ایران بدون اینترنت/طنز

 پایگاه خبری شاهین نا،

این داستان حقیقی یا دروغ است؟
شما حدس بزنید.
– احتمال قطع کل اینترنت کشور وجود دارد
حالا لحظه حقیقت فرا رسیده.
«حقیقت»
این داستان اینترنتی حقیقت دارد. وزیر ارتباطات گفت: مخابرات بابت خرید پهنای باند اینترنت، ۴۰۰ میلیارد تومان به شرکت زیرساخت بدهکار است و این در حالی است که این شرکت باید همین مقدار پول را بابت خرید پهنای باند به اپراتورهای بین‌المللی پرداخت کند. در صورتی که مخابرات این بدهی را پرداخت نکند، ارتباط کل کشور قطع خواهد شد. (مهر)
یعنی در عصری که تکنولوژی در جهان حرف اول را می‌زند، قرار است اینترنت ما کلا قطع شود. شاید به نظرتان این خبر، بسیار غم‌انگیز، اعصاب خردکن و حتی مضحک به نظر برسد، ولی راستش اگر دقت کنید می‌بینید درصورت وقوع چنین اتفاقی، ما بار دیگر منحصربه‌فرد و (به قول پلنگ‌ها) یونیک بودن خود را در عرصه گیتی به اثبات رسانده‌ایم. ما در خیلی موارد و مباحث، تکیم؛ مال ونکیم. اتفاق خوبی است که اینترنت‌مان قطع شود. الان می‌گویم چرا؛
قطع شدن اینترنت، آدم‌ها را به هم نزدیک می‌کند. فرزندان با پدر و مادرشان آشنا می‌شوند. در مهمانی‌های مُجاز، آدم‌ها به جای معاشرت مَجازی با آشنایانی که نیستند، به معاشرت حقیقی با آشنایانی که هستند می‌پردازند. آدم‌ها به جای قرار مجازی سر یک ساعت خاص، قرار حقیقی سر یک ساعت خاص می‌گذارند و دوباره جلوی داروخانه قانون میدان ونک، دم اون سکو پشتیه تئاتر شهر و چنین جاهایی رونق می‌گیرد (ببخشید که یک مقدار مطلب تهرانی شد، عوضش دو تا خاطره هم برایتان تعریف کردم!) که این اتفاق خوبی است.
مزیت دیگری که قطع اینترنت دارد، سنجش سواد آدم‌هاست. الان از هر کس چیزی بپرسی، 30 ثانیه بعدش اطلاعاتی فراوان درباره موضوع مدنظر به تو می‌دهد. بعضی‌ها نمی‌کنند لااقل جمله‌بندی ویکی‌پدیا را تغییر دهند. در صورت قطع، همه درباره همه چیز اطلاعات ندارند. فقط آنهایی که درباره‌اش کتاب خوانده‌اند یا اطلاعات میدانی دارند، حرف می‌زنند که این اتفاق خوبی است.
فضای روزنامه‌نگاری خلوت خواهد شد. درحال حاضر گروه بزرگی از روزنامه نگاران که همه آنها را تشکیل ‌می‌دهند، بدون اینترنت، مطلبی برای تولید نخواهند داشت. چند وقت پیش یکی از دوستان حوزه اجتماعی، در عرض یک ساعت، یک گزارش میدانی مفصل چهار صفحه‌ای درباره مشکلات مترو به رشته تحریر درآورد که خیلی هم قشنگ و جامع بود. یا یکی دیگر از دوستان ورزشی‌نویس برای یک ویژه‌نامه، در عرض نصف روز، سه گفت وگو با پله، مارادونا و مرحوم گارینشا گرفت. وقتی اینترنت نباشد، گزارش‌های میدانی واقعا باید میدانی شود وگفت وگوها نیز باید در کمال تعجب، واقعا با فرد گفت و گو شونده انجام شود که این اتفاق خوبی است.
پ.ن: خداراشکر ما طنز می‌نویسیم و این وصله‌های میدانی بهمان نمی‌چسبد!
خلاصه اتفاقات خوب بسیاری در پس قطع اینترنت هست که من فقط به چند مورد جزیی‌اش اشاره کردم. خیلی چیزها از حالت فانتزی درمی‌آید و به وقوع می‌پیوندد، از طرفی یونیک بودن ما در عرصه بین‌المللی نیز حفظ می‌شود که این اتفاق خوب تری است. ‌ (منبع:روزنامه قانون)