شهرداری باید یک سازمان فرهنگی باشد/ شاهین شهر بر مدار توسعه خواهد ایستاد

به گزارش پایگاه خبری“شاهین نا، به نقل از روابط عمومی سازمان رفاهی تفریحی شهرداری شاهین شهر، این روزها تغییرات مدیریتی در شهرهای استان اصفهان زیاد شده است. عده ای می آیند و عده ای می روند تا بر حجم خاطرات شهروندان اوراقی باقی گذارند.. اما در این میان، احوال مردم شاهین شهر بگونه دیگری است چرا که انتخاب شهردار جدید این شهر به خاطره بازی چندانی نیاز ندارد(!!).

چهره مدیر جدید آنقدر اشناست که بقول دوستی حتی می شود او را (صاحب خانه) فرض کرد. مهندس امیری همان مدیری است که پیش از این هم سکان تدوین برنامه توسعه شاهین شهر را به مدت 70 ماه در دست داشته است و شیب و فراز مسیر تعالی شهر را با پای حوصله و تدبیر گام زده است.

مهندس امیری دارای مدرک کارشناسی ارشد در زمینه مدیریت امور فرهنگی و نیز کارشناس مدیریت صنعتی و از مدیران با تجربه در امور شهرداریهاست.

حالا سئوال اینجاست که مهندس امیری در رجعت دوباره به شهر به چه می اندیشد؟… آیا متر و معیار او برای پیشبرد امور تغییر یافته؟ آیا در این مجال به فصلهای تازه ای رسیده و باز هم باید انتظار اعجاز از او داشت؟ اصلاً قواره شهرمان در این دو سال چقدر تغییر داشته و تعریف وی از اقدامات دو سال اخیر چگونه است؟

با وی به گفتگو می نشینیم:

آقای مهندس با تشکر از قبول زحمت، لطفاً برداشت خود را از شاهین شهر امروز بیان کنید؟

بسم الله الرحمن الرحیم. مجدداً سلام و عرض احترام دارم خدمت یکایک شهروندان عزیز شاهین شهری و تبریک می گویم عید سعید فطر را و امیدوارم نورانیت و صفای این ایام در زندگی همگی مداوم باشد… خوشحالم از اینکه دست تقدیر، فرصت دوباره ای فراهم کرد تا در خدمت دوستان باشم… در مورد جواب سؤال شما، واقع امر این است که من قاب و تصویر خاصی از شاهین شهر دارم که برایم خیلی عزیز است. به نظر من، این مردم مجموعه ای از بهترین احاد جامعه ایرانی هستند که در یک نقطه جمع شده اند تا بعنوان (ایران کوچک) پاسدار ارزشها، توانمندی ها و تولیدگر امیدهای بزرگ باشند… مردمی که در عین پویندگی و تلاش، کمال انسانی و همزیستی مسالمت آمیز را مرور می کنند و برای قداست یک زندگی اجتماعی و سرشار از شادی می کوشند.

آقای شهردار، شما موّجد دو برنامه 5 ساله در شرایط توسعه شهر هستید. از کجا آغاز کردید و اینک در چه شرایطی قرار گرفته ایم؟

خب، راه طولانی را پشت سرگذاشتیم… حدود 8 سال پیش در شرایطی قرار داشتیم که با امروز خیلی توفیر داشت و کمبودهایی احساس می شد. بنابراین از دل ساعتها بحث و گفتگو با کارشناسان به این نتیجه رسیدیم که اگر می خواهیم شاهین شهر لیاقت سکونت مردم را داشته باشد باید برایش برنامه داشت. این، در واقع نقطه آغاز بود. یعنی رفتیم و همه مشکلات 10 سال آینده را تدوین کردیم. برای تهدیدهای احتمالی برنامه ریزی کردیم و در کنارش، ظرفیت ها و پتانسیل های بالقوه هم شناسایی شد، این خدمت که حالا در این چند کلام ساده بازنویسی می شود شاید سخت ترین دوران خدمت مرا شامل شد و حدود 2 سال کار بی وقفه را باعث گردید اما خوشبختانه بالاخره نتیجه داد و ما به سامانه ای علمی رسیدیم که امروز شاهد نتایجش هستیم.

