ایران در دوراهی سرنوشت، نگاه درون یا امید به بیرون

به گزارش پایگاه خبری شاهین نا؛ به نقل از صاحب نیوز، ایران امروز در یک دو راهی سرنوشت ساز به منظور یک انتخاب مسیر از منظر کلان تاریخی قرار گرفته است، دو راهی ای که یک طرفش به غرب و دنیای پرطمطراق جهان اولی ها گشوده می شود و طرف دیگرش به درون و اتکا به توان داخلی راه دارد. انتخابات امسال از این جهت با همه انتخابات گذشته فرق دارد که ملت را در انتخاب بین افراد و احزاب متمایل به غرب و گروهها و افراد معتقد به درون قرار می دهد.

انتخابی سخت که در هر دو صورت مسیر پیش روی ایران اسلامی را برای مدتی حداقل چهار ساله تعیین کرده، و رویکرد کشور را در قبال مسائل کلان جهانی مشخص می کند و قطعا تاثیرات ویژه ای بر سرنوشت کشور در آینده خواهد گذاشت.

توافق هسته ای و باز شدن پای برخی مقامات کشورهای اروپایی به ایران و تعاملات و تبادلات با آنان، بسیاری از غرب باوران و غرب دوستان که سالها آرزوی چنین روزهایی را داشتند ولی بواسطه سابقه مخدوش و غیر قابل اعتماد و البته حضور پر رنگ نیروهای ارزشی و اعتماد مردم به آنان، عرصه را برای ابراز وجود تنگ می دیدند، به حضور در عرصه رقابت های انتخاباتی و ورود به مجلس به منظور هموار کردن مسیر دوستی با غرب مصمم کرد.

از طرف دیگر نیروهای ارزشی و معتقد به درون در سالهای اخیر به خاطر برخی اقدامات دولت گذشته، همچنین برخی تندروی ها در میدان عمل به ارزش ها که خواسته یا ناخواسته به آنان نسبت داده می شد میزان قابل ملاحظه ای از اقبال عمومی به خود را از دست دادند. از طرف دیگر تزریق این تفکر که آنچه جامعه ایرانی را که از فشارهای طاقت فرسای اقتصادی رنج میبرد نجات می دهد رفع تحریم ها و گشوده شدن دروازه های جهانی است تا حدودی توانسته مردم را نسبت به آینده نسیه ای که گروه اول وعده می دهند امیدوار کند.

نکته این است که گرچه تعداد کسانی که به آن سوی مرزها بیشتر از این سو امید دارند در میان اصلاح طلب ها نمود بیشتری دارد اما هیچ کدام از این دو گروه در یک جناح یا گروه خاص منحصر نیستند. در مقابل در هر دو طیف، چهره های شاخصی وجود دارد که ضمن اعتقاد به تعامل عقلانی و عزتمندانه با جهان، همواره به تقویت توانمندی ها و استعدادهای داخلی پایبند بوده اند و ترکیبی از این افراد با وجود تمام اختلاف سلیقه ها می تواند مجلس قوی و با عزتی را تشکیل دهد که در مواقع حساس با تصمیمات عاقلانه و عزتمندانه اهداف اساسی جمهوری اسلامی را تامین کند.

انتخابات هفتم اسفند، می تواند تعیین کند که مسیر کشور در میان مدت به کدام سمت است؛ نگاه به درون یا امید به بیرون!
ملت ایران یک بار در مجلس ششم تجربه انتخاب نمایندگانی را داشته است که با اقدامات خود میرفت تا کشور را به قهقرای سیاسی بکشانند، مجلسی که در همراهی دولت اصلاحات با تعلیق و توقف برنامه هسته ای به منظور جلب رضایت طرف های غربی سنگ تمام گذاشت و نتیجه همه این خوش خدمتی ها تشدید تحریم ها و توقف برنامه هسته ای کشورمان بود.

این مجلس به وزیرانی رای اعتماد داد که بعدها در کسوت اپوزیسیون درآمده و در دربار شاهان سعودی برای اقدام علیه ایران انعام می گرفتند و اکنون بسیاری از همان نمایندگان به غرب، مدینه فاضله رویاهایشان پناهنده شده اند و در شبکه های فارسی زبان، میتینگ های ضد ایرانی برگزار می کنند.انتخاب مردم در آن زمان تحت تاثیر تبلیغاتی چون رفاه، آزادی بیان و برابری های جنسی و طبقاتی نتیجه نامطلوبی به بار آورد.

قطعا اگر انتخاب بهتری صورت می گرفت و نمایندگانی از جنس مردم بر کرسی های بهارستان تکیه می زدند امروز به جای ذکر مصیبت مجلس ششم از دستاوردهای این مجلس سخن می رفت.

امروز نیز وضعیت مشابهی حاکم است. با وجود دقت فراوان و حساسیت بسیار شورای نگهبان به نظر می رسد عده ای عناصر همسو با غرب در لایه های پنهان ثبت نام های فله ای توانسته اند از فیلتر تایید صلاحیت عبور کنند.

همین افراد با استفاده از ابزارهایی همچون رسانه و شبکه های اجتماعی سعی در مخدوش کردن چهره نامزدهای ارزشی مجلس با عناوینی چون تندور وافراطی دارند و همین موضوع، انتخابات این دوره را با پیچیدگی های خاص خود مواجه کرده است.

رویکرد تعامل عزتمندانه با دنیا و تلاش برای ساختن درون با نیروهای بومی و اصیل آن چیزی است که ایران عزیز سخت به آن نیاز دارد.وجود نمایندگانی که تمام هم و غمشان رفع مشکلات عمده مردم این سرزمین با عنایت به توان همین مردم باشد بهترین گزینه برای انتخابات آینده است.
هفتم اسفند روزی است که هر کدام از ما باید تصمیم بگیرد کدام جریان می تواند نماینده واقعی ملت ایران باشد.