چرا «خاتون» به دل نمی‌نشیند؟!

به گزارش پایگاه خبری“شاهین نا، یکی از رسالت‌های رسانه ملی تمرکززادیی از پایتخت است به این صورت که در قالب برنامه‌های مختلف اعم از فیلم ومجموعه‌های تلویزیونی  به شهرها و استانهای دیگر ازتهران می‌پردازد. برهمین اساس شبکه‌های استانی راه‌اندازی شده تا به‌غیر از ساخت و تولید برنامه‌هایی با محتوای استانی  تعامل رسانه‌ای بین استانها هم ایجاد شود. مدتی است که شبکه اصفهان مجموعه‌ای تلویزیونی به نام  «خاتون» را هر شب بعد از شبکه تهران پخش می‌کند؛ ‌مجموعه‌ای که با تم طنز اجتماعی است و به کارگردانی مرتضی آتش‌زمزم با بازی شهرام قائدی، هوشنگ حریرچیان، مجید یاسر، حسن اکلیلی، مهدی باقربیگی، مارال فرجاد، مونا فرجاد، مریم امیرجلالی، مهران غفوریان و…است. ماجرا ازاین قرار است که دامادهای خاتون او را تشویق می‌کنند تا خانه قدیمی‌اش را خراب کند و به‌جای آن ساختمانی سه طبقه بسازد تا دامادها هم صاحبخانه شوند طبقه مربوط به خودشان را تمام می‌کنند ولی طبقه خاتون در میان دعوای همیشگی باجناقها نیمه‌کاره می‌ماند. خاتون که قصد داشت آنها را خانه‌دار کند، حالا خودش بی‌خانه می‌شود و…

در نگاه کلی مجموعه «خاتون» دارای نقاط قوت قابل توجهی است. زیرا در این سریال شهر تاریخی اصفهان مانند آلبومی زیبا برای تمام بینندگان در سرتاسر کشور که تاکنون به اصفهان نیامده‌اند به تصویر کشیده شده و لوکیشن‌ها دراغلب ابنیه و مکان‌های بکر شهر وجود دارد که باعث شده بیننده بهتر اصفهان را ببیند و بشناسد. بازیگران غیراصفهانی سعی نکردند تا لهجه را تقلید کنند بلکه هرکس با توجه به لهجه خودش حرف می‌زند و مانند سریال‌های دیگر دیالوگ‌ها تصنعی نیستند که این نیز درجای خود جالب توجه است. اما با همه این‌ها متاسفانه «خاتون» نتوانسته  و موفق نشده بینندگان زیادی را به خود جلب کند؛ شاید یکی از دلایل آن شیوه تقلیدی و کپی شده رفتارها و گفتارهای تند و تهاجمی افراد به هم باشد مخصوصا خاتون که باید مظهر بزرگی دررفتارو منش یک زن باتجربه و دنیا دیده باشد.  سروصدا و جنجال بین افراد زیاد است به طوری که صداها بیشتر از متن پررنگی دارند. از سویی دیگر همان طور که از اسم خاتون برمی‌آید و از آنجا پروژه در شهر تاریخی و فرهنگی اصفهان انجام شده انتظار می‌رود تا در کنارنمایش شهر و معرفی آثار، درعمل هم روایت‌گر سبک زندگی اسلامی باشد و تنها به حرف و شعار بسنده نکند یعنی در متن بیننده شاهد شعارزدگی نباشد مثلا وقتی درقسمتی خاتون دامادها را به شام دعوت کرده همه به سبک غربی‌ و نه سنتی و معمول کنار اپن آشپزخانه به صورت ایستاده  و فانتزی مشغول غذاهای متنوع ایرانی شدند!! بچه‌ها از ایستاده غذا خوردن ناراضی‌هستند و می‌روند روی مبل بنشینند و غذا بخورند درحالی‌که همه با سبک زندگی اسلامی و ایرانی آشنا هستیم و این  نوع غذا خوردن با سبک ایرانی واسلامی همخوان نیست و یا برخورد تند و تهاجمی خاتون به دامادها جلوی بچه‌ها اصلا نشان دهنده تحکم و اقتدار او نیست بلکه به بچه‌ها آموزش رفتار غلط را می‌دهد که نه خنده‌دار و کمیک است ونه منطقی و اخلاقی. دوگانگی دراین‌گونه امور نشان می‌دهد که نویسنده بین شعار و عمل گرفتار شده است و نمی‌داند چگونه باشد. مهدی باقربیگی که این روزها به‌جای شورای شهر و انجام وظایفی که شهروندان به عهده‌اش گذاشته‌اند درجلوی دوربین نقش آفرینی می‌کند ( رویه‌ای که این روزها برای اهالی شورای شهر درتهران کم وبیش روایج شده ) با همان اسم نوستالوژیک مجید ایفای نقش دارد  گویا کارگردان قصد داشته ازاین امتیاز برای جلب بیشتر مخاطب بهره ببرد اما غافل ازاین‌که باقربیگی بزرگ شده شور و حرارت و شیطنت‌های دوران نوجوانی خود را ندارد.

«خاتون» از بازیگران زیادی تشکیل شده که هرکدام به نوبه خود تجاربی در کار بازیگری دارند اما گویا ضعف در فیلمنامه باعث شده کار بیشتر تصنعی باشد به‌خصوص رفتار و گفتار دامادها به نوعی از ظرفیت افراد استفاده بهتری نشده است. مسلما این‌که مدام از غذا و آثار و ابنیه اصفهان به زبان بیاورند هیچ وقت نمی‌تواند نشان از این باشد که اصفهان را معرفی می‌کنند بلکه باید در محتوا به بیشتربه این مسائل پرداخته شود. مسئله  دیگر هیاهوها و جنجال‌های رایج تلویزیونی مربوط به دهه ۷۰ در خاتون بیشتر خسته کنندگی و دلزدگی مخاطب را به همراه دارد تا جذابیت، زیرا امروز مخاطبان دیگر به  دنبال سروصدا و جنجال نیستند. زیادی دیالوگ‌های بازیگران در«خاتون» بسیار به چشم می‌خورد درحالی‌که در بیشترسریال‌های تولیدی اصفهان متاسفانه در رابطه با دیالوگ، ‌افراط و تفریط به چشم می‌خورد و خاتون دراین رابطه جدا از هیاهوهای  اعصاب خورد کن دیالوگ‌های خسته کننده هم کم ندارد؛ از سویی در مجموعه‌هایی که با محوریت خانواده و به‌خصوص بزرگی چون «خاتون» است باید سبک  ومنش زندگی اسلامی آموزش داده شود  نه این‌که خاتون با تحکم فمینیستی  تقلیدی از فیلم‌های غربی عرضه اندام داشته باشد اینها الگوهای غلطی هستند که متاسفانه تلویزیون در قالب مجموعه‌های نمایشی به خورد خانواده‌های ایرانی می‌دهد تزریقات ناهمگون رسانه‌ای که عواقب خوبی در جامعه به جا نخواهد گذاشت.

معصومه طاهری