گویا شاهین شهر جزو اولین شهرهایی بود که اصول مدیریت برنامه ای در آن اجرا شد؟

همین طور است. ظریفه کار آنجا بود که ما هیچ الگویی که با شهرمان تناسب داشته باشد را در اختیار نداشتیم و مجبور بودیم علیرغم حساسیتی که به مسئله (زمان) داشتیم، نظراتمان را بصورت آزمون و خطا دنبال کنیم.

حالا فکر می کنید چقدر موفق بوده اید؟

موفقیتی که از این طرز تلقی بدست آمد حتی برای خودمان غیرقابل باور بود. مصداق این عرض من هم این است که ظرف 8 سال گذشته، خیلی از شهرها از برنامه های شاهین شهر الگوبرداری کردند و شهر خود را دوباره سازی کردند… بعبارت دیگر مدعی هستم که پس از بروز آثار مثبت مدیریت توسعه ای در شاهین شهر بنوعی (نهضت توسعه پایدار) در شهرهای استان اصفهان راه افتاد که تا امروز هم ادامه دارد و این واقعیتی است غیرقابل کتمان.

بسیار خوب، اجازه بدهید برگردیم به زمان حال، امروز برای شاهین شهر چه فکری دارید؟

خوشبختانه امروز حال شاهین خوب است و دارد روی اصول همان برنامه تنظیمی حرکت می کند… بگذارید همین جا از شورای محترم چهارم تشکر ویژه داشته باشم که به این اصول پایبند ماند. من فکر می کنم علت این تداوم هم در مفهوم درستی است که بعنوان سند توسعه طراحی شده بود و دوستان شورایی ما هم چون همگی اهل فضل هستند. مفاهیم بنیادین آن را بخوبی درک کردند و راه را ادامه دادند. این از نقاط قوت شاهین شهر است که کارهایش به وسیله چنین عزیزانی اداره می شود و منتخبان مردم در شورای شهر، اینقدر منطقی به مسائل نگاه می کنند.

اما در مورد برنامه هایم معتقدم که باید بنا به شرایط پیش رو، بعضی تغییرات را در سر فصلها انجام دهیم. منظورم از سر فصلها البته تصحیح برخی راهکارهای دستیابی به اهداف است و نه خودِ اهداف… مثلاً بیائیم و ببینیم کدام مدیرمان برای فلان هدف برنامه جدیدی دارد که حصول آنرا آسان تر می کند و یا کدام سیستم را باید کمک کرد تا کارها آسان تر شود. ما نباید اجازه بدهیم که در چارچوبهای اجرایی محصور بمانیم… پلان روبروی ما، مردمی هستند که از ما خدمات به لحظه و با کمترین هزینه می خواهند و ما ناچاریم که در هر لحظه خودمان را واکاوی کنیم تا این اتفاق بیفتد. وقتی از این دریچه به موضوع نگاه کنیم آنوقت به این نتیجه می رسیم که باید پویایی را در خودمان بیشتر کنیم… البته این امر بدیهی و پذیرفته شده در مقولات مدیریتی است.

من در این مدت کوتاهی که دوباره در مصدر امور شهرداری قرار گرفتم و بدنبال این هدف، شخصاً از همه ارکان شهرداری بازدید کردم تا از نزدیک با گرفت و گیرها آشنا شوم و به نتایج خوبی هم رسیده ام.

مثلاً دیدم که در برخی سیستم ها با تورم نیروی انسانی مواجه هستیم که در اجرای امور بعنوان سرعتگیر عمل می کند. این در حالی است که در بخشهای دیگر با کمبود نیروی انسانی موجه ایم که باید برای توزیع بقاعده این نیروها طراحی کرد تا سیستم فعال شود.

