کارآفرین نمونه کشور: بگذارند برای مردم کار کنم
پیامهای بغض کارآفرین نمونه ملی
بغض تکان دهنده کارآفرین خوشنام و نمونه، این پیام را به مسئولان کشور یادآوری می کند که حل مشکلات اقتصادی ایران را در وین جستجو نکنید، مشکل همینجا در زیرمجموعه های خودتان است.
به گزارش پایگاه خبری“شاهین نا“ محمد عصارزادگان، كارآفرين ناشناختهاي نيست. جد اندر جد، در كار آسياباني بودهاند و نام ونامخانوادگياش هم به همين موضوع اشاره دارد. او براي خدمت به ميهن و زمين نماندن گندم كشاورزان ايراني، كسب وكار پدرانش را توسعه داده و در سال ۸۵، بزرگترين سيلوي كشور را در شاهينشهر اصفهان ساخته است. به اندازه يك ديوار هم تقديرنامه و يك كمد، از روساي جمهور و وزرای مختلف تنديس و نشان و… دارد اما امروز طلبكاران، كارخانههايش را حراج كردهاند.
الف: در روزهايي كه همه فكر و ذكر و نگاه مسوولان اقتصادي به وين بود، محمد عصارزادگان، كارآفرين نمونه ملي به استوديوي پايش دعوت شد و در مقابل دوربين زنده سيما، با بغض، سرگذشت حيرت انگيز تجاوز آشكار دولت ايران به حقوق مالكيتاش را تعريف كرد.
ماجرا از اين قرار بود كه در سال ۹۱ و اوج بحبوحه ارزي، ذخيره گندم در استانهاي مركزي به شكل خطرناكي كاهش يافته بود. دولت از مالك بزرگترين سيلوي بخش خصوصي خواست فوري ۶۰ هزار تن گندم توزيع كند تا در اصفهان و استانهاي مجاور قحطي نان پيش نيايد. محمد عصارزادگان اين درخواست را به منزله ماموريتي براي وطن تلقی كرد و از سرمايه و اعتبار خويش، گندم مورد نياز شركت بازرگاني دولتي را تامين كرد.
مدتي گذشت مسوولان مربوطه به روي خود نياوردند كه به اين سيلودار بخش خصوصي بدهكارند. عصارزادگان طلباش را به ياد مسوولان مربوطه آورد، مقداري اين دست و آن دست كردند تا دولت عوض شد. مسوولان جديد شركت بازرگاني دولتي، از خود سلب مسووليت كردند. عصارزادگان با حیرت به مسوولان بالاتر عارض شد و طي چند ماه دوندگي، پرونده قطوري از نامهها و دستورهاي كتبي مسوولان ارشد كشور به وزير صنعت معدن و تجارت را گردآورد اما باز هم طلباش را ندادند. از آنجا كه شواهد كاملاً روشن و شفاف بود، به دادگاه شكايت كرد. نتيجه آن شد كه مسوولان، سهميه عادياش را هم قطع كردند.
محمد عصارزادگان، كارآفرين ناشناختهاي نيست. جد اندر جد، در كار آسياباني بودهاند و نام ونامخانوادگياش هم به همين موضوع اشاره دارد. او براي خدمت به ميهن و زمين نماندن گندم كشاورزان ايراني، كسب وكار پدرانش را توسعه داده و در سال ۸۵، بزرگترين سيلوي كشور را در شاهينشهر اصفهان ساخته است. به اندازه يك ديوار هم تقديرنامه و يك كمد، از روساي جمهور و وزرای مختلف تنديس و نشان و… دارد اما امروز طلبكاران، كارخانههايش را حراج كردهاند.
ماجراي اذيت و آزار سيستمي توليدكنندگان و كارآفرينهاي كشور در ادارات دولتي چيز جديدي در اقتصاد ما نيست اما به نظر ميرسد در سالهاي اخير به شكل محسوسي زياد شده است. پديدهاي كه از آن به «تحريمهاي داخلي» ياد ميشود. كنايهاي به برخي مسوولان كه علتالعلل مشكلات اقتصادي كشور را تحريمهاي خارجي ميدانند يا وانمود ميكنند.
