کسانی که برای «برجامیزه» کردن جامعه قسم جلاله خوردند، امروز حق انتقاد از برجام را ندارند/ رآکتور اراک مهمترین دستاورد ما بود که بخاطر مطامع سیاسی برخی افراد از دستش دادیم

در مورد رآکتور بوشهر هم لازم است توضیح بدهم که ما دو سال با روس‌ها کار کردیم، در عین حال که پیغام‌هایی را هم با فرانسوی‌ها رد و بدل می‌کردیم که درست است شما می‌گویید ما تحریم هستیم، ولی بحث تخصصی که می‌شود کرد. طی بازدید از یک نمایشگاه هسته‌ای و دیدار با فرانسوی‌ها علناً گفتیم رئیس انرژی اتمی ایران و معاون رئیس‌جمهور هستیم و همان‌جا به نمایندگان شرکت‌هایی که بودند پیغام شفاهی دادیم که بیایید در زمینه ایمنی بحث تخصصی کنیم، چون بر اساس برنامه‌هایی که داریم تحریم‌ها دوامی ندارند و برداشته می‌شوند. این صحبت‌ها را با شرکت AREWA ـ که یک شرکت معروف فرانسوی در زمینه رآکتور است و قبل از انقلاب داشت رآکتورهای دارخوین را می‌ساخت ـ انجام دادیم.

بنابراین اقدام می‌کردیم و مدت دو سال با روس‌ها به شکل‌ جدی‌تری پیش می‌رفتیم. آنها اراده سیاسی می‌خواستند، یعنی خود آقای پوتین باید به رئیس انرژی اتمی روسیه دستور می‌داد که رئیس انرژی اتمی روسیه بیاید و با ما همکاری کند. ما در تمام زمینه‌ها، حتی ساخت رآکتور در خارج از کشور صحبت کرده بودیم که به صورت مشترک با روس‌ها در خارج از کشور هم رآکتور بسازیم، یعنی می‌خواستیم فعالیت‌های هسته‌ای کشور را تا این حد گسترده کنیم.

می‌خواستیم در اصفهان به‌طور مشترک با روس‌ها سوخت تهیه کنیم و به دنیا بفروشیم و این پیشنهاد را به روس‌ها دادیم که می‌خواهیم با سرمایه مشترک با شما کارخانه تولید سوختمان را در اصفهان بزنیم، سوخت تولید کنیم و بفروشیم. حاضر شدیم آنها رآکتور تحویل با کلید در ایران بسازند و برقش را بفروشند و ما هم به منطقه برق بفروشیم. رآکتوری که دو طرف بسازند، رآکتوری که فقط ما پول بدهیم و رآکتوری که بخشی از آن ایرانی باشد، یعنی شروع کنیم و روس‌ها بیایند یک رآکتور تحویل با کلید را به‌طور کامل بسازند که تکنولوژیشان را نشان بدهند و ما هم در فرآیند ساخت تجربه کسب کنیم و رآکتور دوم را مثلاً ۳۰ درصد مشترک شویم که تجهیزات داخلی ساخته شود و بومی‌سازی کنیم. این کار با توجه به اینکه بسیاری از تجهیزات رآکتور اراک را داخل ساخته بودیم شدنی بود. یعنی بخش خصوصی کشور تجربه لازم را پیدا کرده و با استانداردها و مواد هسته‌ای آشنا شده بود.

رآکتور اراک در حوزه نیروگاهی برای کشور دستاورد بزرگی بود که تعطیلش کردند و این بزرگ‌ترین آسیبی است که دیده‌ایم. شاید بگویند این رآکتور که کار نمی‌کرد و در زندگی مردم تأثیر ندارد، ولی اتفاقاً این رآکتور باید کار می‌کرد که تجاربمان را کامل کنیم و این فرصت به دلیل مطامع سیاسی گروه خاصی از کشور گرفته شد. داشتیم این کارها را می‌کردیم که تجهیزات رآکتور قدرت را در بخش خصوصی بسازیم که کلی اشتغال ایجاد می‌کند.

اینها را نمی‌گویند که آقای احمدی‌نژاد در یک جلسه پنج دقیقه‌ای دستور آقای پوتین را در این زمینه گرفت که بروید و با ایران کار کنید و این قضیه دو سال وقت برده بود که ما از طریق وزارت خارجه و شرکت‌ها و انرژی اتمیشان برویم و اینها را راضی کنیم. وزارت خارجه ما در حیطه اقتصادی ضعیف عمل می‌کرد. این ربطی به دولت یازدهم ندارد. در دولت دهم هم وزارت خارجه ضعیف بود. حداقل اینکه برای انرژی اتمی کار نمی‌کرد. با اینکه در رأس آن کسی بود که هسته‌ای بلد بود، ولی کار برای سازمان انرژی هسته‌ای انجام نمی‌شد.

این باعث شد ما از بسیاری از افراد خوش‌فکر که داخل و بیرون انرژی هسته‌ای بودند استفاده کنیم. بسیاری از اساتید دانشگاه‌ها و افراد صاحب‌نظر وزارت خارجه و جاهای مختلف را دعوت و یک مؤسسه پژوهش‌های راهبردی وابسته به انرژی اتمی ایجاد کردیم. این مؤسسه سعی کرد روی کسانی که در مطبوعات خارج از ایران علیه ایران قلم می‌زنند یا افرادی هستند که در تصمیم‌سازی‌هایی که علیه ایران صورت می‌گیرند مشارکت می‌کنند کار و آنها را به ایران دعوت کند یا افرادمان را بفرستیم که بروند و در مجامع آنها شرکت کنند. اولین جایی که دولت یازدهم تعطیل کرد همین مؤسسه بود. حتی وزیر علوم دولت یازدهم، آقای دکتر توفیقی که در بسیاری از زمینه‌های کشور آدم همراهی است موافقت کرد که آن مؤسسه را به صورت خصوصی راه بیندازم. تا امروز که سه سال گذشته است نتوانسته‌ام مجوز راه‌اندازی این مؤسسه خصوصی را از وزارت علوم بگیرم. ما که نمی‌خواهیم پولی از دولت بگیریم یا بار روی دوش دولت اضافه کنیم. می‌خواهیم یک مؤسسه خصوصی راه بیندازیم، تحقیق خصوصی انجام بدهیم، ارتباطات بین‌المللی را به صورت قانونی برقرار کنیم، ولی متأسفانه با بهانه‌های کارشناسی جلوی کار را می‌گیرند و اجازه نمی‌دهند بروید و مستقلاً فعالیت کنید.

سازمان انرژی اتمی که می‌خواست برود و در نوشتن متن مذاکرات برجام مشارکت کند، بهترین مؤسسه‌ای بود که می‌توانست کار کارشناسی انجام بدهد، متفکران کشور را دعوت کنند که بیایند و کمک کنند، ولی زدند و آنجا را تعطیل کردند، چون اینها معتقدند حاصل کار عباسی که در دولت دهم بوده، یک مسجد و گلدسته است و یک پارکینگ نیمه‌تمام.