واکنش کاربران شبکه های اجتماعی به اقدام جنجالی ظریف / ترسوها به بهشت نمی روند!

به گزارش پایگاه خبری”شاهین نا”  اقدام قابل تامل ظریف در دست دادن به اوباما جنجال ها و واکنش های زیادی را به همراه داشت.تا جائیکه نمایندگان مجلس در اعتراض به دیدار ظریف و اوباما ، در صحن علنی مجلس شورای اسلامی شعار مرگ بر آمریکا سر دادند، بهرام بیرانوند نماینده مجلس در انتقادی شدید اللحن خطاب به ظریف گفت: شما غلط زیادی کردی، لااقل به اندازه یک جوجه خروس غیرت داشته باش!

 مجتبی رحماندوست، نماینده مجلس نیز در این خصوص گفت: نمایندگان در حال امضای بیانیه ای در اعتراض به دست دادن ظریف با کثیف ترین عنصر عالم هستند.

غلامحسین محسنی اژه‌ای٬ معاون اول قوه قضائیه نیز به طور تلویحی دست دادن محمدجواد ظریف با باراک اوباما در حاشیه اجلاس سازمان ملل متحد را «زمینه‌سازی برای ورود دشمن» معرفی کرده است.

آقای اژه‌ای در تعریف یکی از انواع «جاسوس» و «جاسوسی» گفته «فردی که به ظاهر حقوق‌بگیر دشمن نیست و اطلاعات طبقه‌بندی شده هم نمی‌دهد، اما زمینه را برای ورود دشمن فراهم کرده و دشمنی دشمن را کمرنگ می‌کند.»

وی به طور مثال این نوع جاسوسان را افرادی معرفی کرده که می‌گویند «آمریکا دیگر شیطان بزرگ دیگر نیست. چه ایرادی دارد که با اوباما دست داده شود؟ بعد هم می‌گویند او بمب دارد، اینترنت دارد، فضای مجازی دارد و به نوعی آن را قدرتمند نشان می‌دهند.»

محسنی اژه ای: جاسوس کسی است که بستر را برای دشمن فراهم می کند و می گوید آمریکا سرعقل آمده است و باید با آن دست دوستی دهیم. این فرد خائن و مجرم است.

سخنگوی کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور نیز گفت: جواد ظریف قطعا به مجلس فراخوانده خواهد شد.

دامنه واکنش ها به اقدام جنجالی وزیر امورخارجه کشورمان به فضای مجازی و شبکه های اجتماعی نیز کشیده شد. و چهرهای سیاسی و فرهنگی کشورمان با انتقاد از کم کاری ظریف در پیگیری فاجعه منا این اقدام وی را به شدت مورد تقبیح و شماتت قرار دادند.

حمید رسایی از جمله نمایندگانی است که در صفحات شبکه های اجتماعی خود دست دادن محمد جواد ظریف را مورد انتقاد شدید خود قرار داد. وی نوشت:

دو سال قبل روحانی با اوباما به طور اتفاقی مکالمه تلفنی داشت؛

سال گذشته ظریف و کری بدون هیچ قصد قبلی در برابر دوربین های بین المللی به طور اتفاقی در خیابان قدم زدند؛

امسال هم ظریف با اوباما به طور اتفاقی برخورد کرد، دست داد و احوالپرسی کرد.

تاریخ پر است از این اتفاقات اتفاقی!

تاریخ را بخوانید، عده ای بعد از ارتحال رسول خدا به طور اتفاقی غدیر خم را فراموش کردند؛

عده ای از فرماندهان لشکر امام حسن(ع) وقتی برای آخرین خداحافظی به خانه رفتند، به طور اتفاقی دیگر بیرون نیامدند و امام شان را تنها گذاشتند؛

عده ای هم به طور اتفاقی در حادثه عاشورا به لشکر یزید پیوستند.

تاریخ پر است از این اتفاقات اتفاقی!آ

باور نمی کنید، تاریخ را ورق بزنید و البته جالب اینجاست که به طور اتفاقی، هیچ یک از اینها به گندم ری نرسیدند.

