ظلم به طبیعت، نتیجه فراموشی وظیفه امانتداری انسان از خودراضی است

به گزارش شاهین پرس؛ دين اسلام کامل ترين توصیه ها را برای حفاظت از محيط زيست دارد و تمامی جنبه های انسانی را در ارتباطی هماهنگ و موزون با مسير الهی، در قرآن کريم به تصوير کشيده است و انسان را متوجه آن می کنند از محیطی که در آن زندگی می کند حفاظت کند. دين مبين اسلام مشحون از توصيه های حفاظت از آنچه که خدا خلق کرده است، می باشد و اين به مفهوم حفاظت از زيست گاه مخلوقات يا همان حفاظت از محيط زيست است.

زهرا ابراهیمی در گفتگو با خبرنگار شاهین پرس؛ در خصوص جایگاه و اهمیت محیط زیست از منظر دین اسلام اظهار کرد: در جهان بینی دینی، هر آنچه در نظام خلقت وجود دارد هدفمند است، طبیعت و متعلقات آن همه و همه در خدمت انسان است و انسان برای خدمت و بندگی خدا آفریده شده است.

کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه نگاه توحیدی به گونه ای است که تنها به ظواهر امر توجه نمی کند، بلکه برای هر امری باطنی قائل است و تفسیری معنوی از آن ارائه می دهد تصریح کرد: طبیعت در نگاه توحیدی تنها به ظاهر گل و گیاه، آب و خاک، دشت و کوه و بیابان خلاصه نمی شود، بلکه برای این امور، باطنی قائل شده و معتقد است که فلسفه و هدفی متعالی در خلقتشان نهفته است.

عضو گروه نویسندگی صریر ادامه داد: از جمله ویژگی های طبیعت در نظام توحیدی، وجود هماهنگی بین اجزاء آن است، در این دیدگاه، همه چیز در بستر طبیعت به شکلی هماهنگ و منسجم سرجای خود قرار گرفته و از نظمی منطقی برخوردار است، اما وقتی انسان حریص به دامن طبیعت چنگ می زند و به آن دست درازی می کند این نظم منطقی را برهم زده و بحران محیط زیست را به ارمغان می آورد.

ابراهیمی تاکید کرد: اگرچه این جهان برای خدمت به انسان خلق شده و به عنوان ابزاری در جهت بندگی بهتر برای او تعیین شده است، اما درعین حال در آموزه های دینی، انسان به توجه و دقت و تامل و تدبر در طبیعت جزئی از آفرینش جهان هستی است نیز دعوت شده تا از این طریق بتواند به خالق طبیعت نزدیک تر شده و او را بهتر بشناسد. بنابراین از مهمترین فواید طبیعت در نگاه دین، کمک به شناخت خداوند است؛

وی افزود: خداوند در قرآن می فرماید«أَ فَلا یَنْظُرُونَ إِلَی اْلإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ وَ إِلَی السَّماءِ کَیْفَ رُفِعَتْ وَ إِلَی الْجِبالِ کَیْفَ نُصِبَتْ وَ إِلَی اْلأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ فَذَکِّرْ إِنَّما أَنْتَ ممُذَکِّر» در این آیات نورانی متذکر شدن و یادآوری به انسان، از اهداف خلقت طبیعت برشمرده شده است.

این کارشناس با بیان اینکه خداوند از ما خواسته است که به طبیعت نگاه امانت گونه داشته باشیم افزود: وقتی انسان چیزی را امانت بداند همواره نگران محافظت از آن است، اما متاسفانه امروزه بشر از خودراضی، وظیفه امانتداری خود را به فراموشی سپرده و همین مساله منجر به ظلم به طبیعت شده است.

ابراهیمی خاطرنشان کرد: برخی بدین باور هستند که چون طبیعت باید در خدمت انسان باشد پس هر نوع دخل و تصرفی در آن مجاز است در حالی که در ضوابط دینی تنها آن دسته از دخل و تصرف ها در طبیعت جایز است که در جهت اصلاح باشد و نه ارضاء حس زیاده خواهی بشر.

عضو گروه نویسندگی صریر ابراز داشت: در آیات الهی از زمین به مهد آرامش و گهواره ای برای انسان تعبیر شده است، اما متاسفانه امروزه زمین و آنچه در آن است به جای اینکه منجر به آرامش شود، اضطراب انسان را افزون نموده است و انسان همواره در ترس از سیل، زلزله، آتشفشان و بسر می برد و قطعا تا وقتی انسان از میزان حب نفس و خودخواهی خود نکاهد این اضطراب ادامه دار خواهد بود.

انتهای پیام/