پاسخ رهبر انقلاب به سنگ اندازی های آمریکایی ها در توافق هسته ای

به گزارش پایگاه خبری”شاهین نا” به نقل از صاحب نیوز/ پرونده هسته ای ایران که امروزه یکی از بحث برانگیزترین مباحث در سیاست خارجی این کشور است عملا یک موضوع صرفا فنی نیست؛ بلکه یک موضوع سیاسی است که به عنوان یک چالش بین جمهوری اسلامی با غرب از سال۱۹۷۹ یعنی پس از پیروزی انقلاب تا به امروز مطرح است. غربی ها به سرکردگی آمریکا تلاش می کنند از این پرونده به عنوان ابزار و تاکتیک برای محدود کردن انقلاب اسلامی استفاده کنند بنابراین  پرونده از مسیر قاونی خود خارج و وارد مجرایی غیر قانونی شده و از مجرایی غیر از مجرای شورای حکام آژانس بین المللی و سازمان انرژی اتمی دنبال می شود. نکته قابل توجه این است که غرب وقتی نتوانست ایران را از هسته ای شدن باز دارد به تاکتیک مذاکره و فشار روی آورد البته ایران از روش مذاکره نیز استقبال کرد.دیپلماتهای ایرانی در مذاکرات به دنبال این هستند که نشان دهند ایران هرگز تهدیدی برای هیچ کشوری محسوب نمی شود؛ و اکنون که ایران دور میز مذاکره نشسته است درصدد است که بگوید هرگز تهدیدی برای هیچ کسی نبوده است و از زور و اجبار در روابط بین الملل استفاده نخواهد کرد. دیپلماتهای ایرانی در مذاکرات ضمن توجه کامل به منافع خود در منطقه و جهان، در تلاش هستند به توافقی برسد که برنده و بازنده نداشته باشد.
آیت الله خامنه ای که همواره نسبت به نیات و صداقت طرف آمریکایی در مذاکرات هسته ای ابراز نگرانی و تردید کرده است از تیم مذاکره کننده هسته ای کشورش قویا حمایت کرد و تیم هسته ای ایران را خوب ،‌امین، مورد قبول و دلسوز می داند که در حال تلاش برای کشور هستند. البته رهبر انقلاب علی رغم اعلام حمایت از مذاکره ‌کنندگان هسته‌ای کشورمان در فرآیند گفتگوها، از فرمول توافق دومرحله‌ای ــ نخست توافق سیاسی در باب کلیات و سپس توافق درباره جزئیات  ــ ابراز نارضایتی کردند. از نظر ایشان بررسی کلیات و سپس جزئیات از سوی طرف مقابل در مذاکرات صرفاً شیوه‌ای
برای بهانه تراشی است و تأکید کردند که عدم ‌توافق بهتر از توافق بدی است که ضامن حفظ عزت و کرامت ملت ایران نباشد. آیت الله خامنه ای همواره تاکید کرده اند که به مذاکرات هسته ای خوش بین نیست اما از تیم گفتگو کننده ایرانی در این باره حمایت می کند.
باید توجه داشت که یکی از مهم ترین مشکلات رابطه ایران و آمریکا بر سر پرونده هسته ای، مخالفتهای داخلی در هر دو کشور در این زمینه بوده است. واقعیت را پذیرفت که در ایران افکار مختلف وجود دارد و جامعه ای یک جانبه نیست رویکرد عده ای از منتقدان داخلی این است که اجماع و توافق با ایالات متحده آمریکا زیر سوال بردن تمام حرکاتی است که به خاطر آن انقلاب شده است. گروه های دیگری در ایران معتقدند که اگر مذاکره کنندگان ایرانی هم مجبور شوند به مذاکره روی آورند باید تلاش کنند هم جلوی زیاده خواهی های غرب را بگیرند و هم برخی از امتیازهایی که داده اند را
تغییر دهند یا پس بگیرند؛ چراکه تیم مذاکره کننده ایرانی گام های خوبی برداشت ولی بازی برد-برد درست از آب در نیامد و گروه۱+۵ برد حداکثری را از آن خود کرد. در ایالات متحده نیز شاهد رویارویی اعضای جمهوری خواه کنگره و کاخ سفید بر سر پرونده هسته ای ایران هستیم. این روزها نه تنها اعلام سیاست های سردرگم درباره ایران و امریکا نشان می دهد که اختلافات فروانی در هیات حاکمه آمریکا وجود دارد؛ بلکه این تناقض گویی ها حاکی از آن است که آمریکایی ها در قبال اتخاذ یک تصمیم مناسب در قبال اعلام یا عدم اعلام توافق جامع با ایران ناتوان هستند. تندروهای جمهوری
خواه خواستار حداکثر فشار بر ایران از طریق اعمال تحریم های جدید هستند؛ اما اوباما بارها اعلام کرده است که هرگونه تحریم جدید بر ضد ایران را وتو خواهد کرد. وی به کنگره هشدار داد که طرح اعمال تحریم های جدید علیه ایران را وتو می کند چراکه چنین اقدامی می تواند ضمن ضربه زدن به مذاکرات هسته ای ایران، به شکل گیری یک تقابل نظامی منجر شود. چنین اظهارتی از سوی کنگره و اوباما نشان می دهد که هیئت حاکمه آمریکا تا چه حد در قبال اتخاذ یک سیاست مناسب در برابر ایران ناتوان است. به طور کل کاخ سفید در قبال برنامه هسته ای ایران مدت هاست که از نبود استراتژی
مشخص رنج می برد و واشنگتن اختیار چندانی از خود برای خاتمه دادن غائله هسته ای با ایران ندارد.