چطور می توان اتفاقی با اوباما برخورد کرد، دست داد و احوالپرسی کرد اما نمی توان به طور اتفاقی راه را کج کرد، به طور اتفاقی نمی توان دست نداد و به طور اتفاقی نمی توان دشمن این ملت را جسورتر نکرد؟! آقای ظریف فقط وقتی برگشتی، دستت را به سوی دستان رهبری که با بمب دست ساز همان آمریکایی ها به درجه جانبازی رسیده، دراز نکن. همین

وحید یامین پور کارشناس و مجری برنامه های تلویزیونی نیز در صفحه شخصی خود در گوگل پلاس به یک شبهه در خصوص دست دادن و مصاحفه با دشمن نوشت:

برخی روایاتی ذکر می کنند که اهل بیت علیهم السلام توصیه کرده اند به “دشمن” سلام کنید و مصافحه کنید. و توجه ندارند که “دشمن” در بیان این روایات منظور دشمنی شخصی میان مومنین است که باید رفع شود و قاعده ی مواجهه با دشمنان دین و متجاوزان متفاوت است:

عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع‏ أَنَّهُ سُئِلَ مَا الْعَقْلُ فَقَال‏ التَّجَرُّعُ‏ لِلْغُصَّةِ وَ مُدَاهَنَةُ الْأَعْدَاءِ وَ مُدَارَاةُ الْأَصْدِقَاءِ.

مقام معظم رهبری، در روز سه‌شنبه 5 خرداد 94، در درس خارج خود، این روایت از امام رضا علیه‌السّلام را توضیح دادند که ایشان در پاسخ به این سؤال که «عقل چیست؟» فرموده بودند: [نشانه] عقل سه چیز است:

1. فروبردن غصّه (تحمل آن و افشا نکردن آن، که منافاتی با علاج جستن ندارد)

2. مداهنه (نرمش و سازش) با دشمن

3. مدارا با دوستان

رهبر انقلاب در توضیح قسمت دوم فرمودند که در قرآن داریم: «وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ‏ فَیُدْهِنُونَ» [آنان دوست دارند که تو نرمش و سازش داشته باشی تا آن‌ها هم نرمش و سازش داشته باشند(9 قلم)]، اما این آیه در مقام ملامت است، حال چطور روایت را با این آیه جمع کنیم؟

در پاسخ به این سؤال فرمودند: در روایت، منظور اعدای[دشمنان] شخصی است، مثلاً یک مشکل همسایگی یا شغلی پیدا می‌کنیم، و کسی به خاطر این‌گونه مسائل با ما دشمن می‌شود، در اینجا فرموده‌اند مداهنه کنید

این مداهنه را کسی تعمیم ندهد به دشمنان فکری و دینی که با هویت شما مقابله می‌کنند. آیات قرآن اینجا خیلی روشن معین کرده است که با این دشمنان چگونه برخورد کنید. با دشمنی که دشمنی اصولی و مبنایی دارد “ممنوع است دست دوستی بدهیم”:

… تُسِرُّونَ‏ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِما أَخْفَیْتُمْ وَ ما أَعْلَنْتُمْ وَ مَنْ یَفْعَلْهُ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبیلِ (1 ممتحنه)

شما مخفیانه با آنها رابطه دوستى برقرار می کنید در حالى که من به آنچه پنهان یا آشکار می سازید از همه داناترم! و هر کس از شما چنین کارى کند، از راه راست گمراه شده است!

تقی دژاکام از فعالین رسانه ای و شبکه های مجازی کشورمان نیز به بررسی شعار انتخاباتی روحانی در بازگردان عزت به پاسپورت ایرانی پرداخت و نوشت:

چه کسی احترام را به پاسپورت ایرانی برگرداند؟

سخنان دیروز آقا نمایانگر عمق مصیبت بزرگی بود که این روزها بر قلب ملت ایران سنگینی می کند. به تعبیر آقا: “عید ما را عزا کردند.”

ملت ایران ملت گریه سیاسی است، و با همین گریه سیلهایی به راه انداخته که کاخهای ظلم و ستم را درهم شکسته است. و اینبار نوبت کاخ آل سعود است که ویران شود. فقط بگذار پیکر شهدای حج به ایران برسد تا ببینی این ملت چه میکند..

اما بنازم رهبرم را که در اوج مصیبت و غم، باز هم ذره ای از اقتدار و حکمت و هیبت و عزتش کم نمیشود. چقدر بجا و به موقع از #پاسخ_سخت و خشن ملت ایران سخن گفت.

