دبیر اجرایی هفدهمین کنگره اندودانتیست‌ها:
بیمه‌ها به صورت شفاف به تعرفه دندانپزشکی وارد شوند
دبیر اجرایی هفدهمین کنگره اندودانتیست‌ها با اشاره به نگاه متفاوت دولت به تعیین تعرفه‌های دندانپزشکی، گفت: در گذشته اصولا دندانپزشکی در سیاست‌های کلان وزارت بهداشت بسیار کم دیده می‌شد. درحالیکه در دوره جدید، یکی از دغدغه‌های وزیر بهداشت مدیریت خدمات دندانپزشکی در عرصه سلامت و پیشگیری و ارائه خدمت به مردم است.
به گزارش شاهین پرس؛ دکتر حسن رزمی، عضو شورای سیاست‌گذاری دهان و دندان وزارت بهداشت با بیان اینکه در گذشته موضوع دندانپزشکی در سیاست‌های کلان وزارت بهداشت بسیار کم دیده می‌شد، گفت: دغدغه وزیر بهداشت انتقال خدمات دندانپزشکی به مناطق محروم است، اما به دلایل مختلفی، انتظارات در این زمینه به طور کامل برآورده نشده است.
وی با اشاره به انجام برنامه‌ریزی‌های لازم در شورای سیاست‌گذاری سلامت دهان و دندان برای توسعه خدمات دندانپزشکی، گفت: موضوع تعیین تعرفه‌های دندان پزشکی هم یکی از این موارد بوده است. البته ما در بحث تعرفه‌ها خیلی شفاف وارد نشدیم. چراکه چند عامل در این زمینه دخیل هستند و این موضوع فقط مختص وزارتخانه نیست. بر این اساس بخش عمده‌ای از این وظیفه بر عهده سازمان نظام پزشکی است که باید تعرفه بخش خصوصی را تعریف کند. بخشی هم به عهده بیمه‌هاست که باید در بحث تعرفه‌ها واقع بینانه و شفاف وارد شوند و بخشی از آن هم به عهده دستگاه‌های دولتی است که باید پرسید آیا حاضر هستند خدمات دندان پزشکی را با تعرفه‌های مصوب دولت ارائه کنند یا خیر. البته در این زمینه مراکز دولتی، قادر به ارائه خدمات با کیفیت مطلوب با تعرفه دولتی نیستند. بنابراین اگر وزارتخانه بخواهد خدمات خوب دندانپزشکی را در جامعه جاری کند، باید بخش خصوصی را فعال کند و بخش خصوصی هم باید از طریق نهادهایی مانند بیمه‌ها و بیمه‌های تکمیلی با تعرفه‌های مقبول خدمات را ارائه کنند.
این عضو شورای سیاست‌گذاری دهان و دندان وزارت بهداشت درباره برنامه‌های موجود در بخش آموزش دندان پزشکی نیز گفت: به دلیل اینکه در سیاست‌های دولت قبل مراکز آموزش عالی دندان پزشکی بدون کارشناسی توسعه پیدا کردند، زیرساخت‌های لازم برای آموزش دندان پزشکی فراهم نشد و این مساله بر کیفیت آموزش تاثیر منفی گذاشت. به عبارت دیگر، بسیاری از مراکز آموزشی که مجوز گرفتند، اصلا توانایی و پتانسیل یک مرکز آموزش عالی دندان پزشکی وجود نداشت و به همین دلیل فارغ التحصیلان این مراکز آموزشی از توانمندی‌های کافی برخوردار نیستند. بنابر این آموزش علوم دندان پزشکی به دلیل این توسعه بی‌ضابطه و به دلیل در نظر نگرفتن تمام ابعاد استاندارد یک مرکز آموزشی، آسیب دیده و باید به طور جدی به آن پرداخته شود.
رزمی ادامه داد: بنابراین اگر وزارت بهداشت بخواهد به طور بسیار جدی به این مبحث ورود کند، شاید لازم باشد بعضی از این مراکز را به لحاظ توانمندی، ارزشیابی کند و اگر واقعا از استانداردهای لازم برخوردار نیستند با قاطعیت از ادامه فعالیت آنها جلوگیری شود.
