کاهش شتاب موتور صنعت؛
تولید سه قفله شد!
امروز سهم یارانه تولید در شرایطی پرداخت نشده است که سرمایه در گردش واحدهای تولیدی به صفر نزدیک شده، بخشی از کارخانه ها به علت بدهی بانکی، چوب حراج خورده و تعدادی از تولید کنندگان نیز ممنوع الخروج شده اند.
به گزارش پایگاه خبری”شاهین نا” به نقل از صاحب نیوز، در حال حاضر رکود ۱۰ درصدی واحدهای تولیدی در استان اصفهان اتفاق افتاده،ظرفیت تولید صنایع در استان اصفهان نیز ۵۰ درصد کاهش داشته است و سرمایهگریزی را در استان اصفهان به دنبال داشته است.” این آخرین وضعیت تولید در قطب صنعت کشور از زبان نماینده عالی دولت در اصفهان است.
استان اصفهان با بیش از ۸هزار واحد تولیدی، پیشانی صنعت کشور است و بنابراین ارقام یاد شده میتواند نمایانگر وضعیت صنعتی در کشور باشد، کشوری که باید با چاههای نفتش خداحافظی کرده و بخشی از اقتصاد مقاومتی را تا امروز به مرحله اجرا درآورده باشد.
***چوب لای چرخ صنعت
تا قبل از اجرای قانون هدفمندی یارانه ها نیز چرخ صنعت به سختی میچرخید.
به روز نبودن ابزارآلات، پایین بودن قیمت دلار نسبت به تورم، واردات بیرویه و قاچاق کالا و در نهایت کاهش بهره وری و تفاوت معنی دار قیمت تمام شده کالا در ایران در مقایسه با سایر کشورها باعث شده بود تا چرخ صنعت به سختی بچرخد.
البته مطابق معمول، گرانی تسهیلات بانکی، در این میان بی تقصیر نبود.
اجرای قانون هدفمندی یارانه ها که قرار بود ۳۰درصد از منابع آزاد شده قیمتها را به دست تولید برساند، کمر تولید را شکست.
چرا که نه تنها از یارانه خبری نبود که قیمت تمام شده را نیز افزایش داد بدون آنکه کارخانه ها اجازه تغییر در قیمت تولیدات خود داشته باشند.
در این میان همچنان قاچاق کالا و نابسامانی تسهیلات بانکی ادامه داشت.
تولید نفسهای آخر را میکشید که با ناگاه تب تحریمها بالا کشید، دلار نایاب شد، واردات مواد اولیه و ابزار الات صنعتی تقریبا متوقف شد و یک شبه سرمایه در گردش کارخانه ها به یک سوم ارزش واقعی خود سقوط کرد.
این در حالی بود که سرمایه گذاری کلانی که طی سالهای طولانی در صنعت کشور انجام شده بود، قدرت لازم را برای تولید نداشت،چرا که سرمایه در گردشی وجود نداشت و ظرفیت تولید به زیر ۵۰درصد رسیده بود.
***حکایت دولتیهای کارشناس
با تغییر دولت هرچند تورم کنترل و ثبات نسبی اقتصادی ایجاد شد اما سیاستهای سخت انقباضی، این بار سایه رکود را سنگین کرد تا تولیدات کارخانه ها در انبارها بماند و همچنان از یارانه تولید، حمایت از صنعت و اجرای اقتصاد مقاومتی خبری در دست نبود.
این وضعیت در حالی اتفاق افتاد که مسوولان فعلی در زمانی که در مقام کارشناس در بیرون قوه مجریه بودند، همواره از نپرداختن سهم تولید از درآمد هدفمندی یارانه ها به عنوان بزرگ ترین اشتباه دولت دراجرای قانون هدفمندی یاد می کردند.
**جنگ سرد هیات دولت
و امروز سهم یارانه تولید در شرایطی پرداخت نشده است که سرمایه در گردش واحدهای تولیدی به صفر نزدیک شده، بخشی از کارخانه ها به علت بدهی بانکی، چوب حراج خورده و تعدادی از تولید کنندگان نیز ممنوع الخروج شده اند.
رکود معنادار بازار ادامه دارد و همه چشم انتظار توافق هسته ای هستند شاید که فرجی شود شاید که با انجام این توافق، یارانه تولید آزاد شود، اقتصاد مقاومتی اجرا شود، صنایع با ظرفیت ۱۰۰درصد کار کنند و شاید….!
اما موضوع یارانه تولید سرانجام صدای وزیر صنعت را هم درآورد وقتی که گفت:”ما هر بار گفتیم یارانه تولید، آقای نوبخت با خنده از کنارش گذشت یا این که سهم تولید را یارانه نقدی بلعیده است.”