یعنی نیروها را تعدیل خواهید کرد؟

اگر منظورتان از تعدیل، اخراج کارکنان است، هرگز… من چنین رویه ای را نمی پسندم اما در عین حال معتقدم باید بین پلان اجرایی و نیروی انسانی یک تناسب  منطقی برقرار باشد و این اصلاح را باید از طریق جابجایی نیرو و آموزش جدید انجام داد.

برنامه شما برای حفظ فضای سبز شهر چیست؟

میدانید که شاهین شهر هم مثل اکثر نقاط استان در دوران خشکسالی و کم آبی به سر می برد و اگر ما   می خواستیم حسب سلیقه آب و هوا حرکت کنیم. حالا شاهد بحران شدید محیط زیست می شدیم، اما همان مدل برنامه ریزی توسعه ای در گذشته ما را به این فکر انداخت که طرح استفاده از پساب را در دستور کار قرار دهیم. طرحی که در ابتدا و شروع کار موانع زیادی داشت اما مقاومت کردیم و در یک فرآیند مهندسی شده، صحت این طرح را اثبات کردیم… جالب است که امروز،دیگران دارند از تجربه ما استفاده می کنند تا محیط زیست شهرخود را نجات دهند… این تاریخچه مختصر را گفتیم تا بدانید که حفظ محیط زیست شهری از همان چند سال قبل هم یک دغدغه جدی بود… یکی از اقدامات بنده هم در دوره جدید به همین موضوع بازمی گردد. طراحی هایی را صورت دادیم تا بتوانیم ضمن نگهداشت شرایط موجود، سطح زیر کشت سبزینه های شهر را از طریق ایجاد پارکهای محله ای و یا تکمیل کمربند سبز شهر توسعه بدهیم و به ارقام توصیه شده در سند چشم انداز برسیم. البته اقدامات اجرایی این هدف نیز با احداث منبع ده هزار مترمکعبی و هفت کیلومتر لوله گذاری شروع کرده ایم که انشاالله چهره ی سبزتری به فضای شهری خواهد داد.

وضع شهرسازی و عمران را چگونه ارزیابی می کنید؟

البته من معتقدم می توان سامانه عمران شهری را فعال تر کرد. بنظرم بین رشد فیزیکی پروژه ها و هزینه های مترتب بر آن باید قدری دقیق تر عمل کنیم و مدیریت پروژه ها را با در نظر گرفتن اقتصاد مقاومتی موزون تر نمائیم. حالا نمی خواهم وارد ریز موضوع شوم ولی همین قدر بدانید که به شدت از تأخیر پروژه ها و یا طولانی شدن زمان ساخت و سازها که حامل و شامل پرداخت هزینه های غیر ضرور است باید اجتناب شود… این موضوعی است که این روزها دارم روی آن مطالعه می کنم. از دیگر اقداماتی که به نظرم باید به آن توجه داشته باشیم تکمیل پروژه های نیمه تمام است که شامل 23 پروژه مهم می شود و سعی می کنم بعنوان یک اولویت الزام آور آن را در دستور کار داشته و روند اجرای آنها را به هر نحو ممکن سرعت بدهم. علت هم آن است که معتقدم تکمیل این پروژه ها بخشی از برنامه توسعه پایدار است.

