جشنواره ای به نام آب به کام هنرمندان غیر بومی

به گزارش پایگاه خبری”شاهین نا” به نقل از صاحب نیوز/ اینکه اصفهانی باشی و بخواهی مدام جشنواره های رنگارنگ را در شهر گنبدهای فیروزه ای ببینی. اینک دل نگران مناطق پایین شهر باشی و برای کودکانی که جشنواره ای ندیده اند بسوزد نگران آب و خشکسالی و این حالا بخواهی نقدی بر یک جشنواره ملی داشته باشی سخت است.

جشنواره ملی فیلم و عکس جلوه های آب از هفتم تا دهم اردیبهشت ماه در اصفهان برگزار شد. جشنواره ای که آثاری از فیلمسازان، عکاسان و گرافیست ها در قالب هنر به نمایش درآمد حاشیه های این جشنواره با وجود گذشت زمان جذابیت های خاص خود را دارد.

با ما بیایید تا از افتتاحیه َاین جشنواره با اجرای کریمی از مجریان برنامه های شبکه دو برایتان سخنانی را بازگو کنیم. از چند روز قبل مدیر روابط عمومی حوزه هنری و آبفا گروهی در وایبر درست کرد و خبرنگاران فرهنگ و هنر را در این گروه عضو کرد تا اخبار لحظه به لحظه از افتتاحیه را بازگو کند. تبلیغات لحظه به لحظه ای آغاز شد از اینکه مجری توانمندی برای برنامه در نظر گرفته شده است و داریوش اسدزاده بازیگر پیشکسوت ایران در این برنامه حضور دارد.

مجری جوان چه می کند

افتتاحیه جشنواره شب هفتم اردیبهشت ماه در تالار سوره برگزار شد. مجری برنامه این قدر تپق زد و اسامی هنرمندان که تایپی هم بود را به اشتباه خواند که همه مات و مبهوت شدند و این است که به یک باره هنگامکی که فردی را بزرگنمایی می کنید همه چیز از بین می رود.

حتی همان مسوولان روابط عمومی هم شرمنده شده بودند که این اتفاق افتاد. پس از پایان مراسم همه مدعوین در کنار حوزه هنری و در یک فضای باز شاهد آتش بازی بودند. آتش بازی که وسایل آن با هزینه بسیاری تهیه شده بود و کیکی که پس از پایان آتش بازی توسط اسدزاده به مناسبت افتتاحیه جشنواره برش خورد.

این آغازی بود برای اجرای فیلم های جشنواره در تالار سوره و مراکزی که برای اجرا در نظر گرفته شده بود. پس از پایان سه روز رسیدیم به اختتامیه جشنواره. شب دهم اردیبهشت ماه در سالن کوثر هنرمندان حائز رتبه از سراسر ایران آمده بودند.

اختتامیه ای پر ملات

طبق اعلام قبلی اختتامیه جشنواره ساعت ۲۰ شب باید شروع می شد اما متاسفانه طبق همه تاخیرهایی که در برنامه ها وجود دارد در این جشنواره نیز اختتامیه ساعت ۹:۱۵ دقیقه یعنی با بیش ازیک ساعت تاخیر شروع شد.

ابتدای سال کوثر میزهای پر از میوه و نوشیدنی گرم جلب توجه می کرد. مدعوین وارد سالن می شدند و از خودشان پذیرایی می کردند. نیم بیشتر سالن بزرگ کوثر پر شده بود. بر پشت صندلی های ردیف جلو کاغذهایی با عنوان «رزرو» چسبانده بودند. معلوم بود که جایگاه مهمانان است.

سن یا تالار عروسی

سن این جشنواره بسیار زیبا بود اما با وجود همه زیبایی هایی که داشت هزینه گزافی برای آن مصرف شده بود. بر روی دو پرده نقره ای سه تکه در سمت چپ و راست سن آبشارها و جلوه های آب به نمایش گذاشته شده بود. نور پاشی های رنگانگ بر روی سر مدعوین و صدای افکت و صوت دست به دست هم داده بود تا اینجا سالنی شیبه تالارهای عروسی شود. همزمان خسروی به عنوان مجری این همایش بر روی سن رفت و از معاون وزیر نیرو، مدیر عامل سازمان آب و فاضلاب استان اصفهان، رییس حوزه هنری و چند تن دیگر دعوت کرد تا برای ایراد سخنرانی به روی سن بیایند.

بخش زیبا و جذاب اما گران قیمت این جشنواره اجرای موسیقی به سرپرستی ساکت یکی از نوازنده های کشورمان بود که به همراه گروهش دو قطعه را اجرا کردند. تصور کنید این گروه برای اجرای این برنامه ۴۰ دقیقه ای، چه هزینه ای گرفته بودند. جای بسیار تاسف است که هنرمندان اصفهانی در خانه ها نشسته اند و به برخی از آنها هیچ برنامه ای برای اجرا نمی دهند و اینگونه از هنرمندان پایتخت نشین برای برنامه های اصفهان استفاده می کنند. ما منکر این نیستیم که این جشنواره ملی است اما به صرف ملی بودن نباید از هنرمندان و مجریان ملی در آن استفاده شود.

مجریان بسیار توانمندی در اصفهان وجود دارند که می توانند برنامه هایی در حد ملی یا بیشتر برگزار کنند اما نمی دانم چرا برخی از مسوولان ما به صرف اینکه برنامه ها را با مجریان و هنرمندان پایتخت نشین برگزار کنند کاری بس عالی و فرا ملی کرده اند. چرا مسوولان ما هنوز به این باور نرسیده اند که باید از نیروی خلاق و هنرمند شهرشان برای اجرای برنامه هایی حتی ملی استفاده کنند. گاهی برخی از همین هنری های پایتخت نشین از شهرستان ها آمده اند و مسوولان در تهران به ارزش و منزلت آنها پی برده اند و اکنون شده اند آقا یا خانمی که مطرح است و جزء نقطه درشت های صدا و سیما محسوب می شود.

عدم اهمیت به هنرمندان شهرستانی باعث می شود تا هنرمندان برای همیشه به پایتخت بروند و آنجا را برای زندگی برگزینند.

جالب است بدانید که یکی از بازیگران مبلغی میلیونی گرفته بود تا فقط در بخش آخر جشنواره برای اهدا هدایا به روی سن بیاید و برگزیدگان را تشویق کند.

جشنواره ملی فیلم و عکس جلوه های آب با خرج هزینه های گزاف به پایان رسید اما آیا در واقع تا چه حد برگزاری چنین جشنواره هایی می تواند در مصرف بهینه آب موثر باشد؟ آیا هنرمندان چقدر پس از برگزاری جشنواره برای به تصویر کشیدن معضلات اجتماعی در قالب هنر ترغیب می شوند؟!.

مسوولان با این تصور جشنواره ها را برگزار می کنند که بتوانند سنگی از جلوی پای جامعه بر دارند. آیا این اتفاق می افتد یا برگزاری چنین جشنواره هایی سنگ اندازی برای آنهایی است که می خواهند هنری را ارائه دهند و خلاقیت و نبوغ خود را به منصه ظهور برسانند.