بهائیت‌ شبکه‌ جاسوسی است نه روش زندگی

به گزارش  پایگاه خبری شاهین نا؛ دیدار از دوستان قدیمی سنت پسندیده‌ای از لحاظ اخلاقی است و دیدار فائزه هاشمی با فریبا کمال‌آبادی از زندانیان همبند وی در زندان اوین نیز به زعم وی در همین چارچوب می‌گنجید، اما زمانی که مشخص شد کمال آبادی از سران جامعه بهائی ایران که به اتهامات متعدد به ۲۰ سال حبس محکوم شده است، تمام قواعد ماجرا تغییر می‌کند.
دیدار از دوستان قدیمی سنت پسندیده‌ای از لحاظ اخلاقی است و دیدار فائزه هاشمی با فریبا کمال‌آبادی از زندانیان همبند وی در زندان اوین نیز به زعم وی در همین چارچوب می‌گنجید، اما زمانی که مشخص شد کمال آبادی از سران جامعه بهائی ایران که به اتهامات متعدد به ۲۰ سال حبس محکوم شده است، تمام قواعد ماجرا تغییر می‌کند.
روایت خانم هاشمی که خود نیز بارها و بارها بر آن تأکید می‌کند این است که وی تنها قصد یک تجدید دیدار دوست را با کسانی داشته است که به خاطر عقیده خود در زندان هستند؛ روایتی که به نوعی از سوی برخی سخنگویان بهائیت نیز مورد تأیید قرار گرفت و آنها این دیدار را آغاز دورانی جدید برای به رسمیت شناختن خود عنوان کردند.

بگذارید نگاهی دقیق‌تر به روایت خانم فائزه هاشمی بیندازیم و ببینیم آیا بهائیان زندانی واقعاً به خاطر عقاید خود توسط محاکم نظام جمهوری اسلامی ایران محکوم شده‌اند یا قضیه فراتر از این حرف‌هاست و دانستن بهائیان به عنوان یک دین یا راه و روش زندگی کمی ساده‌انگارانه است.

همزاد صهیونیسم
واقعیت آن است که بهائیت حتی برخلاف تعاریف رسمی از دین هیچ گاه به پیروان راه و روش شخصی زندگی را ارائه نکرده است بلکه آنها را مقید به تبعیت از یک سیستم جهان‌وطنی می‌کند که پایگاه اصلی آن در بیت‌العدل ‌قرار دارد. در حقیقت بهائیت یک تبعه خود را نه مقید به رعایت چارچوب‌ها و قوانین سرزمینی بلکه به اوامر ارائه شده از بیت‌العدل می‌کند، حتی اگر یک کشور در حال جنگ باشد در صورتی که بیت‌العدل تشخیص دهد باید از نبرد در مقابل دشمن متجاوز خودداری کند؛ اتفاقی که در دوران جنگ تحمیلی روی داد و بهائیان بر خلاف سایر شهروندان نظام جمهوری اسلامی با هر دینی اعم از یهودی، ارمنی و مسلمان کوچک‌ترین مشارکتی در دفاع از وطن نداشتند.

به این ترتیب به صراحت می‌توان این نکته را مطرح کرد که بهائیت نه یک دین بلکه یک حزب سیاسی است که به دنبال ایجاد شبکه‌ای قدرتمند در میان پیروان خود در اقصی نقاط جهان است که به دنبال مطامع بیت‌العدل است؛ همان نکته‌ای که رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره صهیونیسم بیان فرمودند.
در حقیقت می‌توان بهائیت را نه یک دین بلکه یک شبکه منسجم با اهداف خاص سیاسی دانست. نگاهی به تاریخ فعالیت پیروان این فرقه به خوبی نشان می‌دهد که بهائیت در حقیقت ‌زاده سیاست‌های خاصی است که عمدتاً از آن سوی مرزهای ایران هدایت می‌شود، کما اینکه هم اکنون مقر بیت‌العدل در زمین‌های فلسطین اشغالی به عنوان اصلی‌ترین دشمن ایران قرار دارد.

بهائیان و نقش آنها در اولین شبکه تروریستی مدرن در ایران
سخن گفتن از ارتباطات بهائیان در دوران پس از انقلاب اسلامی نیاز به گفتاری جداگانه دارد که شاید بتوان درباره آن صفحه‌ها سخن گفت اما از آغاز تولد بهائیت مدارک قاطعی درباره تلاش‌های مغرضانه این فرقه وجود دارد. درباره منشأ و خاستگاه بابی‌گری نظرات یکسان نیست. برخی مانند سیداحمد کسروی و فریدون آدمیت و احسان طبری و محمدرضا فشاهی، بابی‌گری را جنبشی اجتماعی علیه ستم دوران قاجاریه فرض کرده‌اند بی‌آنکه در زمینه بابی‌گری اولیه کاوشی جامع عرضه کنند.