بغض تکان دهنده کارآفرین خوشنام و نمونه، این پیام را به مسئولان کشور یادآوری می کند که حل مشکلات اقتصادی ایران را در وین جستجو نکنید، مشکل همینجا در زیرمجموعه های خودتان است.
در پایش این هفته مطرح شد؛ نعمت زاده وقعی به دستور جهانگیری نمی نهد/ کارگران به خاطر لجبازی وزیر بیکار شدند
ایسنا خبرنامه دانشجویان ایران: دفتر کارش ویترینی از تندیسها و لوحهای تقدیر و مدالهای رنگارنگ و زیبایی است که طی حدود 35 سال فعالیت بدست آورده است.
از هیچ کدام از این عناوین ملی و بینالمللی که بدست آورده بود حرفی نمی زد، اما چیزی که بیش از همه به آن افتخار میکرد تلاش و کار زیادی بود که طی سالیان سال به خرج داده بود تا نان سالم و با کیفیت به عنوان قوت لایموت بر سر سفره مردم برود. گروه صنعتی جرعه در این سالها جزو یکی از برترین صنایع استان و نمونه موفقی از صنایع تولید آرد کشور بود که مسوولان استان برای نمایش ظرفیتها و توانمندیهای استان میهمانان داخلی و خارجی خود را برای بازدید از آن دعوت میکردند. هنوز هم عکسهای این بازدیدها بر روی دیوارهای اتاقش دیده میشود. محمد عصارزادگان که از تولیدکنندگان برتر، کارآفرینان نمونه، چهره ماندگار و قهرمان صنعت کشور هم هست امروز دیگر با آن شور و نشاط سابق حرف نمیزند، تنها نگرانیاش هم به خطر افتادن اعتبار و آبرویی است که طی 3 دهه برای این مجموعه تولیدی بدست آورده است. این تولیدکننده موفق درحالی با ارائه نامهها و دستورالعملها و مصوبات از محرز بودن حق و طلبش از شرکت بازرگانی ایران سخن میگوید، که اخیراً یکی از کارخانههای مجموعهاش را به دلیل بدهی به مزایده گذاشته شد.
آنچه خواندید بخشی از نوشته خبرنگاری است که چندی پیش برای مصاحبه با عصارزادگان در دفترش حاضر شده بود. عصار زادگان در برنامه پایش این هفته -یکشنبه شب 2آذر- حاضر شد و درد دل هایش را گفت. گفت که به خاطر شکایت مشروعش از وزات صنعت شرکتش به مزایده گذاشته شده و قیمت گذاری شده است. حتی نامه جهانگیری معاون اول رییس جمهور هم که در بخشی از آن با لحنی متفاوت«برای آخرین بار» خواسته است که به مشکل عصار زادگان رسیدگی شودکار گر نیافتاده است.
حاجی دلیگانی نماینده منطقه ای که عصارزادگان در آن کارخانه دارد می گوید: اینکه دولت بگوید مطالبات دولت بعدی به ما ربطی ندارد، سنگ روی سنگ بند نمی شود، اینطور که نمی شود مملکت داری کرد. نعمت زاده لجبازی می کند.
محمد عصارزادگان چندی پیش با اشاره به مشکلات این کارخانه که در سال های اخیر بر اثر برخی بی تدبیرها و تصمیمات غلط ایجاد شده است، اظهار داشت: با وجود طلب چند میلیارد تومانی این کارخانه از دولت به دلیل تصمیمات غلط برخی مسئولان این واحد صنعتی به مزایده گذاشته شد.
وی گفت: به دلیل اینکه این واحد صنعتی مطالبات خود را از دولت نگرفته نتوانسته بدهی هایش را به واحدی دیگر پرداخت کند.