در بحث عبور و مرور شهری که جزو نیازهای اولیه شهروندان است چه نظری دارید؟

ببینید، در حال حاضر حدود 4000 تاکسی اسمی و 110 دستگاه اتوبوس شهری در حال خدمت به مردم هستند. سطح ترددها نیز بالاست. مثلاً تاکسیرانی ما می گوید روزانه 30 هزار سفر درون شهری انجام می دهد و یا اتوبوسرانی 60 هزار جابجایی مسافر دارد. بعبارت دیگر، حدود نیمی از مردم شهر از این ناوگان عظیم استفاده می نمایند. اما بنظرم این ها هنوز کافی نیست… در این بخش نگاه من به کیفی کردن خدمات این ارگان ها است. یعنی باید به سمتی حرکت کنیم که بتوانیم تکریم مردم را به حداکثر ممکن انجام دهیم. باید این سیستم ها بجای نگاه طولی به خدمات خود، به کیفیت هم توجه ویژه نمایند. این را هم به صراحت به دوستانم در اتوبوسرانی و تاکسیرانی یادآور شدم. از طرفی معتقدم باید سیستم « دولت الکترونیک» را کمک کنیم تا از سطح ترددهای شهری کاسته شود. مردم اینقدر وقت ندارند که برای گرفتن یک خدمت ساده ساعتها در شهر تردد کنند. این اتلاف سرمایه اجتماعی است که باید بوسیله مدیران شهری اصلاح شود.

اجازه بدهید سؤالی هم در این راستا راجع به پروژه مترو بپرسم؟

خوشبختانه امسال اعتبار خوبی برای مترو در بودجه داریم و سعی می کنیم علیرغم کمبود منابع، این بخش را باز هم تقویت کنیم. مدیریت این بخش را هم تحکیم کردیم تا از برنامه عقب نمانیم و شخصاً هم با مقامات بالا دستی استان در حال بحث و رایزنی هستم تا آن قسمت از کار که مربوط به شهرداری شاهین شهر می شود را با سرعت به انجام برسانیم. بهرحال شهروندان عزیز بدانند بحث مترو که از اولویت های من در شهرداری است شامل یک فرآیند بین شهری است که سیستم های دیگری هم در آن مدخل هستند اما سعی ما انجام تعهداتی است که نسبت به مردم عزیز شاهین شهر داریم و اطمینان میدهم که این مسئله را با جدیت دنبال نمایم. البته اجازه دهید این را هم اضافه کنم بدلیل مشکلات پیشگفت، اساساً انجام پروژه مترو در تمام دنیاچه به لحاظ هزینه بری زیاد و چه مراحل ساخت از سخت ترین پروژه ها محسوب می شود اما انشالله با اراده ای که در مقامات استان و شورای شهر وجود دارد معتقدم در این کار هم موفق خواهیم شد.

نظر شما نسبت به مسائل فرهنگی کدام است؟

من همیشه و به صراحت نظراتم را در بخش فرهنگی خدمت دوستان عرض کرده ام. در تفکر من سازمان شهرداری بیش از آنکه یک تشکیلات خدماتی باشد باید یک سازمان فرهنگی باشد چرا که اساس خدمت ما به آن فرد شهرنشینی است که باید در فرآیند توسعه پایدار به یک «شهروند» تبدیل شده و در مسائل شهرخود دخیل و حتی مسئول باشد… بنابراین الزام داریم که به مسائل فرهنگی چنین جامعه ای بطور بسیط بپردازیم.

خوشبختانه از چند سال پیش روی این نظریه کار کردیم. ایجاد سازمان رفاهی تفریحی (که البته مفهوم درست تر آن سازمان فرهنگی است) را برهمین اساس راه اندازی کردیم و خوشحالم که در شرایط کنونی بعنوان قوی ترین بازوی فرهنگی شاهین شهر در حال خدمتگزاری است.

