چرا آیات الهی در ما اثر نمی کند

در این مقاله به بررسی اینکه چرا آیات قرآن در ما اثر نمی کند پرداخته شده است.

چرا آیات الهی در ما اثر نمی کند؟ در حالی که خداوند عز و جل در قرآن کریم می فرماید :

لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَسوره : الحشر آیه : 21

اگر اين قرآن را بر كوهى نازل مى‏كرديم، بى‏شك آن را از بيم خدا خاكسار و متلاشى مى‏ديدى، و اين مثل‏ها را براى مردم مى‏زنيم، باشد كه آنها فكر كنند

قرآن جواب میدهد :

وَ إِذا تُتْلى‏ عَلَيْهِ آياتُنا وَلَّى مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها كَأَنَّ في‏ أُذُنَيْهِ وَقْراً فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ أَليم( لقمان /7).

و هنگامی که خوانده میشود آیات ما بر ایشان مستکبرانه روی برمیگردانند گویا اصلا نشنیده اند گویا در گوشهایشان سنگینی است پس آنها را به عذابی دردناک بشارت بده .

موانع پذیرش کلام حق:

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَري لَهْوَ الْحَديثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَها هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ

وَ ِذا تُتْلى‏ عَلَيْهِ آياتُنا وَلَّى مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها كَأَنَّ في‏ أُذُنَيْهِ وَقْراً فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ أَليم .(لقمان /6و7)‏

شنیدن سخنان لهو و باطل ، آمادگی پذیرش حق را از انسان سلب می کند

برخی افراد ، از هر زبانی آیات الهی را بشنوند ؛ باز هم زیر بار نمی روند

گوش اگر گوش تو وناله اگر ناله من /// آنچه البته به جایی نرسد فریاد است

روحیه ی استکباری، مانع پذیرش حق وحقیقت است.( عوامل پیدایش خوی پست تکبر و خود بزرگ بینی ): مقام.  مال. علم ودانش

گوش ندادن به سخن حق ، نشانه استکبار است.

آن که طالب سخنان باطل باشد ، آمادگی شنیدن قرآن  را ندارد

مبادا  قرآن از ما شیعیان شاکی باشد

وَ قالَ الرَّسُولُ يا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورا (فرقان /30)  توجه !  توجه

1.        در پرخطر ترین دادگاه یعنی روز قیامت پیامبر اکرم (ص) می گوید:

2.        نزد عالی ترین قاضی یعنی خدا شکایت می کند

3.        از محبوبترین و بالاترین مقام هستی یعنی پیامبر اکرم (ص) شکایت صادر می شود

4.        شکایت توسط کسی است که مظهر رحمت للعالمین است

5.        شکایت پدر از فرزند است ( انََا وَ عَلِی اَبَوَاهَا هَذِه الاُئمَهِ ) پیامبر مکرم اسلام و امیر المومنین حضرت علی (علیهما السلام ) پدران معنوی ما هستند

6.        شکایت حتمی است چون با فعل ماضی آمده است (و قال الرسول(ص))

7.        شکایت با استمداد کلمه «رَبِّ» آمده است

8.        شکایت از کسی است که امید شفاعت از او داریم ( وَ وَیلٌ لِمَن کَانَ شُفَعاءَ هُ خِصامُهُ ؟وای بر کسی که شفاعتت کنندگانش دوشمنش باشند )

قسمتی از نامه دردمندانه قرائتی درباره مهجوریت قرآن

ولی مومنان در رابطه با قرآن چگونه اند

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَسوره : الانفال آیه : 2

مؤمنان فقط آن كسانند كه چون ياد خدا شود دل‏هايشان ترسان شود و چون آيات او بر آنها تلاوت شود ايمانشان را بيفزايد و بر خداى خويش توكل كنند

وَ الَّذينَ إِذا ذُكِّرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْها صُمًّا وَ عُمْيانا( فرقان / 73)  بندگان صالح کسانی هستند که هرگاه آیات پروردگارشان به آنها یاد آوری شود کرو کور از آن نمی گذرند .

الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَـئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمن يَكْفُرْ بِهِ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ سوره : البقرة آیه : 121

ترجمه : كسانى كه كتابشان داده‏ايم، آن را چنان كه بايد مى‏خوانند. همين‏ها به آن ايمان مى‏آورند، و كسانى كه بدان كافر شوند آنها واقعا زيانكارند

حق تلاوت چیست ؟

امام صادق(علیه السلام) در تفسیر این آیه مى خوانیم که فرمود:یُرَتِّلُونَ آیاتِهِ، وَ یَتَفَقَّهُونَ فِیْهِ، وَ یَعْمَلُونَبِأَحْکامِهِ، وَ یَرْجُونَ وَعْدَهُ، وَ یَخافُونَ وَعِیْدَهُ، وَ یَعْتَبِرُونَ بِقَصَصِهِ، وَ یَأْتَمِرُونَ بِأَوامِرِهِ، یَتَناهُونَ عَنْ نَواهِیْهِ، ما هُوَ وَ اللّهِ حِفْظُ آیاتِهِ وَ دَرْسُ حُرُوفِهِ، وَ تَلاوَةُ سُوَرِهِ وَ دَرْسُ أَعْشارِهِ وَ أَخْماسِهِ حَفِظُوا حُرُوفَهُ، وَ أَضاعُوا حُدُودَهُ، وِ إِنَّما تَدَبُّرُ آیاتِهِ وَ الْعَمَلُ بِأحْکامِهِ، قالَ اللّهُ تَعالى کِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَیْکَ مُبارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیاتِهِ: منظور این است: «آیات آن را با دقت بخوانند و حقایق آن را درک کنند و به احکام آن عمل بنمایند، به وعده هاى آن امیدوار، و از وعیدهاى آن ترسان باشند، از داستان هاى آن عبرت گیرند، به اوامرش گردن نهند و نواهى آن را بپذیرند، به خدا سوگند منظور حفظ کردن آیات و خواندن حروف و تلاوت سوره ها و یاد گرفتن اعشار و اخماس آن نیست. آنها حروف قرآن را حفظ کردند اما حدود آن را ضایع ساختند، منظور تنها این است که در آیات قرآن بیندیشند و به احکامش عمل کنند، چنان که خداوند مى فرماید: این کتابى است پر برکت که ما بر تو نازل کردیم تا در آیاتش تدبر کنند»تفسیر نمونه، جلد 1، صفحه 492.

امام صادق (ع) 8 نکته را برای تلاوت قرآن مورد توجه قرار دادند.

1 ) ترتیل قرآن کریم ( و رتل القرآن ترتیلا )                   5 ) ترس از وعیدها ( جنهم و عذابهای آخروی )

2 ) تفقه در آیات قرآن کریم                                           6 ) عبرت از داستانهای قرآن کریم

3 ) عمل به قرآن کریم                                                7 ) انجام اوامر الهی

4 ) امید به وعده های قرآن کریم                                   8 ) ترک نواهی

شاعر گرانمایه«حبیب چایچیان »

منم قرآن ، منم قرآن ، منم پیغام جاویدان              منم سر چشمه ایمان ، منم برنامه انسان

سرود عشق و امیدم ، فروغ پاک توحیدم                زودم تیره گیها را به هر قلبی که تابیدم

بیا یکدم تماشا کن گلستان محمد را                      نگر در آیه های من جمال آل احمد را

منم قرآن کتاب عشق و عقل و دانش و تقوی             به حکم آیت عدلم ستمگر را کنم رسوا

 گلچين احمدي-جلد سوم نوشته ذبيح الله گورجي

با تو گر خواهی سخن گوید خدا ، قرآن بخوان                          تا شود روح تو با حق آشنا قرآن بخوان

ای بشر ، یاد خدا آرامش دل می دهد                                       دردمندان را بود قرآن دوا ، قرآن بخوان

دام ها گسترده شیطان در در مسیر عمر تو                               تا که ایمن باشی از این دامها قرآن بخوان

رتل القرآن ترتیلا ندای رحمت است                                       می دهد قرآن به جان و دل صفا ، قرآن بخوان

عترت احمد ، ز قرآنش نمی گردد جدا                                     تا بیابی معنی این نکته را قرآن بخوان

گفت پیغنبر که بی دین است هر کس بی حیاست                       تا شود روح تو پابند حیا قرآن بخوان

ای که روحت سخت پابند غم دنیا شده                                    می کند قرآن تو را از غم جدا قرآن بخوان

قال رسول الله صلى الله عليه وآله: إذا التَبَسَت علَيكُمُ الفتن كَقِطَعاللَّيلِ المُظلِمِ فعلَيكُم بالقرآنِ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَى الجَنّةِ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَى النارِ.
پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: هر گاه آزمایشها  همچون پاره‏ هاى شب تار بر شما تاريك و شبهه‏ناك شد، به قرآن روى آوريد؛ زيرا قرآن شفيعى است كه شفاعتش پذيرفته است و شاكى و خصمى است كه شكايتش قبول مى ‏شود . هر كه قرآن را فرا روىِ خود قرار دهد، او را به سوى بهشت كشاند و هر كه آن را پشت سر خويش نهد، به سوى دوزخش براند

 

 

حجة الاسلام حسن اسلامی