هر شب با قرآن؛
چگونه کفّار زمانمان را بشناسیم؟
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَهاً وَاحِداً إِنَّ هَذَا لَشَی‌ءٌ عُجَابٌ (5) وَانطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُواْ وَاصْبِرُواْ عَلَی آلِهَتِکمْ إِنَّ هَذَا لَشَی‌ءٌ یرَادُ (6) مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَذَآ إِلَّا اخْتِلَاقٌ (7)
آیا او به جای معبودهای متعدّد، یک معبود قرار داده است؟ البتّه که این، چیزی بسیار عجیب است! (5) سردمداران کفر، (سخن پیامبر) را رها کردند (و به دیگران نیز گفتند:) بروید و بر پرستش خدایان خود پایدار بمانید که این مقاومت شما چیز مطلوبی است. (6) ما این مطالب را در آیین اخیر (نیاکان یا آیین مسیحیّت) نشنیده‌ایم، این آیین جز آیینی ساختگی نیست. (7)
«عُجاب» به چیز بسیار عجیب گویند. «انطلاق» به معنای رفتنی است که با جدایی از فردی همراه باشد. «اختلاق» به معنای ساختگی بودن چیزی است که سابقه نداشته باشد، یعنی اینها را از خودبافته و پرداخته و خلق کرده است.
«ملأ» به گروهی گویند که نام و عنوان آنها چشم‌گیر و چشم‌پرکن باشد.
مراد کفّار از «ملّة الاخرة» دین حضرت مسیح است که آخرین دین آسمانی قبل از اسلام بوده، زیرا آنان قائل به تثلیث بوده‌اند.
ممکن است مراد از «انّ هذا لشی‌ء یراد» این باشد که این دعوت به توحید، همان سیادت و آقایی است که خواست ومراد پیامبر است واگر نظام بت‌پرستی برچیده شود رهبر موحّدین پیامبر خواهد شد که اراده او همین است. او با دعوت به توحید به فکر آقائی بر شماست.
* اولین اقدام پیامبر، نفی معبودهای دروغین و اثبات خدای یکتاست. «جعل الالهة الهاً واحداً»
* کفّار هم در توحید گرفتار بودند، «أجعل الالهة الهاً واحداً» هم در نبوّت، «عجبوا ان جاءهم منذر منهم» – آیه‌ی قبل – و هم در معاد. «ء انّا لمبعوثون»( اسراء، 49)
* برای اکثر مردم، دست برداشتن از عقاید دیرینه و توجّه به افکار جدید سخت و شگفت‌آور است. «أجعل – شی‌ء عجاب»
* گاهی باطل چنان اوج و قدرت می‌گیرد که سخن حقّ سخنی عجیب و غیر قابل قبول می‌شود. «هذا لشی‌ء عجاب»
* سردمدارانِ کفر، برای نفوذ کلام خود، اول خودشان به انحراف می‌روند و بعد به دیگران سفارش رفتن می‌کنند. «انطلق الملأ… ان امشوا»
*در میان کفّار، گروهی عامل انحراف و سرسختی دیگران هستند. «وانطلق الملا منهم ان امشوا واصبروا»
* کفّار را از گفتار و رفتارشان بشناسیم:
الف) شبهه‌افکنی و فتنه‌جویی. «اجعل الالهة… شی‌ء عجاب – عجبوا»
ب) دور کردن مردم از اجتماعات حقّ. «امشوا»
ج) به جای دعوت به تفکر، دعوت به تعصّب و مقاومت. «اصبروا»
د) تکیه بر آیین نیاکان یا طرح آیین دیگران در برابر اسلام. «ما سمعنا بهذا»
* کفّار برای دعوت دیگران از گرایش‌های آنان سوء استفاده می‌کنند. «اصبروا علی الهتکم»
* هر نوع پایداری و صبری پسندیده نیست. «اصبروا علی الهتکم» چنانکه هر نوع نوآوری محکوم نیست تا گفته شود. «هذا… اختلاق»
* پیامبران، صبر را در راه خدا قرار می‌دهند. «و لربّک فاصبر» و کفّار، صبر را در راه بت‌ها. «اصبروا علی آلهتکم»
* سردمداران کفر، پایداری بر انحراف را تبلیغ و ترویج می‌کنند. «انّ هذا لشی‌ء یراد».