بدیهی است سازمان رفاهی تفریحی در طول حیات خود، دوره های مختلفی را گذراند و روز به روز به سمت هدفگذاری های مشبع و دقیقی که برای آن تعریف شده گام برداشت. زمانی نگرانی ما تثبیت و قوام بخشی به این ساختار بود… یعنی لازم دیدیم دامنه خدمات آن را کمی بسیط کنیم تا بتواند بعنوان نقطه اتکاء مسایل فرهنگی تقاعد یابد. بسیار هم در این خصوص دوستان زحمت کشیدند واین مرحله را با جدیت و مدیریت مناسب پیش بردند. در شرایط حاضر هم بهتر دیدیم که گامهایمان را به نسبت مسائل فرهنگی قاعده مندتر کنیم و با اصلی فرعی کردن هدفهایی که به امروز مربوط می شود مسایل اش را سازمان بدهیم. یکی از این اهداف، توسعه آموزشهای شهروندی است که بنوعی می تواند بر هزینه های شهرداری اثر مثبت بگذارد. بگذارید مثالی بزنم تا موضوع روشن شود: در شرایط حاضر، فضای شهری ما بالغ بر چهار هکتار مربع است که روزانه توسط 300 نفر پاک روبی می شود تا شهر تمیز و زیبا بماند. در عین حال انجام این خدمت ماهانه حدود 4 میلیارد تومان هزینه روی دست شهر و شهروندان می گذارد که در سال رقمی بزرگی می شود. بسیارخوب، اگر ما در طریق یک فرآیند بتوانیم به شهروندان آموزش بدهیم که از ریختن زباله در سطح خیابان اجتناب کنند و کمی در رفتار خود دقت نمایند حتماً از حجم این هزینه ها کاسته خواهد شد و شهرداری این امکان را خواهد داشت که این پول را خرج خدمات دیگری نماید… می خواهم بگویم که سازمان فرهنگی ما دارد در اینگونه مسائل خود را پیدا می کند و جلو می رود. یعنی می خواهد به طور واقعی تری وارد زندگی اجتماعی و مسایل مبتلا به جامعه از قبیل رفع آسیب ها، ارتقاء دانش و خلاقیت عمومی، پویایی در هویت بخشی فردی و اجتماعی، ایجاد نشاط عمومی و … شود.

اینها که فرمودید مسلماً تنها قسمتی از وظایف سازمان است، اما قبول بفرمائید که مسائل فرهنگی سطوح دیگری هم دارد. در سایر موارد چه نظری دارید؟

حتماً همین طور است… بله اینها موارد خاص است، اما افق نگاه ما در فرهنگ حتماً سایر نکات را شامل می شود. مثلاً من به مسئول سازمان گفته ام که انرژی بیشتری در جذب مشارکت با اهل فرهنگ بگذارند، چون معتقدم این سامانه می تواند حلقه واسط تمام اهل خَرد در شهر باشد… البته سال گذشته هم اقدامات مشارکتی خوبی توسط کمیسیون فرهنگی شورای شهر تبیین شد، و در مجموع تجربه مناسبی بود که می بایست آن را ادامه داد. همین جا هم از دوستان فرهنگی خواهش می کنم که ما را تنها نگذارند و جلوتر بیایند تا دستها را به هم گره بزنیم و بتوانیم در احیای ارزشها و ایجاد تفاهمات مشترک فکری موفق تر از گذشته عمل نمائیم.

سؤال دیگر ما به موضوع سرمایه گذاری بعنوان یک ضرورت باز می گردد. استراتژی شما در این باره کدام است؟