فقط، یک سؤال در اذهان عمومی داخلی باقی خواهد ماند: چه کسی احترام را به پاسپورت ایرانی برگرداند؟

کسی که حاضر نشد برای حل مشکل حجاج ایرانی و مدیریت فاجعه منا، از سفر نیویورک برگردد یا حداقل وزیر خارجه اش را به سرعت به عربستان اعزام کند،

یا کسی که در جمع نیروهای مسلح کشور گفت کوچکترین بی احترامی به حجاج ایرانی با ⁧‫#پاسخ_سخت و خشن ملت ایران مواجه میشود؟

آری..

مرید پیر مغانمان ز من مرنج ای شیخ!

چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد…

سید محمدحسین حسینی دیگر فعال شبکه های اجتماعی نیز درباره شاخص سنجش عزت پاسپورت ایرانی نوشت:

در نظر بگیرید بنده با دو دوستم(یکی اهل عربستان و یکی یمن) را…

چند روزی است حمله عربستان به یمن آغازشده! دوست یمنی ناراحت است و نگران… دوست عربستانی سرافکنده و خجالت زده… موضع آمریکا هم مشخص.

خبر ارسال کشتی کمک های ایرانی به یمن منتشر می شود… عربستان و آمریکا خط و نشان می کشند که کشتی باید فلان بشود و… و مصاحبه فرماندهان نظامی ایران که تهدید جدی می کنند در صورت ایجاد ممانعت در رسیدن کشتی که…

من ایرانی در جمع دوستانه خود مواجه می شوم با تحسین هر دو دوست یمنی وعربستانی! اول به خاطر دفاع از مظلوم… دوم به خاطر اقتدار… نتیجه این دو، افتخار به عزت و اقتدار ایران بود.

چند روز بعد خبر می آید ایران با کشتی اش همان کاری را کرده است که آمریکا و عربستان تعیین کرده بودند!

مدتی بعد وزیر خارجه ایالات متحده گفت به ظریف گفتم ارسال این کشتی را تحمل نمی کنم… او هم فوری تماس گرفت…!

توضیح بیشتری لازم است درباره بلایی که بعد از این اتفاق بر سر عزت ایرانی در جمع دوستانه ما آمد صحبت کنم؟

سید پویان حسین پور دیگر فعال شبکه های اجتماعی است که با عنوان ” ترسوها به بهشت نمی روند” به این اقدام ظریف واکنش نشان داد. وی در آخرین پست خود در شبکه اجتماعی گوگل پلاس نوشت:

بسم‌الله..

ترسوها به بهشت نمی‌روند!

حالا که دست دادید و گذشت ولی وجداناً این خوب نیست که جرأت دفاع از عمل‌کردی که لابد از نظرتان درست بوده را ندارید و حرف از اتفاقی بودنش می‌زنید..

این بدجور برای وجهه شما چه در داخل و چه در خارج، آسیب‌زاست. شما را از آن‌چه هستید، غیرقابل‌اعتمادتر و نامطمئن‌تر می‌نمایاند..

ترس را کنار بگذارید و با مردم صادق باشید در غیر این‌صورت بدانید که ترسوها به بهشت نمی‌روند!

احمد عمویی فعال رسانه ای در صفحه شخصی خود با انتقاد از این اقدام ظریف نوشت:

چطور شده که با #شیطان ، اگر راست بگوئید، اتفاقی روبرو شده، و مسیر تغییر نداده اید؟! چون دل در گرو آمریکا دارید، با کسی که دستانش به خون ملتها آلوده است و دستش در دست رژیم های کودک کشی مانند صهیونیست ها هست، دست دادید؟!

به سفارش معصومین علیه السلام، بر چهره ظالم، حتی لبخند هم نباید زد و بعد جناب ظریف بعنوان نماینده جمهوری اسلامی با نماینده جبهه کفر حاضر است مواجهه پیدا کند و دست هم بدهد؟!

یکی از کارهای جواسیس، ایجاد اینچنین فضاسازی ها و جوسازی ها است تا زمانی که باید به مساله #برجام رسیدگی شود، این موضوعات نیز حاشیه ایجاد کنند!

