غفلت مسئولان در برخورد با بزرگترین معضل شهر/ روزی که همه فراموش کرده بودند

به گزارش پایگاه خبری“شاهین نا، 21 تیرماه به مناسبت قیام مردم مشهددر مقابل کشف حجاب به نام روز عفاف و حجاب در تقویم جمهوری اسلامی ایران نامگذاری شده است. عفاف و حجاب از دیرباز همراه مردم بخصوص مردم سرزمین پارس بوده و آنرا ارزشی والا برای خود می دانستند. مقوله عفاف و حجاب در گذر زمان در مسیر از سنت به سوی مدرنیته فراز و نشیب های زیادی داشته است که متأسفانه برخی از زنان و مردان در مسیر حرکت تندباد عفاف و حجاب به سوی مدرنیسم در معرض فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگی قرار گرفتند و در گذر زمان از هویت و شخصیت اصلی خود بیشتر فاصله گرفتند. چرا که عفاف و حجاب منوط به پوشیدن تن پوشی مناسب و یا چادر نیست . عفاف و حجاب فراتر از پوشش صرف است. شاید حجاب را بتوانیم پوشش ظاهری معنی کنیم اما عفاف که به حیا هم بر می گردد بیشتر یک حالت درونی است که بعضاً حالت بازدارندگی دارد و آثار آن در عمل انسان نمود پیدا می کند. حجاب در حقیقت نمود عفاف در پوشش است. البته با بررسی دقیق تر آیات و روایات می فهمیم که رعایت عفاف صرفاً مربوط به زنان نمی شود و در لزوم رعایت عفاف تفاوتی بین زن و مرد نیست. بنابراین برای سالم سازی جامعه باید به دنبال عفت عمومی باشیم تا حجاب آگاهانه گسترش یابد تا سلامت و امنیت اجتماعی در جامعه پایدار شود.

طرح راهکارهای اجرای گسترش عفاف و حجاب در سال 1384به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید. قانونی که 26 وزارتخانه و سازمان و نهاد را درگیر بند و تبصره های خود نمود ولی به دلیل نقص در قانون گذاری و عدم ضمانت اجرایی متأسفانه شاهد هیچ گونه اقدام مثبت و تحرکی از سوی هیچ یک از سازمان های مأمور شده نبودیم.

امروزه دیگر می توان به وضوح گفت مقوله عفاف و حجاب زیر سایه غفلت مسئولین جا خوش کرده و دیگر کمتر کسی به این مهم دامن می زند. به قدری این مقوله کمرنگ شده است که امسال تقریباً از ذهن ها دور شده بود و سهم شهر حتی یک بنر خشک و خالی هم نبود. در گفت و گویی که با دست اندرکاران امر به معروف و نهی از منکر انجام شد صراحتاً اقرار کردند که امسال روز عفاف و حجاب را به کل فراموش کرده بودند. وقتی که همان سالی 1 روز هم به دست فراموشی سپرده می شود باید به حال دقت مسئولین فرهنگی کشور تأسف خورد. وارد بحث فرهنگی که بشویم بی محابا برخی اذهان به سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می رود. وزارت خانه ای که امروزه به هیچ عنوان نمی تواند خود را مدعی عفاف و حجاب در جامعه بداند. چرا که با برخی اقدامات مانند تئاترها و مجوز ها و … این موضوع را ثابت کرده و به ترویج قبح شکنی در جامعه پرداخته است. از سویی هم وظیفه خطیر خود را در عفاف و حجاب رها کرده است و این اوضاع رو به روز هم بدتر می شود. این اعمال به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست.

همگان می دانند که تنها راهی که می تواند دشمنان را امیدوار و خوشحال کند بی تفاوت بودن به مسائل ارزشی است و ناتوی فرهنگی و صهیونیسم هم همین را می خواهند و این ها همه به خاطر این است که دشمنان به خوبی می دانند ریشه تمام مفاسد در مباحث ارزشی خلاصه می شود.

و باز هم متأسفانه تمامی دستگاه های مسئول، از مسئولیت خود غافل مانده اند. در حدی که تنها اقدام ستاد امر به معروف و نهی از منکر را می توان تذکر لسانی برشمرد. حوزه های علمیه الگوی خوبی در زمینه گسترش فرهنگ عفاف ارائه ندادند و سازمان تبلیغات اسلامی هم فعالیت های خود را در این زمینه نیمه کاره رها کرده است. همچنین الگوی پوششی نا متعارف زیر سایه مسئولین مربوطه نظارتی در این زمینه و وزارت صنعت، معدن و تجارت تولید و وارد بازار می شود. بار مسئولیت دستگاه ها بر دوش نیروی انتظامی افتاده است و شاید در ظاهر این ارگان متولی باشد اما حقیقت امر بیانگر این موضوع است که متولی اصلی سایر دستگاه ها هستند و رفتار انتظامی به تنهایی کارساز نیست و دید کارشناسی می طلبد.

امید است که عفاف و حجاب بیشتر از پیش مورد توجه مسئولین فرهنگی کشورِ الگوی بیداری اسلامی قرار گرفته و عکس این عمل دستاویز و ابزاری برای دشمنان ایران اسلامی فراهم نیاورند.پروانه شریفی/