بوی بهار، بوی عید، بوی مهدی فاطمه(س)
دلتون میگیره، نه؟
حتماً دل شما هم میگیره؟ اگه نگیره و درد نکنه بدونین مشکلی داره این دل. شک نکنین. اونوقت باید براش یه کاری کنین.
به گزارش پایگاه خبری”شاهین نا” خوش بودن و شاد بودن بی توجه به اطراف نمیشه. میشه؟! اگه بی توجه بودی و بی محلی کردی و ذهنت درگیر نشد، خوب، نمیدونم شاید نشه کاریش کرد شاید هم بشه.
اما توی این شب عیدی که چیزی نمونده تا سال تموم بشه و یه سال دیگه بیاد، خیلی ها دلشون می گیره، بدجوری هم می گیره.
جوری که دلشون نمیخاد عید بیاد، سال نو بشه، بهار بیاد. ناامیدی نیست، دلگیریه. امید دارن که دلیگر میشن. زخمه می زنه به دلشون این دلگیری. یه حسی میاد به سراغشون که حالی داره برای خودش.
کوچه و خیابون رفتین دیگه حتماً دیدین چه خبره. خیلی از مردم توی پیاده روها می چرخن و می خرن و خوش هستن. شاد و سر حال، اما یه عده ای هم هستن که دل و دماغ ندارن. اونایی هم که ظاهرشون شاد و سرحاله شاید توی دلشون یه کوچولو دلگیری داشته باشنا، اما سرشون گرمه شب عیده.
اونایی که دل و دماغ ندارن، پدرایی هستن که توی این شب عیدی شاید خجالت زده باشن، شاید بار سنگین پدر بودن روی دوششون خمشون کرده، دست خالی، بدون پول موندن چیکار کنن.
بچه ها عید به عید خوشحال ترن، خوشحالی ای که همه ما توی بچگیمون مزه مزه کردیم. می دونیم چه خوشمزس و کیف داره.
لباس نو، کفش نو، خوردو خوراکی، آجیل و شیرینی. اینا شیرینی های دوره کودکی هر آدمیه وقتی عید میرسه.
عید قشنگه اگه همه خوش باشن و شاد. عید قشنگه اگه هیچکسی شرمنده زن و بچش نباشه. شادی و نشاط خوبه، خیلی هم خوبه. اما همدردی و همدلی خیلی مهمتر از اون خوشی زود گذره.
اصلاً توجه کردین خوشی ها و شادی ها چقدر زود میان میرن اما وقتی که یه کاری می کنی توش خیره و یاری و کمک، مثل یک خاطره قشنگ توی دلت همیشه میمونه. حتماً خیلی ها این تجربه شیرین و داشتن.
مثلاً به یه فقر که پای برهنه بدون کفش و جوراب توی خیابون داره راه می ره یه جفت کفش بدی و یه جفت جوراب اونم توی این شب عیدی، چه ذوقی داره. اونایی که امتحانش کردن می دونن چی می گم. آهای! اونایی که تا حالا شاید امتحانش نکرده باشین، یه بار امتحان کنین خیلی می چسبه. به هیچی شم فکر نکنین. این که بگین خودم چی، ولش کن معلوم نیست این بابا چیکارس یا اصلاً نیاز داره یا نه. تو که نمی دونی، قضاوتش نکن فقط هدیتو بده و برو. جای دوری هم نمی ره.
چند جفت کفش می خوایم مگه، چند تا شلوار و پیرهن و مانتو روسری؟! چه خبره؟! رنگ به رنگ مدل به مدل.
سری به آسایشگاه های سالمندان و معلولین بزنیم، سری به شیرخوارگاه ها بزنیم. جاهایی که بچه ها رو نگه می دارن. دلشون و شاد کنیم با دادن به هدیه کوچیک.عید پیششون باشیم.دستی سر و روشون بکشیم و نوازششون کنیم.
دل خدا هم شاد می شه، لبخند خدا به بنده هاش نعمتیه که هیچی جاشو نمی گیره. دل مولامون هم شاد میشه. بهار که میاد بوی گل نرگس با خودش میاره. پنجره های دلهاتون باز کنین. بوی مهدی فاطمه(س) چه بوی خوشیه. بو کنین! عیدتون مبارک.
منبع:جام جم