معهذا همینان نیز گاه به پیوندهای خارجی بابی‌گری اشاراتی دارند. خاندان باب، نقش تعیین‌کننده تجارتخانه دایی‌های علی‌محمد شیرازی و شرکای ایشان در ظهور بابی‌گری و پیوندهای این خاندان با کمپانی‌های جهان‌وطن فعال در تجارت جهانی تریاک نیمه اول سده نوزدهم، به ویژه کمپانی ساسون مستقر در بمبئی را نشان داده و همچنین نقش شبکه‌ای فعال و گسترده از یهودیان مخفی مستقر در ایران، به ویژه در شهرهایی چون مشهد، شیراز، کاشان، همدان و اصفهان در پیدایش و گسترش بابی‌گری و بهائی‌گری کاملاً برجسته است. در همین راستا می‌توان به سفر تبلیغاتی سال‌های-۱۹۱۳ ۱۹۱۱عبدالبهاء به اروپا و امریکا اشاره کرد.
بسیاری از مورخان در این تردید ندارند که بابی‌گری با حمایت کانون‌هایی در درون حکومت قاجاریه امکان نشوونما یافت و اگر این حمایت‌ها نبود باب هیچ‌گاه شهرتی نمی‌یافت و مانند دعاوی مشابه در جهان اسلام به زودی فراموش می‌شد. مورخان حاج میرزا آقاسی ایروانی، صدراعظم محمدشاه قاجار را مسبب اصلی گسترش بابی‌گری می‌دانند، حتی مورخان نامدار بهائی که کتاب‌های آنها به عنوان تاریخ معتبر بهائی تدریس می‌شود به این نکته اشاره می‌کنند که در صورت نبود این حمایت‌ها هیچ گاه بابیت به این درجه نمی‌رسید.
در این میان شورش‌های اولیه بهائین در دوران ناصری نقش مهمی در بدبینی مردم و حتی دولتمردان قاجار به این فرقه داشت.

امیرکبیر با تدبیر یا سرکوب قاطع این شورش‌ها را مهار و خاموش کرد. فریدون آدمیت که در میان محققان فوق در زمینه بابی‌گری صاحبنظرترین است، سرکوب قاطع شورش‌بابیان را از افتخارات کارنامه امیر می‌داند. این فتنه با درایت و قاطعیت امیرکبیر فرونشانده شد و به تبع آن در ۲۷ شعبان ۱۲۷۷ علی‌محمد باب نیز به دستور امیر در میدان ارگ تبریز تیرباران شد. آیا دلیلی دارد که ملت ایران از کسانی حمایت کند که نقش اصلی در فرقه‌سازی و ایجاد شورش در ایران را بر عهد داشتند.

پس از سرکوب فتنه باب با درایت و قاطعیت امیر، بابیان به یک فرقه مخفی تروریستی بدل شدند و نام خود را به عنوان «بنیانگذاران تروریسم جدید» در تاریخ ایران ثبت کردند. نقشه ترور شاه و امیرکبیر و امام جمعه از توطئه‌هایی بود که کشف شد و هفت ماه پس از شهادت امیرکبیر در حمام باغ فین کاشان و پس از ترور نافرجام ناصرالدین شاه توسط یک بابی به‌نام صادق تبریزی (۲۸ شوال ۱۲۶۸.ق) به دستگیری وسیع توطئه‌گران و قتل تعدادی از ایشان انجامید. در استنطاق‌های اولیه بانیان این ماجرا مواردی وجود دارد که بر پیوند برخی دستگیرشدگان مانند میرزا ابوالفضل گلپایگانی با مانکجی هاتریا، افسر ارتش حکومت هند بریتانیا و مسئول شبکه‌های اطلاعاتی حکومت هند بریتانیا که در کسوت «عمده‌التجار» در تهران می‌زیست، دلالت دارد. ادوارد براون، ایران‌شناس نامدار و استاد کمبریج به تفصیل در کتب مختلف خود به اقدامات تروریستی بابیان صحبت کرده است.

