در وداع با ماه مبارک رمضان/خداحافظ ای آرامش دلنواز سجده‌های طولانی

 به گزارش پایگاه خبری شهرستان شاهین شهر و میمه “شاهین نا“حضرت سید الساجدین(ع) در بخشی از دعای وداع با ماه مبارک رمضان می‌فرمایند: درود بر تو ای بزرگترین ماه خدا، و ای عید دوستان خدا، درود بر تو ای گرامی‌ترین وقت‌هائی که با ما مصاحب و یار بودی، و ای بهترین ماه در روزها و ساعت‌ها، درود بر تو ماهی که آرزوها در آن نزدیک است و کردار شایسته در آن پراکنده است‏ و درود بر تو ای همنشینی که چون پدید آید، احترامش بزرگ است و چون ناپدید شود فقدانش دردناک باشد.

خداحافظ ای لبیک‌ها، ای دعای سحرها، ای دعای افتتاح‌ها، ای مهربان کننده قلب‌ها، خداحافظ ای لذت مناجات جوشن کبیر، ای آرامش دلنواز سجده‌های طولانی، خداحافظ ای التماس دعاها….

و اکنون در واپسین لحظه‌های این ماه پر خیر و برکت نگران هستیم، از اینکه نکند کوتاهی کرده باشیم و باز غفلت دنیا ما را شرمنده درگاه معبود کند؟ نکند فردا عهدهائی را که در شب‌ها نورانی و سحرهای عرفانی با خدای خویش بستیم را فراموش کنیم؟

و دلواپسیم که نکند سال دیگری نباشد که بر سر سفره پر نور الهی میهمان شویم…

اى پروردگار بی‌همتا، که برایمان پروردگارى‏ غیر از تو نیست، این وداع نسبت به ماه رمضان، وداع فنا و آخرین دیدار ما نباشد، این توفیق را در سال آینده به ما عطا بفرما، به درستى که تو شنواى داعاهایمان هستی، نجواهایمان را بشنو و به درماندگى و توکلمان بر خود‏ رحم کن، اللهی ما جز به تو کسی را نداریم، بر ما منّت بذار و رمضان دیگر را نصیبمان گردان…

دعای ۴۵ صحیفه سجادیه

-اللَّهُمَّ وَأَنْتَ جَعَلْتَ مِنْ صَفَایَا تِلْکَ الْوَظَائِفِ وَخَصَائِصِ تِلْکَ الْفُرُوضِ شَهْرَ رَمَضَانَ الَّذِی اخْتَصَصْتَهُ مِنْ سَائِرِ الشُّهُورِ وَتَخَیَّرْتَهُ مِنْ جَمِیعِ الْأَزْمِنَةِ وَالدُّهُورِ وَآثَرْتَهُ عَلَى کُلِّ أَوْقَاتِ السَّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَالنُّورِ وَضَاعَفْتَ فِیهِ مِنَ الْإِیمَانِ وَفَرَضْتَ فِیهِ مِنَ الصِّیَامِ وَرَغَّبْتَ فِیهِ مِنَ الْقِیَامِ وَأَجْلَلْتَ فِیهِ مِنْ لَیْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

خداوندا! و تو ماه رمضان را در زمره برگزیده این وظایف و اعمال ویژه از واجبات، قرار دادى، ماهى که آن را از سایر ماه‌ها ممتاز کردی و از بین همه زمان‌ها و ایّام، آن را انتخاب فرمودى و آن را بر همه اوقات سال به نزول قرآن و نور مقدّم داشتى و ایمان را در این ماه مضاعف کردی  و روزه را در آن واجب گردانیدى و بندگان را به قیام در آن براى عبادت ترغیب فرمودى و شب قدر را که از هزار شب بهتر است در آن تجلیل کردی.

