تزریق زیر ناف! شیوه جدید دوپینگ، فوتبالیست‌ها را تهدید می‌کند

به گزارش پایگاه خبری شاهین نا؛ شایعه‌ای بین فوتبالی‌ها پیچیده‌؛ یک داستان جدید از دوپینگ.  می‌گویند یکی از روش‌هایی که فوتبالی‌ها برای دوپینگ استفاده می‌کنند، لو رفته. نه اینکه ستاد مبارزه با دوپینگ، فدراسیون پزشکی یا کمیته پزشکی فدراسیون کشف کرده باشند فقط بعضی‌ها برای اینکه هم‌تیم‌های‌شان را لو بدهند، از روشی گفته‌اند که آنها برای بالا بردن قدرت بدنی‌شان استفاده می‌کنند. اینکه بعضی از بازیکنان آمپولی زیرنافشان تزریق می‌کنند و بلافاصله یکی از قرص‌های تقویت جنسی را می‌خورند. گفته می‌شود این نوع دوپینگ فقط از راه تست خونی قابل تشخیص است‌؛ تستی که در ایران گرفته نمی‌شود. تنها مسئله هم دوپینگ این ورزشکاران نیست، مهم عوارضی است که به جا می‌گذارد‌؛ مرگ آنی ورزشکارانی که بیماری‌های نهفته مثل بیماری‌های قلبی و عروقی دارند، از عوارض اصلی این دوپینگ است. علی طاهری که مدتی سخنگوی ستاد مبارزه با دوپینگ بود و مدتی هم رئیس کمیته پزشکی فدراسیون کشتی، نه‌تنها تأیید می‌کند که این فوتبالیست‌ها و ورزشکاران رشته‌های دیگر با این روش دوپینگ می‌کنند، می‌گوید که ده‌ها روش دیگر هم برای فرار از قانون دارند.

شاید خود شما هم شنیده باشید‌؛ به تازگی شایعه شده است فوتبالیست‌ها، آمپولی را زیرنافشان تزریق می‌کنند و بلافاصله قرص ویاگرا می‌خورند. ترکیب این دو قدرت بدنی‌شان را بالا می‌برد اما به دلیل اینکه تست خونی در ایران گرفته نمی‌شود، دوپینگ آنها قابل تشخیص نیست.
من وارد مصادیق نمی‌شوم. منهای این روش، ده‌ها روش دیگر، وسیله و داروهای مختلف و مکمل هست که ورزش‌کاران برای دوپینگ به کار می‌برند و می‌توانند قانون را دور بزنند. ترجیح من این است که نامی از این روش‌ها و داروها نبرم. به‌هر‌حال شاید کسانی باشند که نوع دوپینگ کردن را بلد نباشند. در کل داستان دوپینگ و مبارزه با آن مثل داستان موش و گربه شده. یکی دوپینگ می‌کند و می‌خواهد از قانون فرار کند و نهادهای ضد دوپینگ دنبال این هستند که تخلفات را شناسایی کنند. این موضوع هم فقط مربوط به ایران نیست. همین چند هفته پیش ورزش روسیه وارد بحران شد. در المپیک‌های قبلی هم ورزش‌کارانی داشتیم که دوپینگ کرده بودند اما تکنولوژی‌های موجود، دوپینگ آنها را تشخیص نداده بود. چند سال بعد که دوپینگ آنها محرز شد، مدال‌شان را پس گرفتند.
می گویند یکی از دلایلی که نمی‌شود این دوپینگ‌ها را تشخیص داد، نگرفتن تست خون در ایران است.
نه این‌طور نیست. بحث تست خون بخش کوچکی از نمونه‌‌گیری است. به‌هر‌حال این امکان وجود ندارد که از همه تست گرفته شود. نمونه‌‌گیری خون، روش تهاجمی است و به خاطر همین کمتر از این روش استفاده می‌شود. دستگاه‌ها پیشرفت کرده و تقریباً همه موارد از طریق تست ادرار قابل تشخیص است. شاید فقط یکی دو مورد است که فرآیند خاصی برای تشخیص آنها لازم باشد. به‌هر‌حال هم به خاطر تهاجمی بودن و هم به خاطر هزینه‌بر بودن، تست خون گرفته نمی‌شود.
مشکل از موقعی است که نمونه‌‌گیری می‌شود و نمونه گیرها دقت لازم را ندارند یا اینکه قبل تست‌‌گیری ورزشکاران چیزی مصرف می‌کنند که دوپینگشان مثبت اعلام نشود؟
به‌هر‌حال کسانی که دوپینگ می‌کنند راه فرار را بلدند. من می‌توانم ده‌ها روش نام ببرم که شما و مخاطبان‌تان متعجب شوید که بهتر است این راه‌ها را نگویم.
به طور حتم پزشکانی هستند که کمکشان می‌کنند.
مطمئنا همین‌طور است. چندی پیش در اروپای شرقی تعدادی آزمایشگاه‌های زیرزمینی پیدا شد که به اسم آزمایشگاه‌های سیاه معروف است. پزشکان، متخصصان داروشناسی، بیولوژی و.. آنجا کار می‌کردند. نه‌تنها پزشکان کمک می‌کنند بلکه آنها تجهیزات و آزمایشگاه‌های قوی دارند. وقتی قرارداد ورزش‌کاری صدها هزار دلار است، در کنارش بیزنس‌های دیگری هم راه می‌افتد. خیلی از تیم‌ها برای نتیجه گرفتن برای دوپینگ‌شان هم هزینه‌های زیادی می‌کنند.
در ایران همچنین تشکیلاتی وجود دارد یا آنها از تیم‌های حرفه‌ای الگوبرداری می‌کنند؟
از این آزمایشگاه‌های سیاه می‌تواند هرجایی باشد، حتی در ایران. تفاوت در این است که در کشورهایی مثل روسیه نهادهای رسمی و دولتی برای فرار ورزش‌کاران‌شان از دوپینگ به آنها کمک می‌کنند ولی در ایران این‌طور نیست. ولی به‌هر‌حال اینجا هم هستند کسانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند.
در روشی که می‌گویند به تازگی بین فوتبالیست‌ها شایع شده، صحبت از عوارض ناگوارش هم هست، اینکه ورزشکار اگر مشکلی قلبی داشته باشد، احتمال مرگش زیاد است.
من این را تأیید می‌کنم. مرگ‌های آنی بعضی از ورزش‌کاران می‌تواند حاصل استفاده از این روش‌ها باشد. شاید بعضی از کسانی که در حال حاضر دوپینگ می‌کنند، مشکلی نداشته باشند اما حوادثی در انتظارشان است. شاید بعد از چند نسل نمونه ناهنجاری‌ای بروز کند که حاصل همین دوپینگ‌ها باشد.

منبع:راه دانا