نعمت زاده اواخر سال گذشته بادرد اعلام میکند که “درواقع دولت ۱۲۰۰ میلیارد تومان برای کمک به تولید تصویب کرد اما هنوز تامین نشده است اما درمقابل بخشی از دولت زیر بار پیاده کردن اقشار مرفه از قطار یارانه نقدی نرفته ودرمقابل اصرار دارد یارانه تولید پرداخت شده است آن هم در قالب یارانه تسهیلات بانکی.”
و اینجا بود که سخنگوی دولت به نشانه اعتراض توپ را به زمین وزارت صنعت انداخت که “محقق نشدن یارانه تولید قصور دولت نیست بلکه کوتاهی وزارت صنعت در معرفی واحدهای تولیدی است چرا که برای یارانه تولید رقم مناسبی را اختصاص دادیم اما چون یارانه تولید را به صورت یارانه تسهیلات بانکی پرداخت خواهیم کرد، این یارانه در همان روز اول پرداخت نمی شود بلکه دستگاه ها و واحدهای تولیدی از این محل تسهیلات می گیرند و در موقع بازپرداخت بخشی از سودشان را به صورت یارانه گاه پرداخت می کنیم.”
***چیزی ته کاسه نمانده
انگار که یارانه گم شده باشد، ریالی به دست صنعتگران نرسید ولی جنگ لفظی هیات دولت ادامه داشت وقتی که وزیر صنعت دوباره اعلام کرد”خود ما به عنوان عضو دولت تصویب کردیم که یارانه تولید داده شود اما چون کل دریافتی دولت از این محل از نفت، گاز، برق و دیگر زمینه هایی که افزایش قیمت داده شده بود، معلوم بود بنابراین چیزی ته کاسه نماند، نه این که ما عرضه نداشته باشیم بگیریم اصلا چیزی نبود که بگیریم.”
نعمت زاده در نهایت درباره یارانه تولید سال جاری خبر از وصول مطالبات داد اما باز هم چیزی دست تولید را نگرفت :”بالاخره دکتر نوبخت مکلف شد که امسال پول حمایت از تولید را به صورت یارانه تسهیلات به صنایع بدهد.او در سال جاری نامه ای به بانک صنعت و معدن نوشت که این را وام بدهند. اما بانک اعتماد ندارد و می گوید که من نمی توانم به مردم وام بدهم و بعد گرفتار شوم. ”
این بار نوبت نوبخت بود که سند رو کند که وزیر صنعت تخصیص یارانه را پذیریفته است:”امسال ما برای تولید ۴۰۰ میلیارد تومان یارانه تخصیص دادیم که گفته شد وزیر صنعت آن را تائید نکرد در حالی که من نامه وزیر را مبنی بر تخصیص یارانه تولید دارم و در این خصوص سوء تفاهمی پیش آمده بود.”
ارقام متفاوت، سخنهای ضد و نقیض، دعوای هیات دولت ، سرانجام به حکایت “دم خروس و قسم حضرت عباس” ختم شد!
***یارانه را داده ایم
تولید کنندگان هنوز هم انگشت به دهان یارانه ای که گفته شد داده اند مانده بودند که معاون وزیر صنعت، آماری جدید رو کرد و از پرداخت ۱۴۳ میلیارد تومان یارانه به بخش صنعت در سه ماهه نخست سال جاری خبر داد.
به گفته علی یزدانی، از ۱۴۳ میلیارد تومان یارانه پرداخت شده در بهار امسال، ۵۰ میلیارد تومان مربوط به صادرات غیرنفتی، ۸۳ میلیارد تومان مربوط به واحدهای سیمانی مازوتسوز و ۱۰ میلیارد تومان مربوط به کارخانجات قند از جمله کارخانه دزفول است.
این سخنان در حالی بیان میشود که حتی یک تولید کننده و صنعتگر از دریافت یارانه تولید خبری نداده و وزیر صنعت نیزسکوت اختیار کرده است.
معاون وزیر اما در قبال این تناقض گویی به گفتن جمله ای تامل برانگیز اکتفا کرده است:”آقای نعمتزاده ۱۴۳ میلیارد تومان را نسبت به جمع ۲۱۰۰ میلیارد تومان یارانه بخش صنعت و معدن عدد ناچیزی میداند .”
جالب اینجاست که هرچند سند هزینه ۱۴۳ میلیارد تومان اعلام شد اما به گفته معاون وزیر صنعت تاکنون ۹۳ میلیارد تومان از ۱۴۳ میلیارد تومان تخصیص یافته ،توزیع شده و مابقی آن نیز در سازمان توسعه تجارت در حال پیگیری است!