در روزهای اخیر شاهد اوج گیری تقابل کنگره و کاخ سفید بر سر موضوع هسته ای ایران هستیم. اعضای کنگره طی نامه ای سر گشاده به رهبران جمهوری اسلامی ایران به این نکته اشاره کردند که رهبران ایران تصویر درستی از سیستم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا ندارند و طبق قانون امریکا، اگر توافقات هسته ای بین ایران  و اوباما شکل بگیرد فقط در دوره ریاست جموری او اعتبار دارد. در این زمینه آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب، پاسخی تند به نامه قانونگذاران جمهوری خواه آمریکا داد و با انتقاد شدید از این اقدام تاکید کرد که آمریکا همیشه از پشت خنجر می زند. رهبر
ایران همچنین تاکید کرد که هر زمان به پایان زمان تعیین شده برای دستیابی به توافق هسته ای نزدیک می شویم ، آمریکا لحن خود را سخت تر ، تندتر و خشن تر می‌کند تا اهدافش را محقق کند. جمهوری خواهان در این نامه می خواهند قوانین شان را به ما یادآوری کنند اما ما نیازی به درس های آن‌ها نداریم. مقامات ما خود می دانند که اگر هم به توافقی برسیم چگونه عمل کنیم که دولت آمریکا نتواند بعدها زیر آن بزند.همچنین ایشان معتقد بودند که دولت ها به تعهداتشان طبق حقوق بین الملل پایبند هستند و این تعهدات خود را با تغییر یک دولت زیر پا نمی گذارند. از نظر ایشان نامه
سناتورهای جمهوری خواه نشانه فروپاشی اخلاق سیاسی در نظام آمریکا است. گفتنی است که بیانات ایشان بازتاب گسترده‌ای در رسانه های خارجی داشته است.
از نظر رهبر انقلاب مسئله هسته‌ای بهانه است و محور دشمنی آمریکا با ملت ایران نیست. با عقب‌نشینی در هسته‌ای ده‌ها موضوع دیگر نظیر توانایی‌ها نظامی ایران، حمایت از مقاومت و به رسمیت نشناختن رژیم صهیونیستی را به پیش می‌کشند. رفتار غرب حاکی از آن است تا زمانی که کشورها با مشکل سیاسی مانند مسئله هسته ای رو به رو باشند مورد فشار بیشتری قرار خواهند گرفت. حمایت ایران از حزب الله و حماس در سوریه و فلسطین، اثر پذیری بیداری اسلامی از انقلاب اسلامی و نقش محوری ایران در عراق از یک سو و مخالفت با سیاست های استکباری غرب و وجود اسرائیل از سوی
دیگر باعث شده است که غرب بخواهد مشکل خود با ایران را به بهانه هسته ای روی میز مذاکره قرار دهد.
در پایان باید گفت که تجربه ثابت کرده است غربی ها اساسا زمانی حاضر هستند حقوق دیگران را به رسمیت بشناسند که مجبور شوند یعنی راهی جز این برایشان باقی نمانده باشد و به عبارتی دیگر تنها زمانی کوتاه می آیند و حقوق دیگران را به رسمیت می شناسند که ببینند هزینه پرداختی شان بالا می رود در این صورت از مواضع خود کوتاه می آیند. در موضوع هسته ای ایران هم غرب تا جایی که بتواند کوچکترین حقی را برای ایران به رسمیت نخواهد شناخت ولی به دلیل نقاط قوت ایران و این که قدرت کشورها در روابط بین المللی تعیین کننده است آنها گاهی مجبور می شوند به دلیل مشکلاتی
که به وجود می آید و هزینه های زیادی که باید بپردازند در مورد حق و حقوق ایران کوتاه بیایند که باید این مسئله مورد توجه مذاکره کنندگان ایرانی قرار گیرد