مدیر عامل گروه صنایع غذایی جرعه با اشاره به اینکه زمانی سیلوهای اصفهان در وضعیت نامناسبی قرار داشت دولت اقدام به اخذ ۶۰ هزار تن گندم از این گروه صنعتی کرد، افزود: با وجود پیگیری های دولت جدید همچنان این میزان از بدهی گندم تسویه نشده در حالی که گروه صنعتی جرعه به میزان ۱۲ هزار تن گندم به ارزش ۳ میلیارد تومان در سال ۹۱ به یکی از بنگاه های خصوصی فروخته بود اما نتوانست این میزان محصول را برای بنگاه خصوصی تامین کند.
وی ادامه داد: اکنون ارزش آن محصول به ۱۵ میلیارد تومان رسیده و در این وضعیت آن بنگاه این مطالبه را با شکایت و اقدام قانونی توانسته یکی از کارخانجات گروه صنعتی جرعه را به مزایده بگذارد.
عصارزادگان با بیان اینکه کارخانه آرد جرعه در سال ۵۸ با میزان ظرفیت تولید روزانه ۱۰ تن آرد آغاز بهکار کرد، تاکید کرد: بعد از آن ظرفیت تولید روزانه کارخانه به ۵۰ تن، ۲۰۰ و ۳۰ و در نهایت به تولید ۶۰۰ تن آرد در روز رسید.
مدیر عامل گروه صنایع غذایی جرعه با اشاره به اینکه با تلاش کارگان و مسئولان دولت این واحد صنعتی در دهه گذشته به افتخارات بسیاری دست یافت، گفت: دستاوردهای این گروه صنعتی در طول یک دهه گذشته به گونهای بود که از سوی مسئولان وقت دولت و به خصوص وزارت صنعت، معدن و تجارت به عنوان الگو به دیگر صنایع و کارفرمایان معرفی می شد.
وی با بیان اینکه به دنبال نبود امکانات لازم برای نگهداری گندم و از بین رفتن این محصول استراتژیک در کشور، دولت وقت در سال ۸۵ فراخوانی برای ساخت سیلو ذخیرهسازی گندم به تمام کارخانجات کشور و سرمایهگذاران داد، اظهار داشت: در این راستا گروه صنایع غذایی جرعه وارد ساخت سیلو شد.
عصارزادگان با تاکید بر اینکه این مجموعه با ساخت سیلویی با ظرفیت یکصد هزار تن با بهرهگیری از پیشرفتهترین فناوری این مشکل دولت را رفع کرد، بیان داشت: البته نباید از وعدههای دولت وقت چون وام کم بهره، تسهیلات مدتدار و پرداخت یارانهای سود با هدف حفظ و ارتقای کیفیت گندم ایرانی غافل شد که تاکنون بعد از گذشت چندین سال هیچ کدام محقق نشده است.
وی با بیان اینکه سیلوی ساخته شده با تدبیر مسئولان دولتی میتوانست به بهترین فرصت برای سرافرازی کشور ایران تبدیل شود، گفت: متاسفانه در اثر برخی سلیقه بازی ها و اهمال کاریها و یا سیاسیبازیها از این سیلو فقط یکسال بهرهبرداری شد و اکنون پنج سالی است که بدون استفاده مانده است.
مدیر عامل گروه صنایع غذایی جرعه ادامه داد: مشکل اصلی در گروه صنایع غذایی جرعه در پیرو این جریان آنجایی به اوج خود میرسد که با وجود همه مستندات، مدارک و مکتوبات در اختیار از سوی اشخاص حقوقی و حقیقی مسئول مبنی بر ذی حق بودن گروه صنایع غذایی جرعه و داشتن طلب چندین میلیاردی دولت به این مجموعه آرد جرعه، چرا مصوبات پرداختی بدهی از سوی بازرگانی دولتی به این گروه صنعتی پرداخت نمیشود.