غارت ایران در دوران جنگ جهانی دوم
در دوران معاصر نیز بهائیان بارها برخلاف منافع ملی ایرانیان اقدام کرده‌اند، از جمله آنکه نیاکان خاندان‌های سرشناس بهائی را در کار قاچاق و ثروت‌اندوزی در دوران قحطی وحشتناک جنگ جهانی دوم به بعد می‌بینیم. در این مورد دو سند وجود دارد؛ یکی گزارش « به‌کلی محرمانه» ۱۳ مه ۱۹۴۳ وزارت امور خارجه امریکا در واشنگتن است به سفارت امریکا در تهران درباره عملیات قاچاق یوسف متحده، (ساکن تهران، سرای رشتی) و پسرش ر. متحده (ساکن امریکا، نیویورک، خیابان پنجم، شماره ۲۲۵). مکاتبات پدر و پسر نشان می‌دهد که آنان به قاچاق کالاهایی اشتغال دارند که متضمن نقض قوانین تجاری امریکا و ایران است. سند دوم، گزارش دیگری است از سفارت امریکا در تهران که نشان می‌دهد ابوالحسن ابتهاج ۴۰ ساله، رئیس کل بانک ملی ایران که با پیشینه برادر بزرگش در نهضت جنگل، به عنوان جاسوس سرویس اطلاعاتی بریتانیا آشنا هستیم، در بحبوحه بحران مالی زمان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۴ مبلغ ۳۵ میلیون ریال به خارج منتقل کرده است.

وقتی صدای ارمنی‌ها هم از نفوذ اقتصادی بهائیان در دوران پهلوی بلند می‌شود
در دوران پس از ملی شدن صنعت نفت آنچنان نفوذ بهائی‌ها بر ارکان داخلی ایران شدت می‌یابد که آیت‌الله بروجردی به واکنش مستقیم در قبال این روند واداشته می‌شود. این مرجع بزرگ تشیع، در دهه پایانی حیات ارجمندش از یکه‌تازی بی‌حد و حصر بهائیان و حمایت حکومت پهلوی از ایشان سخت آزرده بود.

به این دلیل، او دو بار حکومت پهلوی را به خروج از ایران تهدید کرد و شاه را به هراس انداخت. خروج مرجع تام جهان تشیع از ایران عواقبی سنگین برای حکومت پهلوی در پی داشت.

در نهایت شاه وادار می‌شود که با یک مقابله ظاهری با بهائیان و با تخریب حضیره القدس به عنوان مکان اصلی دینی بابیان در تهران موافقت ‌کند که این کار به سردمداری حجت‌الاسلام فلسفی واعظ بزرگ ایرانی انجام می‌شود.

بماند که در دوران رژیم پهلوی حتی شخصی مثل فلیکس اقایان ارمنی نیز در مقابل نرمش بی‌حد و اندازه شاه در مقابل بهائیان به حرف می‌آید و در گفت و گوی خود با پروژه تاریخ شفاهی ایران در امریکا به این نکته اشاره می‌کند که شاه تمام مناصب اقتصادی خود را به بهائیان سپرده است.
در دوران پس از انقلاب اسلامی نیز به رغم تمام اغراق‌هایی که در مورد تعرض به بهائیان انجام می‌شود، اغلب بهائی‌هایی که اعدام شده‌اند، افرادی مانند امیرعباس هویدا و حبیب ثابت و هژبر یزدانی و عبدالکریم ایادی و هوشنگ انصاری و غلامرضا ازهاری و غیره، به‌عنوان شاخص‌ترین چهره‌های فرقه بهائی در ایران، تمامی بهائیان ایران نبودند و هیچ کس به جرم بهائیت در ایران اعدام نشد.

شبکه‌سازی بهائیت؛ نکته‌ای که هیچ کشوری آن را نخواهد پذیرفت
در پایان‌ شاید بد نباشد که به این نکته اشاره کنیم که خانم فائزه هاشمی بداند که به دیدار سرکردگان چه شبکه‌ای می‌رود، حتی اگر ادعای ایران‌دوستی نیز داشته باشند متوجه خواهد شد که بهائیان به عنوان بخشی از شبکه‌های جاسوسی کشورهای غربی در ایران مرتکب چه خطاهایی شدند.

این مسئله ارتباطی با دین و حقوق شهروندی ندارد بلکه نکته اصلی هدایت بهائیان در قالب یک شبکه منسجم سیاسی و اقتصادی با سابقه بسیار منفی است که هیچ کشوری در جهان آن را نخواهد پذیرفت.

روزنامه جوان