 
-ثُمَّ آثَرْتَنَا بِهِ عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ وَاصْطَفَیْتَنَا بِفَضْلِهِ دُونَ أَهْلِ الْمِلَلِ فَصُمْنَا بِأَمْرِکَ نَهَارَهُ وَقُمْنَا بِعَوْنِکَ لَیْلَهُ مُتَعَرِّضِینَ بِصِیَامِهِ وَقِیَامِهِ لِمَا عَرَّضْتَنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِکَ وَتَسَبَّبْنَا إِلَیْهِ مِنْ مَثُوبَتِکَ وَأَنْتَ الْمَلِی‏ءُ بِمَا رُغِبَ فِیهِ إِلَیْکَ الْجَوَادُ بِمَا سُئِلْتَ مِنْ فَضْلِکَ الْقَرِیبُ إِلَى مَنْ حَاوَلَ قُرْبَکَ

سپس ما را براى این ماه بر سایر امت‌ها مقدم داشتى و براى فضیلت آن، ما را انتخاب فرمودى نه سایر ملت‌ها را و ما به فرمان تو روز این ماه را روزه گرفتیم و با یارى تو شب را به قیام در عبادت سپرى کردیم و با روزه گرفتن و بر خاستن براى عبادت، خود را در معرض رحمتت که ما را در جوار آن نهاده‏اى، قرار دادیم و آن را وسیله‏اى براى دریافت ثواب تو ساختیم و خزانه تو پر است از آنچه در راهت مورد رغبت باشد و در آنچه از فضل و عطا از تو درخواست شود، بخشنده‏اى و نسبت به کسى که در راه قرب تو مى‏کوشد، نزدیک هستى.

دلتنگیهای من

همه درها اگه بسته س ، رو به آسمون دعا کن
اونجا که پنجره بازه تو فقط خدا خدا کن

-وَقَدْ أَقَامَ فِینَا هَذَا الشَّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ وَصَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ وَأَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِینَ ثُمَّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ وَانْقِطَاعِ مُدَّتِهِ وَوَفَاءِ عَدَدِهِ

و این ماه به گونه‏اى شایسته ستایش در بین ما و همچون یارى نیکو همراه ما بود و بهترین سودهاى جهانیان را به ما رسانید و سپس آن هنگام که وقتش به پایان آمد و مدتش تمام شد و عدد روزهایش به آخر رسید، از ما جدا شد.

-فَنَحْنُ مُوَدِّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ عَزَّ فِرَاقُهُ عَلَیْنَا وَغَمَّنَا وَأَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنَّا وَلَزِمَنَا لَهُ الذِّمَامُ الْمَحْفُوظُ وَالْحُرْمَةُ الْمَرْعِیَّةُ وَالْحَقُّ الْمَقْضِیُّ فَنَحْنُ قَائِلُونَ: السَّلامُ عَلَیْکَ یَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ وَیَا عِیدَ أَوْلِیَائِهِ

پس اینک ما با رمضان وداع مى‏کنیم، همچون وداع با کسى که جدایى از او بر ما سخت و ناگوار است و روى گردانیدن او از ما، موجب حزن و هراس است و بر ما لازم است که عهد محفوظ و حرمت شایسته رعایت و حق ادا شدنى او را نگاه داریم. پس اینک مى‏گوییم: سلام بر تو اى بزرگترین ماه خدا و اى عید دوستان خدا.

-السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَکْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ وَیَا خَیْرَ شَهْرٍ فِی الْأَیَّامِ وَالسَّاعَاتِ السَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِیهِ الْآمَالُ وَنُشِرَتْ فِیهِ الْأَعْمَالُ السَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ قَرِینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُودا وَأَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُودا وَمَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ

سلام بر تو اى ارزشمندترین اوقاتى که با ما همراه بودى و اى بهترین ماه در بین روزها و ساعات، سلام بر تو اى ماهى که در آن آرزوها بر آورده و نزدیک مى‏شوند و اعمال شایسته در آن فراوان است، سلام بر تو دوستى که وقتى هستى، ارزش تو بسیار بالاست و آن هنگام که نیستى، فقدان تو درد آور است و نقطه امیدى هستى که جداییت بسیار رنج آفرین است.

-السَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ أَلِیفٍ آنَسَ مُقْبِلا فَسَرَّ وَأَوْحَشَ مُنْقَضِیا فَمَضَّ السَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقَّتْ فِیهِ الْقُلُوبُ وَقَلَّتْ فِیهِ الذُّنُوبُ السَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّیْطَانِ وَصَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ

سلام بر تو مونسى که وقتى آمدى، با ما انس گرفتى و اسباب سرور و شادى گشتى و وقتى از کنار ما رفتى، در دل ما هراس انداختى و غمگینمان ساختى، سلام بر تو همسایه و همنشینى که در کنار تو قلب‌ها نرم شد و گناهان کاهش یافت، سلام بر تو ای یاورى که ما را علیه شیطان یارى کردی و دوستى که راه‌هاى احسان و نیکى را آسان فرمودى.

