آمارهای عجیب دولت؛
رکود یا رشد،کدام را با عقل و کدام را با منطق قبول کنیم
آمار هر روز رو به رشد مثبت؟ یا جیب هر روز خالی تر از دیروز مردم؟ یا افزایش قیمت کالاهای اساسی مانند نان و بنزین؟ پس چرا مرتباً میزان حقوق مردم و وضع معیشتی مردم با حداقل حقوق خانواده ایرانی که توسط آمارها اعلام می گردد فاصله می گیرد؟ به راستی که عجب فاصله ای دارد پای مردم با گلیم اقتصاد…!
به گزارش پایگاه خبری“شاهین نا، پروانه شریفی/ نشست خبری ریاست محترم جمهوری، دکتر حسن روحانی عصر روز 23 خرداد 94 به مناسبت دومین سالگرد آغاز دولت یازدهم در نهاد ریاست جمهوری با حضور اصحاب رسانه برگزار گردید. در این نشست تعدادی از خبرنگاران خارجی از رسانه های مختلف هم حضور داشتند. محور خروجی اصلی این نشست پیرامون تحریم ها، مباحث اقتصادی و هسته ای بود که البته محمدجواد ظریف هم در کنار حسین فریدون، محمد نهاوندیان، حسام الدین آشنا و حمید ابوطالبی مستمع سوالات خبرنگاران و پاسخ های رئیس جمهور بودند. سوالاتی که از جانب خبرنگاران صداوسیما، روزنامه ابتکار، شبکه ملی چین، خبرگزاری مهر، خبرگزاری ایرنا، روزنامه ایران، سایت برنا، خبرنگار فاینشنال تایمز، لسآنجلستایمز، ایلنا مطرح و از جانب خبرگزاری تسنیم، فارس، روزنامه جوان، وطن امروز و کیهان علی رغم اعلام قبلی مطرح نشد و آن ها هم مانند محمدجواد ظریف شنیدند و استفاده بردند.
اصولا همیشه در نشست های خبری که موضوع خاص تخصصی را در پی ندارند مشکلات معیشتی مردم و جامعه هم مطرح می گردد. چرا که همیشه دغدغه، وضعیت رفاه مردم بوده و هست و خواهد بود. و دولت هم بر اساس وظایف ذاتی خود نقش به سزایی را می تواند در تحقق این امر ایفا کند.
مرکز آمار ایران تنها مرکز رسمی ارائه آمارهای کشور است که در این بحث شکی هم نیست و طبیعتاً واحد بودن مرکز آماری می تواند کارآمد تر از تعدد آن باشد. اما به قول رئیس جمهور ملاک ما در بحث اقتصادی جیب مردم است نه آمارها. ولی چرا همیشه برای تراز بندی عملکرد دولت ها سریعاً به سراغ مراجع آماری که شاید خیلی از مردم روستاها و کوچه بازار از آن اصطلاحات تخصصی چیزی نفهمند، می رویم؟ شاید بهتر باشد این صحبت رئیس جمهور تحقق یابد و با مردم راحت تر حرف زد؛ و اول هم از جانب خود ایشان. و هر گاه از اوضاع اقتصادی صحبت می شود جمله ” امارها به ما نشان می دهد” مطرح نشود. تخریب که اصولا بر خلاف اخلاق رسانه ای است و رسانه هایی که بعضاً به این کار دست می زنند در واقع مبتدی بودن خود را به رخ همگان می کشند چرا که اصول اولیه اخلاق رسانه ای را رعایت نکرده اند. هر چند دولت از نقد استقبال می کند اما نقد هم نمی کنیم. چون که سخنگوی دولت همیشه خندان و بشاش اعلام کرده که پذیرای نقد هستیم اما رسانه هایی که شاید بتوان به آن ها لقب منتقد داد در نشست خبری رئیس جمهور پشت در بسته بودند و با این رسانه ها هم در سفر امروز دکتر روحانی به خراسان شمالی دقیقاً همین رفتار شد. اما به راستی کدام را به عقل و منطق خود بقبولانیم؟ آمار هر روز رو به رشد مثبت؟ یا جیب هر روز خالی تر از دیروز مردم؟ یا افزایش قیمت کالاهای اساسی مانند نان و بنزین؟ پس چرا مرتباً میزان حقوق مردم و وضع معیشتی مردم با حداقل حقوق خانواده ایرانی که توسط آمارها اعلام می گردد فاصله می گیرد؟ به راستی که عجب فاصله ای دارد پای مردم با گلیم اقتصاد…!
