تدابیر طب سنتی برای زمستان

به گزارش پایگاه خبری“شاهین نا“ مریم نواب‌زاده گفت: فصل زمستان به سه ماه دی “کانون اول”، بهمن “کانون آخر” و اسفند “شباط” تقسیم می‌شود. البته تعریف فصول از نظر منجمان با نظر حکما مطابقت ندارد.
این پزشک و محقق طب اسلامی با بیان اینکه مزاج فصل زمستان سرد و تر است، افزود: سرما ناشی از تابش مایل خورشید به زمین و «تر» بودن آن نیز به دلیل بارش برف و باران است.

نواب‌زاده اظهار کرد: زمستان بر بدن انسان اثراتی دارد که شامل گرم شدن باطن و افزایش حرارت غریزی، غلیظ و ساکن شدن اخلاط به دلیل سردی، افزایش مواد زاید، افزایش میزان ادرار و رسوب آن و صعود بخارات ناشی از مواد سرد و تر به سمت سر و نزول آن به سوی اعضای ضعیف و در نتیجه ایجاد بیماری در این اعضا مانند رمد (عفونت چشم)، خناق (در حلق)، انواع ذات‌الجنب، ذات الریه، زکام و نزله و بیماری‌های عصبی، سکته و صرع می‌شود . همچنین در این فصل بیش از هر زمان دیگر مراره سودا از بین می‌رود .

این پزشک و محقق طب اسلامی اظهار کرد: این فصل برای صاحبان مزاج سرد و تر (افراد مسن بالاتر از 60 سال ) نامناسب است و هضم به دلیل افزایش گرمای درونی و حرکت کمتر و تنوع غذایی کمتر است. سیستم هضم بدن در فصل زمستان قوی‌تر است. به همین دلیل کله‌ پاچه، حلیم و غذاهایی مانند فسنجان را در این فصل می‌توان بیشتر مصرف کرد.

وی افزود: مصرف غذاهای گوشتی و استفاده از ادویه‌ به دلیل اثر گرمایی در بدن مفید بوده و مانع از تولید رطوبت در بدن می‌شود.

این متخصص طب سنتی گفت: در این فصل بهتر است که مصرف میوه‌های سرد و مرطوب مثل هندوانه، خیار، نارنگی کم شود و بیشتر از میوه‌های گرم و میوه‌های خشک و خشکبار استفاده شود.

وی یادآور شد: در صورت بروزبیماری در زمستان باید هر چه سریع‌تر مواد زائد خارج شود، چرا که تا علت بیماری قوی نباشد، در زمستان ایجاد عارضه نمی‌کند.

نواب‌زاده خاطرنشان کرد: مالیدن روغن گل سرخ، زیتون و شب بو بر بدن، خود را از غم دور نگهداشتن بسیار مفید است.