سه نفر در هر ظلمی شریک هستند :

1.فاعل مباشر ظلم     2. معین ظلم (کسی که با نگاه، با پول، با لبخند و … کمک کند )   3. راضی به وقوع ظلم.

امیرحسین ثابتی در تحلیلی به واکاوی این اقدام محمد جواد ظریف پرداخت و نوشت:

بعضی دست ها اگر سالم هم نباشند تاریخ ساز هستند و اگر بخواهم کامل تر بگویم باید بنویسم که بعضی ها اگر دست و پا و چشم که هیچ،  تا همان لحظه ای که خون در رگهایشان می چرخد تاریخ ساز هستند چون  دشمن را می شناسند و برای مقابله با آن هزینه داده اند.

بعضی های دیگر هم حتی اگر در بهترین دانشگاه های دنیا درس خوانده باشند، حتی اگر مدعی باشند ژنرال دیپلماسی هستند و حتی اگر به زبان انگلیسی مسلط باشند! چون دشمن را نمی شناسند باید در برابر دسته اول سر فرود آورند و مشق غیرت بنویسند.

اینکه می گویم دشمن را نمی شناسند شعار نیست، حدس و گمان هم نیست، خود آقای ظریف در کتاب خاطراتش  اینطور می گوید: «ﻣﻦ ﺗﻼ‌ﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﺭ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﮑﻨﻢ» آقای سفیر. ﺹ 88

پس اصلا جای تعجب ندارد که اگر او اتفاقی در راهروهای سازمان ملل اوباما را ببیند با او دست بدهد. او اصلا به دشمن بودن دشمن اصلی این ملت اعتقاد ندارد! شیطان بزرگ را شاید فرشته نجات نبیند اما به صورت «دشمن» هم نمی بیند. این یعنی آمریکا هم کشوری است مثل نروژ، برزیل، اسکاتلند، مالزی، و نیجریه! و اگر هم تا حالا به اوباما دست نداده بود خیلی بر سر این ملت انقلابی منت گذاشته بود که بیش از دو سال رفتاری انجام داده بود که با قلب و درون و اعتقاداتش سازگاری نداشت!

البته شاید اگر ظریف دهه 60 به جای در س خواندن در آمریکا یک هفته لباس جنگ می پوشید و در جنگ با «عمله ی آمریکا» حاضر می شد، امروز درباره دشمن بودن آمریکا به خودش تردید راه نمی داد، شاید اگر خدای ناکرده همسر یا فرزندش را در حمله موشکی ناو وینسس از دست می داد، امروز اوباما را دشمن می دید و شاید اگر در اثر تحریم های اقتصادی ده ها سال قبل آمریکا علیه این ملت، وضع اقتصادی اش کمی دچار تغییر می شد و فشار زندگی را مثل خیلی های دیگر درک می کرد، امروز بر سر اینکه آمریکا دشمن این ملت هست یا نیست بحثی نداشت اما  واقعیت این است که او در برابر آمریکا هزینه ای نداده که حالا آنها را دشمن ببیند، بلکه حتی سربازی خود را هم در خاک آمریکا گذرانده اما درست در همان سالها، خیلی های دیگر دست و پا و چشم و نخاع شان را در مواجهه با دشمن از دست دادند پس باز هم امروز جای تعجبی ندارد اگر دقیقا در همان ایامی که ظریف با اوباما در سازمان ملل دست می دهد و شوخی می کند، محسن محسنی جانباز 70% کشورمان در اعتراض به روند خفت بار برجام جلوی مجلس تحصن کند و اندک توان جسمی باقی مانده اش را هم صرف مبارزه با آن دشمنی کند که ظریف هنوز در فهم آن مشکل دارد.

بعضی دست ها اگر سالم هم نباشند تاریخ ساز هستند…

داریوش سجادی یکی دیگر از فعالین رسانه ای کشور به حاشیه های این رویارویی جنجالی پرداخت و نوشت:

نکته شاخص در این ماجرا بهجت و وجد و سرور و شوق زائدالوصفی است که لایه هائی از سیاسیون و بالتبع رسانه های متبوعه چنین سیاسیونی را از جوار «مصافحه مزبور» تا آن درجه از خود بی خود کرده که به صراحتِ تیتر نشریات شناخته شده شان بوضوح می توان غنج زدن دل های بی تاب آن دلشدگان در دریای «محبت آمریکائی» را به دیده عبرت به نظاره نشست!

