دولت و چالش های پسا توافق احتمالی/
شمارش معکوس برای رسیدن به مدینه فاضله!
موج سواری سیاسی بر اثرات توافق احتمالی و مانور دادن بیش از حد بر روی اثرات اقتصادی آن، ظلم به مردم و ثبات اقتصادی کشور است.
به گزارش پایگاه خبری”شاهین نا” به نقل از صاحب نیوز/ نمی توان گفت که با رفع تحریمها وضعیت اقتصادی کشور بهبود نمی یابد اما غلظت امید را در دل مردم تا منتهای درجه بالا بردن به نحوی که از اغراق نیز فراتر رود، بدون شک تبعاتش را بر سر دولت آوار خواهد کرد.
موج سواری سیاسی بر اثرات توافق احتمالی و مانور دادن بیش از حد بر روی اثرات اقتصادی آن، ظلم به مردم و ثبات اقتصادی کشور است.
تا همین چند هفته قبل حتی کاهش نرخ ازدواج و رشد طلاق و خشکسالی نیز به تحریمها مرتبط شد و این وضعیت تا آنجا پیش رفت که فضای مجازی لطیفه ها ساز کرد و حتی هشتک نیز برایش ساختند.
امید بیش از حد مردم را تا مرز خیالپردازی پیش برده به طوریکه آنها انتظاردارند که در صورت وقوع توافق، صبح چهارشنبه، نرخها سقوط و دلار به مرز هزار تومان بازگردد، نرخ بیکاری تک رقمی شده و سفره تورم در همان لحظات نخست برچیده شود که این رکود سخت و کاهش شدید تقاضا در بازار هدیه همین امیدهای واهیست.
دولتمردان نیک میدانند که این میزان امید تا چه اندازه میتواند ثبات اقتصادی و وضعیت روانی اقتصاد را به هم بریزد.
با این وجود هیچ تلاشی برای تنویر افکار عمومی انجام نشده و تقاضای مردم پس از توافق میتواند روزگار دولت را سیاه کند.
صندوق بین المللی پول پیش بینی کرده است که نرخ بیکاری ایران در سال جاری و برای دومین سال پیاپی به رشد صعودی خود ادامه داده و به ۱۲٫۲۷درصد برسد.
باید از دولتمردان پرسید که اطلاع دارند در حال حاضر نرخ سرمایه گذاری در حوزه صنعت برای ایجاد یک شغل به بالای ۲۰۰میلیون تومان رسیده و این در حالیست که در زمان دلارهزار تومانی، این نرخ حدود۶۰تا۷۰میلیون تومان بود. چه میزان سرمایه گذاری خارجی در چنین شرایطی میتواند یک شبه نرخ بیکاری را کاهش دهد؟
سخنگوی دولت بارها و حتی در نماز جمعه اخیر تهران توضیح داده است که رشد اقتصادی حدود ۳درصد نمیتواند تاثیر خود را در سفره و زندگی مردم نشان دهد که برای کوهش تورم و نرخ بیکاری باید رشد اقتصادی روی رقم ۸به بالا بایستد و حالا توافق قرار است ظرف ۲۴ساعت معجزه کند؟
بدون شک وقتی نظام تحریم ها از هم بگسلد، تحریم کشتیرانی، نفت و بانک مرکزی برداشته شود، هزینه های تولید و صادرات و تجارت کاهش می یابد.
بازار ارز به مثبت شدن چشم انداز فروش نفت و رشد موجودی دلار خزانه واکنش نشان می دهد، اما این فعل و انفعالات بیش از یکسال زمان لازم داردو بسرعت اجرا شدنی نیست.
به گفته وزیر نفت کشور، ایران قصد دارد میزان تولید روزانه نفت خود را در مرحله اول در عرض دو ماه بعد از رفع تحریمها ۵۰۰ هزار بشکه و در مرحله دوم ۶ تا ۷ ماه بعد از رفع تحریمها یک میلیون بشکه افزایش دهد و به پیش از تحریمها بازگردد.
این یعنی لحظه شماری برای اقتصاد نفتی، برای بیماری هلندی که اقتصاد کشور را نابود خواهد کرد، همانگونه که در سالهای اخیر نیز اتفاق افتاد.
به نظر میرسد مسوولان برای دلارهای نفتی و رشد واردات، لحظه شماری میکنند و فراموش کرده اند که چاههای نفت به این زودیها به بازدهی قبل خود نمیرسند، شتابزدگی به حدیست که آنها حتی معادلات چاههای نفت را نیز فراموش کرده اند و ایضا فرمول اقتصاد مقاومتی!
واکنش بازار نفت به مذاکرات هسته ای جالب است و امید است که از چشم مسوولان نیز دور نمانده باشد.
هفته گذشته،نفت بیش از ۴ دلار از ارزش خود را از دست داد و از قیمت بالای ۵۹ دلار در هر بشکه در اول هفته، روز جمعه، آخرین روز معاملاتی در بازارهای بینالمللی به۵۵٫۵۲ دلار در هر بشکه رسید و بر این اساس افت ۶٫۹ درصدی را تجربه کرد.
با این وجود همزمان با آغاز دور جدید مذاکرات هستهای ایران و گروه ۱+۵ مکاتبات و رایزنیهای ایران با مشتریان سنتی و سابق خود برای امضای قراردادهای جدید تولید و صادرات نفت همچون شرکتهای توتال فرانسه، انی ایتالیا، شل انگلیس، گلنکور سوییس، پالایشگرهای یونان و آلمان، سریلانکا، آفریقای جنوبی و چند کشور آسیایی آغاز شده است.
ایران شاید فراموش کرده است که جای خالیش در اوپک با عراق و عربستان پر شده و به تازگی آمریکا با سرعتی نجومی به افزایش حجم نفت خود را بازارهای جهانی اقدام کرده است.
بنابراین قیمتها همچنان سقوط میکند و با حضور ایران وضعیت بدتر خواهد شد ضمن اینکه مدتی طول میکشد تا ایران به جایگاه سابق خود در اوپک دست یابد.
دولتمردان و نظریه پردازان تیم اقتصادی دولت به خوبی میدانند که ثبات قیمتی متغیرهای اصلی، مهم تر از ارزانی کوتاه مدت است، زیرا ثبات، منافع تمام بازیگران اقتصاد را تامین خواهد کرد، اما ارزانی و نوسان مقطعی قیمت ها، تنها برنامه ریزی بازیگران را مختل کرده و نظم را برهم می ریزد.
هرچند کارشناسان اقتصادی با تحلیل شرایط بیم و امید و انتظاری که ماه هاست بر اقتصاد ایران حاکم بوده و این روزها به اوج خود رسیده است، بر هدایت افکار عمومی و اطلاع رسانی صحیح درباره اثرات واقعی این توافق بر مولفه های اقتصادی تاکید می کنند، اما برای تنویر افکار عمومی دیر است.
مردمی که ۲٫۵سال را با امید و اغراق زیسته اند ، امروز شمارش معکوس را برای رسیدن به مدینه فاضله آغاز کرده اند، روزهای طوفانی دولت در راه است.