رفتن جنتی یا هزینه های انتخاباتی؛
سایه جنتی روی سر انتخابات ۹۶!
برخی تحلیل گران دیگر نکته ای را گوشزد می کنند و آن هم نشستن جنتی بر کرسی ستاد انتخابات کشور است یعنی آیت ا… و آیت ا… زاده را رو در روی هم قرار دهند و هزینه های انتخاب را کمتر کنند.
به گزارش شاهین پرس؛ سید رسول زهرائی: از ابتدای تشکیل دولت تدبیر و امید، گهگاهی زمزمه هایی پیرامون رفتن فلان وزیر و آمدن فلانی رونق می گرفت تا با این ترفند، تیم عملیات روانی دولت بتواند آسوده خاطر؛ جاده فعالیت های دیگر دولت را آسفالت کند و مسیر را هموار.
یکی از وزرایی که عملکردش فراز و فرود زیادی داشته است علی جنتی ۶۷ ساله است که سال ۹۲ در قامت مدافع علی اکبر ولایتی به صحنه آمد و بعد از انتخابات از سهمیه های جریان راست سنتی در دولت شد.
اما برخلاف انتظارتی که از وی می رفت جنتی در هیچ طیفی نتوانست دل اهالی را به دست آورد؛ وی نه توانست روشنفکرنماها را با خود همراه کند و نه دل آحاد مردم را به دست آورد و این را می توان بزرگترین نقطه ضعف وی دانست.
هرچند برخی از دوستان ارزشی طی روزهای گذشته در مطالبی سعی داشتند جنتی را در باره عملکردش تبرئه کنند و این گونه وانمود کنند که وی سهم اندکی در حوزه فرهنگ جامعه دارد و نهادهای دیگری در این حوزه تاثیر گذارند .
درست است که در زمان وزارت جنتی اقدامات مناسبی هم در منظم کردن امور وزارت ارشاد صورت گرفت اما گویا مافیای انتلیکت های ارشاد نمیخواهد بگذارد تا فرهنگمان به سرانجامی برسد و باید سپری برای این کار مهیا شود و چه کسی بهتر از آیت ا… زاده ی وزیر!
اما اینها را نمی توان همه علت رفتن جنتی دانست بلکه شاید بتوان مسائل دیگری را در آن دخیل دانست که مهمترینش تصمیم تیم عملیات روانی تدبیر برای کم کردن فشار های ناشی از مشکلات اقتصادی است که از سوی مردم به دولت وارد می آید و رای آوردن روحانی را با چالش های جدی روبرو می کند.
یعنی جنتی برود تا جامعه وارد حاشیه های رفتنش بشد و رییس جمهور چهارسال دوم را با خیال آسوده رای بیاورد.
اما برخی تحلیل گران دیگر نکته ای را گوشزد می کنند و آن هم نشستن جنتی بر کرسی ستاد انتخابات کشور است یعنی آیت ا… و آیت ا… زاده را رو در روی هم قرار دهند و هزینه های انتخاب را کمتر کنند .
به قول یکی از دوستان تحلیل گر رفتن جنتی هرچیزی که می خواهد باشد اما این رفتن قطعا با هماهنگی خود دولت است و نوعی خود زنی انتخاباتی.
جایی که جنتی برای کنسرت ها موضع می گیرد خودش هم خوب می داند دغدغه مردم ما بیکاری است نه بیعاری و بی کنسرتی!
هرچند علی جنتی دوران وزارتش را با ناکامی گذراند و نتوانست لمپن های پرمدعا را با خود همراه کند ولی قطعا با این رفتارش اعتبار درس و مدرسه اش را گذاشت و به نوعی شاید بتوان گفت: وزیر محترم، برای پوپولیست بازی های جریان اعتدال هزینه شد و آن هم هزینه ای سنگین و حالا هم به آخر خط رسیده است.
زمانی که هم آشنا و هم جنتی رفت و آمد ساختمان بهارستان را نه تایید می کنند و نه تکذیب ، ، گمانه ها برای آمدن آشنا به این ساختمان بالا می گیرد گویا تیم تدبیر ماههاست روی آن کار کرده است و به این نحو می خواهند با یک تیر دو نشان را بزنند هم در دهان منتقدان بسته شود و هم جریانات اصلاح طلب به آینده تدبیر و اعتدال امیدوار شوند.
درست است جنتی را می توان یک بازنده به تمام معنا در دوئل دولت دانست که باید هزینه سیاسی کاری دولتی ها را پرداخت کند.
غوغاسالاران اصلاح طلب هم از هم اکنون بوق های خود را مهیا کرده اند و پشت نقاب مظلومیت مخفی شده اند تا بتوانند با ژست هواداری، پازل عملیات روانی را تکمیل کنند و به نوعی می خواستند عملکرد جنتی در دوران وزارتش را مثبت جلوه داده و و ناکامی ها و بی برنامگی هایش را تحت این عنوان که سازمان های فرهنگی تعدد دارد و بودجه نیست به نوعی ماست مالی کنند.
آنها می خواهند از این قضیه برای دمیدن در آتش موافقان و مخالفان کنسرت استفاده کنند؛ و اکنون هم دارند می کنند. یعنی در آستانهی انتخابات ساز و آواز را به دغدغهی اول خلق الله تبدیل کنند و با این رندی از استعفای جنتی هم سواستفاده خواهند کرد.
در حالی که هر کس باید جوابگوی عملکرد خودش باشد و آقای جنتی هم قطعا باید در حضور مردم پیش خداوند جوابگوی عملکردش در حوزه سینما، نشر، کنسرت و موسیقی و تئاترو… در دوران وزارتش باشد
انتهای پیام/