اختلاس شاید وقتی دیگر…

به گزارش پایگاه خبری“شاهین نا، بهمن اورانی در چشمه نوشت: به نظر می­ رسد اختلاس بیش از آنکه یک بحران یا تخلف اقتصادی باشد ، می­تواند یک دغدغه فرهنگی و آسیب اجتماعی تلقی گردد.

اگرچه کارشناسان علم فقه و حقوق در تعریف اختلاس و مختلس دو شرط دزدی آشکار از اموال عمومی و توسط مستخدمین دولتی را قائل شده اند اما قطعا این شرط نیازمند پیش زمینه هایی است که به گذشته فرد گره خورده است.

شاید روند آموزشی و تربیتی، نوع آموخته ها و کسب تجارب فردی و همچنین بعضی ضوابط و مقررات اجتماعی او را آنگونه پرورش داده که در زمان مقرر دست به اختلاس یا همان دزدی آشکار بزند.

آموخته ها یی که گاه از دوران کودکی شکل گرفته است ، تقلب را بعنوان زرنگی دانستن ، فردگرایی و منافع فردی را به منافع جمعی ترجیح دادن ،بی اعتنایی به اطرافیان و محیط اجتماعی و مسئولیت ناپذیری واعتقاد به خودستانی حقوق اجتماعی همه ی آن ریزگردهایی است که از گذشته بطور پنهان سلامت فرد را تهدید می­ کرده است.

باور کردنی نیست که فردی با همه شرایط گزینشی مرسوم در کشور ما در موقعیتی با یک برند شغلی قرار گیرد و ناگهان با میلیون ها تومان یا میلیاردها تومان اختلاس کند…

بی تردید همه ما در یک جامعه و محیط اجتماعی رشد کرده­ ایم و از یک نظام آموزشی و تربیتی ارتزاق کرده ایم ، شاید به اشتباه بعضی آموخته ها را آموخته ایم، شاید درک غلطی از این توصیه مولانا داشته ایم که…

 صوفی ابن الوقت باشد ای رفیق            نیست فردا گفتن از شرط طریق

گویا به اشتباه  فرصت ها را غنیمت نمی­ شمریم  بلکه غنیمت ها را فرصت ….

که اگر چنین اشتباه آموزشی و مفهومی گریبانگیر ما باشد همواره باید منتظر اختلاس گران باشیم .شاید وقتی دیگر …