کاملاً درست است… باورم بر این است که هرگز نمی توان توسعه شهر را بصورت تک ساختی و تک پایه ای انجام داد و لذا باید در پروژه های بزرگ  به سمت جلب مشارکت و استفاده از منابع بخش خصوصی رفت. برای روشن شدن موضوع اجازه بدهید مثالی بزنم… شما در نظر بگیرید که شهر به سیستم مترو در حداقل زمان نیاز دارد. یعنی الزام داریم از تردد 12000 سفر بین شهری که هر روز هم بیشتر می شود جلوگیری کنیم تا خسارات مادی و انسانی کمتری داشته باشیم. در اینجا عنصر زمان نقش زیادی دارد، بعبارت دیگر هر چقدر بتوانیم پروژه مترو را زودتر به بهرهبرداری برسانیم از اتلاف سرمایه جلوگیری کرده ایم. اما آیا واقعاً می توانیم برای تحقق چنین پروژه ای تنها به منابع محدود شهرداری تکیه کنیم؟ مسلماً خیر… اینجاست که الزام پیدا می کنیم که از بخش خصوصی و سرمایه گذار ایرانی کمک بگیریم و سرعت پروژه را بالا ببریم. این یک طرف قضیه است، طرف دیگر اینکه می توانیم با این روش تولید اشتغال نمائیم تا جوانان ما از قید بیکاری رها شوند و بتوانند تشکیل خانواده بدهند. ما با این دید به بحث سرمایه گذاری نگاه می کنیم و برای همین هم وارد فاز اجرای این تئوری شده ایم. بد نیست شهروندان عزیز بدانند که در طول همین یک ماه توانستیم به حول قوه الهی قرارداری با سرمایه گذار برای احداث میدان سمبلیک با حجم ریالی 110 میلیارد تومان ببندیم که در تاریخ سرمایه گذاری شاهین شهر بی نظیر است. البته موضوع تنها به این مورد ختم نمی شود. در پروژه های دیگری هم مثل مجتمع تجاری نور و یا مجموعه های خیابان طالقانی کار انتخاب سرمایه گذار به شرایط خوبی رسیده که امیدوارم نتایج مثبت آن به مردم برگردد. همین جا هم مجدداً از سرمایه گذاران محترم دعوت عام می کنم که با آمدن به شاهین شهر و دیدن شرایط، تشریک مساعی کنند تا پروژه ها اجرایی شود.

طبیعی است که شهرداری برای اجرای هدفها به همدلی مسئولان احتیاج دارد. آیا از مجموعه همکاریها رضایت دارید؟

باور کنید این از نقاط قوت شاهین شهر است که مسئولان شهر درک خوبی نسبت به توسعه شهر دارند. آنها به فصل مشترک همدلی و همزبانی به آن مفهومی که مقام معظم رهبری فرمودند رسیده اند و در همه موارد سعی می کنند شهرداری را حمایت نمایند تا به اهدافش برسد. چه امام جمعه محترم که در این موضوع محوریت دارند و چه فرماندار معزز و مخلص، چه نماینده مردمی و زحمتکش و یا دوستان عزیزم در شورای شهر در کمال انصاف و خوش قلبی به کارکرد شهرداری نظارت دارند و هر جا که لازم باشد به کمک ما می آیند که همین جا از همه دوستانی که نام بردم و سایر مسئولان تشکر و قدردانی می نمایم.

کمی هم از مشکلات نقدینگی شهرداری در شرایط موجود برایمان بگویید؟

خب، همه مردم وضع اقتصادی کشور که حاصل فشار تحریم هاست را می دانند و تلاش دولت برای به آوری امور را شاهد هستند. بدیهی است شهرداری هم از این دایره خارج نیست و در توازن مسایل مالی فشارهایی را تحمل می کند. راهکاری هم که دنبال می کنیم ادامه روند اقتصاد مقاومتی است. یعنی سعی می کنیم با اعمال سیاست های انقباضی جلوی هزینه های غیرضرور را ببندیم و از آن طرف با اعمال طرحهای درآمدزا توان اقتصاد شهرداری را با لحاظ این شرط که به سبد هزینه شهروندان فشار نیاید بالا ببریم. امیدوارم مجموعه این اقدامات باعث گشایش بیشتر بشود.

از مردم شهر چه انتظاری دارید؟

(با لبخند می گوید): بگذارید صادقانه حقیقتی را که در عمق جان من است اعتراف کنم: شهروندان عزیز بدانند که سعی خواهم کرد به روشی برنامه ریزی نمایم که حاصل آن رفاه، شادی و رفع مشکلات مردم باشد و در اجرای این عقیده لحظه ای مماشات نخواهم کرد… معتقدم همه اجزاء و ارکان شهرداری باید در خدمت همشهریانم باشد و برای همین انتظار دارم که مردم هم همت کنند تا با کمک هم افق روشنتری از توسعه پایدار را در این شهر زیبا ایجاد کنیم.

از وقتی که برای انجام این مصاحبه به ما دادید تشکر می کنم.

من هم متشکرم.