دبیر اجرایی هفدهمین کنگره اندودانتیست‌ها در ادامه طرح تربیت بهداشتکاران را ضروری ندانست و در این باره گفت: زمانی که قانون بهداشتکاران دهان و دندان تصویب شد، تعداد دندان پزشکان به نسبت جمعیت ایران کافی نبود؛ به همین خاطر و از آنجایی که نیاز به خدمات دندان پزشکی فراوان بود و دندان پزشک هم به تعداد کافی در جامعه وجود نداشت و بسیاری از شهرها و مراکز روستایی از وجود دندان پزشک محروم بودند، تصویب این قانون بسیار به جا و مفید بود.
رزمی با بیان اینکه در زمان تصویب این قانون نزدیک به ۲۵۰۰ دندان پزشک داشتیم که به ۴۰ میلیون نفر جمعیت کشور خدمات ارائه می‌کردند، اظهار کرد: در حال حاضر ما ۳۰ هزار دندان پزشک داریم که به ۷۵ میلیون جمعیت خدمات می‌دهند، یعنی تعداد دندان پزشکان ما حدودا ۱۰ برابر شده، اما تعداد جمعیت دو برابر شده است. بنابراین رشد تعداد دندان پزشکان بسیار سریع بوده و بنابراین نیازی به ترتبیت نیروهای بهداشت کار یا نیروهای حد واسط احساس نمی‌شود.
وی افزود: باید به این نکته توجه کرد که نیروی انسانی دندان پزشک به خوبی توزیع نشده است و ما چه از نظر فعال کردن بخش خصوصی و چه از نظر تعیین تعرفه‌های دندان پزشکی و توزیع نیروی انسانی موفق نبودیم، اما اینها توجیهی برای آموزش بهداشتکاران نیست. با توجه به اینکه مناطق محروم از دریافت خدمات دندان پزشکی محروم و بی‌بهره هستند، تلاش وزارت بهداشت بر این است که با بردن بهداشتکاران به مناطق محروم، به آنها خدمات دهند. این درحالیست که ما دندان پزشک تربیت می‌کنیم، بدون اینکه برای جذب آنها برنامه‌ریزی داشته باشیم و ممکن است همین مشکل برای بهداشتکاران نیز به وجود آید. طوریکه نتوانیم آنها را به خوبی مدیریت کنیم.
وی ادامه داد: عده زیادی معتقدند ضرورتی ندارد ما به آموزش بهداشتکاران بپردازیم و باید از امکانات موجود استفاده کنیم. در عین حال عده‌ای هم معتقدند؛ از آنجایی که نمی‌توانیم دندان پزشکان را به مناطق محروم ببریم باید بهداشتکار ترببیت کنیم. در صورتی که آموزش بهداشتکار سه سال زمان می‌برد و همزمان با این سه سال، ۶۰۰۰ دندانپزشک به تعداد موجود اضافه خواهند شد و با در کنار هم گذاشتن این اعداد و ارقام، توجیهی برای آموزش بهداشتکاران وجود نخواهد داشت.
بنابر اعلام روابط عمومی هفدهمین کنگره اندودانتیست‌ها، رزمی درباره تصویب آیین‌نامه کاهش تعهدات دندانپزشکان نیز گفت: اگر بتوانیم تعهدات دندان پزشکان را همسان‌سازی کنیم و احساس تبعیض را از بین ببریم، میزان همکاری دندانپزشکان بسیار افزایش می‌یابد. ضمن اینکه باید عدالت در این سیاست‌ها و آیین‌نامه‌ها لحاظ شود و در اجرای آن هم قاطعیت وجود داشته باید باشد. اکنون یکی از مشکلات ما این است که بسیاری از دندانپزشکان فارغ‌التحصیل، تعهدات بومی دارند و بر اساس بومی بودن، با نمرات تعریف شده‌ای پذیرفته شده‌اند، اما عملا به مناطقی که باید تعهداتشان را انجام بدهند، مراجعه نمی‌کنند و در اجرای قانون کم کاری می‌شود. بناراین در موضوع آیین‌نامه‌ها هم عدالت باید رعایت شود و هم قاطعیت در اجرا وجود داشته باشد. در این صورت قشر فرهیخته دندانپزشک در برابر این دو قاعده مقاومتی نمی‌کنند.
منبع :ایسنا