عبرت آمیز بودن چنین ماجرائی بازگشت به فلاکت مشهودی دارد که نامانوس با خُلقیات و روحیات شناخته شده ایرانیان است.

این اسباب شرمندگی است که ملتی تا همین دیروز رئیس جمهور وقت شان با صراحت و شجاعت در مقام واکنش به جنایتگری آمریکا در خلیج فارس و حمله نظامی به کشتی «ایران اجر» آنچنان با قاطعیت در سخنرانی خود در سازمان ملل به دهان آمریکائیان می کوبید که چاره ای جز ترک جلسه برای نمایندگان آمریکا نمی ماند و ملتی نیز در این سوی آب با گردنی افراشته به اعتبار چنان دولتمردانی و چنان پایمردی هائی به خود و نظام و پایوران نظام شان مغرورانه می بالیدند! (1)

و اکنون از بطن چنان پیشینه ای کار به جائی رسیده که برخی از چهره ها و جبهه های شناخته شده، مرعوبانه و خائفانه و ذلیلانه در بهجت یک بار دست دادن با رئیس جمهور آمریکا  حال و روز شان مصداق آن و آنانی شده که بقول لسان الغیب:

اگر آن «ترک شیرازی» به دست آرد دل «شان» را!

به خال هندویش بخشند سمرقند و بخارا را!

محل مناقشه قبل از موجه یا ناموجه بودن رفتار دکتر ظریف، سفلگی و خفت خائفان و خاکساران «کدخدائی» است که برای ایشان حکم خدا را دارد!

سید مهدی دزفولی نیز در آخرین پست خود در گوگل پلاس نوشت:

حرف زدن با آمریکایی ها، مطلقاً تأثیری در کم کردن دشمنی آنها ندارد و بدون فایده است.

این کار ما را در افکار عمومی ملت‌ها و دولت‌ها به تذبذب متهم می‌کند و غربی‌ها با تبلیغات عظیم خودشان، جمهوری اسلامی را دچار انفعال و دو گانگی جلوه می‌دهند.

تا وقتی وضع کنونی یعنی دشمنی امریکا و اظهارات خصمانه دولت و کنگره آمریکا درباره ایران ادامه دارد تعامل با آنها نیز هیچ وجهی ندارد. ( سخنرانی آیت الله خامنه ای 22 مرداد 1393)

این سخنان آیت الله خامنه ای دقیق ترین حرفی است که می توان درباره خوش بینی برخی ها با آمریکا گفت. اگر هیچ ایرادی به رابطه با آمریکا نتوان گرفت همین یک ایراد که ملت ایران نزد دیگر ملت ها متهم به تذبذب می شود جدی ترین و خطرناک ترین ایراد است.چه بخواهیم و چه نخواهیم ایران به عنوان کشوری مخالف روند سیطره جویی ایالات متحده آمریکا شناخته شده و می شود و در جهان به این صفت توصیف می شود و در ارکان ایدئولوژیک نظام نیز این یک اصل مهم است.اگر این اصل به سادگی فراموش شود و در عرض مدت کوتاهی ایران از مواضع خود عقب نشینی کند نه تنها خطر فروپاشی فکری و نظری برای نظام سیاسی ایران وجود دارد بلکه اصلا آینده ای همانند شوروی هم برای ایران دور از انتظار نیست.مگر جز این بود که میخائیل گورباچف هم با این نوع رفتارها روی کار آمد و اعتقاد به پیش برد امور داشت اما شوروی ظرف تنها 6 سال از هم فروپاشید؟

به نظر می رسد واکنش ها به اقدام وزیر امور خارجه کشورمان در دست دادن و مصاحفه با اوباما که بسیاری از سیاسون ، ماندن وی در نیویورک و اقدام جنجالی وی بجای برگشتن و پیگیری فاجعه منا را عامل گستاخی مقامات آل سعود در روزهای اخیر می دانند همچنان ادامه داشته باشد.

 (1)    ـ سخنرانی آیت الله خامنه ای در چهل و دومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد ـ 31/ شهریور/66

منبع:راه دانا