ولی هر کاری دلیلی دارد. شاید هم یکی از اثرات تحریم ها همین افزایش قیمت بنزین به 1000 تومان – که اصطلاحاً و بر خلاف نظر رئیس جمهور تک نرخی عنوان می شود- باشد. که این کار بر طبق اعلام دولت مردان برای جلوگیری از فساد صورت گرفت. تکلیف هم مشخص نشد اسم رشد پولی که ما برای حساب کردن پول بنزین به متصدی جایگاه می دهیم چه باشد که مخالفت نباشد؟ افزایش بنزین؟ آزادسازی؟ قیمت خلیج فارس؟ تک نرخی؟ شاید همین اسم که اکنون اختراع شد مکفی و مورد رضایت باشد: ” رشد پولی که ما برای حساب کردن پول بنزین به متصدی جایگاه می دهیم”.
چه کنیم جناب رئیس جمهور؟ بر اساس آمارهایی که در نشست خبری اعلام کردید و خوشحال بودید اوضاع جیب مردم خوب است یا بر اساس حرف امروز شما در جمع مردم استان خراسان شمالی اوضاع جیب مردم بد است؟
اما بر اساس اظهارات دکتر روحانی اوضاع هر چه که باشد رو به رشد است و بهتر می شود. چرا که رئیس جمهور گفت شرایط اقتصادی دولت قبل در طول تاریخ ایران بی سابقه بوده است(!).
چونکه بوی نقد نگیریم از بحث اقتصادی هر چه فاصله بگیریم بهتر است. به سراغ میدان جنگ دیپلماسی که برویم ناخودآگاه نام محمدجواد ظریف به ذهن ها خطور می کند. آقای دکتر از نطنز چه خبر؟ از فردو چه خبر؟ فردو برای اینکه یک مرکز تحقیقاتی باشد تأسیس شد؟ شهدای هسته ای برای اینکه این جا یک مرکز تحقیقاتی باشد تمام قد ایستادند؟ شاید هم ما چیزهایی را نمی دانیم. اما چه دادیم؟ چه گرفتیم؟ شاید این ها را دادیم و نشستن سر میز مذاکره گرفتیم. این هم خوب است. البته آن دست خطی که نوشت دستیابی به آن چه مرقوم داشته اید درخور تشکر است فراموش نشده است. چرا که نصایح و بیانات ناب رهبر انقلاب مانند دیگر بیاناتشان که فرمودند من به این مذاکرات خوش بین نیستم و هدف غرب بحث هسته ای نیست هیچ گاه از ذهن ها بیرون نخواهد رفت. در صحبت های رئیس جمهور از افتخارات ملی صحبت شد که خدا رو شکر اضافه شدن تحریم های کشتیرانی و گزافه گویی های بیشتر غرب و عزت پاسپورت هر چه بیشتر ایرانی و تفاوت برداشت ها از توافق نامه لوزان با زاویه دید 180 درجه و … از این دست افتخارات بود سردار!.
در نشست خبری عنوان شد که ما به دنبال همه حقوق خود هستیم. رهبر معظم انقلاب بارها و بارها بیان داشتند که مذاکرات فقط در چارچوب انرژی هسته ای باشد. چه حقوقی می خواهد احیاء شود؟ مگر ملّت ایران با امریکا که به فرموده معمار کبیر انقلاب شیطان بزرگ، تروریست بالذات، ام الفساد قرن و استکبار جهانی است دارند؟
دولت مردان، با به جهنم گفتن این موضوعات حل نمی شود. اصلا برای چه عالی ترین فرد اجرایی کشور در حکومت اسلامی باید اجازه دهد که مردم رو به انحطاط معنوی بروند؟ پس وظیفه مسئولین در حکومت اسلامی چیست؟ نیروی انتظامی هم نباید با اسلام کاری داشته باشد. در این اوضاع سیاسی جای این است که بین دستگاه های داخلی کشور هم اختلاف بیفتد؟ در نشست خبری با اصحاب رسانه عنوان شد که وقتی مجوزی برای کنسرتی صادر می شود باید اجرا شود و این که این کار خوبی است یا نه بحث دیگری است. پس می شود ان شاا… در نشست خبری بعدی خود بفرمائید که ملاک صدور مجوز از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جمهوری اسلامی چیست؟
امیدواریم هیچ مطلبی در تضاد با سخنان رهبر انقلاب نباشد. مثل اینکه فرمودند به غرب اعتمادی نیست و آن ها صرفاً به دنبال بحث هسته ای نیستند؛ و یا اینکه در متن حکم فرمانده نیروی انتظامی عبارات “ارتقای فضای اسلامی و انقلابی” و “حمایت دستگاه ها و قوای سه گانه و وزارت کشور و … از ناجا در ابعاد معنوی” عنوان شد. امیدواریم شاهد تکرار صحبت هایی که در تضاد بیانات رهبری است (مانند علم هم مگر شرقی و غربی دارد) نباشیم و ناخواسته بهانه ای دست سودجویان ندهیم.
به خاطر صحبت های رئیس جمهور هم که گفت دولت وظیفه دارد روشنگری های لازم را انجام دهد کمال تشکر را داریم و امید داریم اولویت های روشنگری های دولت ابتدا از رهنمودهای رهبری (مانند فکت شیت که از آن عبور کردیم) باشد.
کلکم راع و کلکم مسئول