-السَّلامُ عَلَیْکَ مَا أَکْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِیکَ وَمَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَکَ بِکَ السَّلامُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَمْحَاکَ لِلذُّنُوبِ وَأَسْتَرَکَ لِأَنْوَاعِ الْعُیُوبِ السَّلامُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَطْوَلَکَ عَلَى الْمُجْرِمِینَ وَأَهْیَبَکَ فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ

سلام بر تو که چه فراوان است آزاد شدگان راه خدا در تو و چه خوشبخت است کسى که به خاطر تو، احترامت را نگه بدارد، سلام بر تو که چقدر گناهان را مى‏پوشانى و انواع عیوب و زشتی‌ها را مى‏زدایى، سلام بر تو که چقدر بر مجرمان، بخشش دارى و چه اندازه در دل‌هاى مؤمنان هیبت و عظمت دارى.

-السَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ لا تُنَافِسُهُ الْأَیَّامُ السَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ السَّلامُ عَلَیْکَ غَیْرَ کَرِیهِ الْمُصَاحَبَةِ وَلا ذَمِیمِ الْمُلابَسَةِ السَّلامُ عَلَیْکَ کَمَا وَفَدْتَ عَلَیْنَا بِالْبَرَکَاتِ وَغَسَلْتَ عَنَّا دَنَسَ الْخَطِیئَاتِ

سلام بر تو ای ماهى که هیچ ایام دیگرى شایستگى رقابت با تو را ندارد، سلام بر تو ای ماهى که از هر آفت و خطرى در امان و سلامتى، سلام بر تو ای ماهى که مصاحبت با تو کراهت ندارد و معاشرت با تو موجب مذمت نیست، سلام بر تو که برکات فراوان به ما رساندى و زنگار خطاها و گناهان را از ما شستى.

-السَّلامُ عَلَیْکَ غَیْرَ مُوَدَّعٍ بَرَما وَلا مَتْرُوکٍ صِیَامُهُ سَأَما السَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ وَمَحْزُونٍ عَلَیْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ کَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِکَ عَنَّا وَکَمْ مِنْ خَیْرٍ أُفِیضَ بِکَ عَلَیْنَا السَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَى لَیْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

سلام بر تو که وداع با تو از روى دلتنگى نیست و ترک روزه تو به جهت خستگى و ملال نیست، سلام بر تو که قبل از فرا رسیدنت، مورد طلب ما هستى و پیش از فوتت، مورد حزن و اندوه ما، سلام بر تو که چه بسیار بلاها به خاطر تو از ما دور شد و چه بسیار از خیرات، بواسطه تو به ما رسید، سلام بر تو و بر هر شب قدرى که بهتر از هزار ماه است.

-السَّلامُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَیْکَ وَأَشَدَّ شَوْقَنَا غَدا إِلَیْکَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَى فَضْلِکَ الَّذِی حُرِمْنَاهُ وَعَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَکَاتِکَ سُلِبْنَاهُ اللَّهُمَّ إِنَّا أَهْلُ هَذَا الشَّهْرِ الَّذِی شَرَّفْتَنَا بِهِ وَوَفَّقْتَنَا بِمَنِّکَ لَهُ حِینَ جَهِلَ الْأَشْقِیَاءُ وَقْتَهُ وَحُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ

سلام بر تو که دیروز نسبت به تو چه بسیار حریص بودیم و فردا چه شوقى به تو داریم، سلام بر تو و بر فضل تو که ما از آن محروم شدیم و برکات گذشته‏ات که از ما سلب شد، خداوندا! ما اهل این ماهى هستیم که ما را بدان شرافت بخشیدى و با فضلت به ما توفیق درک آن را عطا فرمودى، در حالی که شقاوت پیشگان نسبت به وقت گرانبهاى آن جاهل، و به خاطر شقاوتشان از فضل آن بى بهره‏اند.

-اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْبُرْ مُصِیبَتَنَا بِشَهْرِنَا وَبَارِکْ لَنَا فِی یَوْمِ عِیدِنَا وَفِطْرِنَا، وَاجْعَلْهُ مِنْ خَیْرِ یَوْمٍ مَرَّ عَلَیْنَا أَجْلَبِهِ لِعَفْوٍ وَأَمْحَاهُ لِذَنْبٍ وَاغْفِرْ لَنَا مَا خَفِیَ مِنْ ذُنُوبِنَا وَمَا عَلَنَ اللَّهُمَّ اسْلَخْنَا بِانْسِلاخِ هَذَا الشَّهْرِ مِنْ خَطَایَانَا وَأَخْرِجْنَا بِخُرُوجِهِ مِنْ سَیِّئَاتِنَا وَاجْعَلْنَا مِنْ أَسْعَدِ أَهْلِهِ بِهِ وَأَجْزَلِهِمْ قِسْما فِیهِ وَأَوْفَرِهِمْ حَظّا مِنْهُ

خدایا بر محمد و آلش سلام و صلوات فرست و مصیبت و اندوه ما را در غم رفتن این ماه، خودت جبران کن و روز عید فطر را بر ما مبارک گردان و آن را از بهترین روزهایى قرار ده که بر ما گذشته است تا پسندیده‏ترین روز براى جلب عفو و بخشش و محو گناهان باشد و گناهان پنهان و نهان ما را مورد آمرزش قرار ده، خدایا با گذشتن این ماه، از گناهان ما در گذر و با خروج آن ما را از منجلاب گناهان خارج کن و ما را در زمره سعادتمندترین افراد به وسیله این ماه و بهره‏مندترین اشخاص در این ماه و با نصیب‏ترین افراد از این ماه قرار ده.

-اللَّهُمَّ إِنَّا نَتُوبُ إِلَیْکَ فِی یَوْمِ فِطْرِنَا الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِینَ عِیدا وَسُرُورا، وَلِأَهْلِ مِلَّتِکَ مَجْمَعا وَمُحْتَشَدا مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ أَذْنَبْنَاهُ أَوْ سُوءٍ أَسْلَفْنَاهُ، أَوْ خَاطِرِ شَرٍّ أَضْمَرْنَاهُ تَوْبَةَ مَنْ‏ لا یَنْطَوِی عَلَى رُجُوعٍ إِلَى ذَنْبٍ وَلا یَعُودُ بَعْدَهَا فِی خَطِیئَةٍ تَوْبَةً نَصُوحا خَلَصَتْ مِنَ الشَّکِّ وَالارْتِیَابِ فَتَقَبَّلْهَا مِنَّا وَارْضَ عَنَّا وَثَبِّتْنَا عَلَیْهَا

خداوندا! ما به سویت در روز عید فطر توبه مى‏کنیم که آن را براى اهل ایمان روز عید و شادى قرار دادى و براى اهل دین خود روز اجتماع و همیارى مقرر کردی، توبه از گناهانى که مرتکب شده‏ایم و از کارهاى ناپسندى که انجام داده‏ایم یا نیت‌هاى بدى که در دل داشته‏ایم، توبه‏اى خالص از هر گونه شک و اضطراب، پس خداوندا! این توبه را از ما بپذیر و از ما راضى شو و ما را بر این توبه ثابت و پایدار بدار.

برگرفته از صحیفیه سجادیه

بهار رمضان به گل عید سعید فطر معطر شد
بهارماه مبارک رمضان به گل عید سعید فطر معطر شد و خدای متعال جشن تعبد و بندگی مؤمنان روزه‌داری که به عشق او در گرمای سوزان تابستان روزه گرفتند را به آمدن فطر، عید در عید کرد.
اما فرا رسیدن عید فطر فقط نشانه پایان ماه صیام نیست، بلکه این روز بزرگ نشانه رستاخیزی نو در ساحت جان ما بوده، جانی که از سر غفلت ناخواسته درگیر آلودگی‌های بدعملی و گناه شده و در بی‌قراری عطشناک دوری‌های گاه و بیگاه از خدا دست و پا می‌زد.
خدا را شکر که به عید فطر رسیدیم تا جشن بندگی حق تعالی را پس از یک ماه روزه‌داری پاس بداریم و فطرت‌های ناب و زلال شده از ماه خدا را در کف اخلاص بگذاریم تا خدای متعال بر بندگی ما و مبارزه راستین مان در برابر نفس سرکش، بر عرشیان مباهات کند.
همین که به عید فطر رسیدیم خدا را شکر، در این لحظات معنوی که هنوز درهای آسمان باز و رحمت‌های الهی سرشار است، باز هم فرصتی است که ذات حق را سپاس بگوئیم که به عمرهایمان برکت داد تا ماه رمضانی دیگر را تجربه کنیم و لذت خلوت‌های عاشقانه سحرگاهی با او را بچشیم.