واکنش رهبر انقلاب به کتابی که در باره قطعنامه منتشر شد:”این کتاب خلاف است” +توضیحات محسن رضایی

 به گزارش پایگاه خبری شهرستان شاهین شهر و میمه “شاهین نا” روزنامه جوان نامه محسن رضایی در خصوص برخی ابهامات پذیرش قطعنامه و پایان جنگ را منتشر کرده که در آن تلویحا به کتابی اشاره شده که انتشارات کیهان منتشر کرده و رهبر معظم انقلاب نیز به برخی مطالب آن واکنش نشان دادند.

در بخش هایی از این نامه می خوانیم:

اينجانب كه افتخار 16 سال فرماندهي سپاه در زمان امام راحل و رهبر معظم انقلاب را داشته‌ام پس از كناره‌گيري از فرماندهي سپاه،‌ بارها و بارها شاهد توهين‌ها، دروغ‌ها و تحريف‌هاي دفاع مقدس بوده‌ام ولي به دليل آنكه موضوع جنگ، شخصي و سياسي نشود سكوت را بر دفاع از خود و دفاع مقدس، ترجيح داده‌ام، لكن اخيراً كه در رابطه با تحريفات دفاع مقدس در يك كتاب، نامه‌اي به محضر رهبر معظم انقلاب نوشتم، ايشان فرمودند: خود شما كه در جنگ فرمانده بوديد چرا جواب نمي‌دهيد؟ من اين كتاب را خواندم و در حاشيه آن نوشتم: «اين خلاف است».

– پس از قبول قطعنامه از سوی ایران، دشمن زیر بار پذیرش آن نرفت و چند روز بعد، در جنوب، به خرمشهر و در غرب، به کرمانشاه حمله کرد. قصد او این بود که به دلیل زیان‌هایی که از قطعنامه 598 دیده با حمله مجدد به ایران، مواد قطعنامه را تغییر دهد. اگر عملیات منافقان در کرمانشاه هم موفق می‌شد، عراق آنها را برای سر‌نگونی نظام به تهران می‌فرستاد. بنابر‌این جنگ با پذیرش قطعنامه از سوی ایران، پایان نیافت، بلکه پذیرش قطعنامه، سر‌آغاز جنگ جدیدی شد که دستور توقف آن را حضرت امام صادر کرد.

– در دوران اصلاح طلبان می‌گویند چرا جنگ بعد از خرمشهر ادامه یافت؟ و در دوران اصولگرایان گفته می‌شود چرا به امام، جام زهر دادند؟ آنها نمی‌دانند که با اینگونه اظهارات، موفق‌ترین نبرد ایران طی 300 سال اخیر را زیر سؤال می‌برند؟ آنها نمی‌دانند که هشت سال از کار‌نامه 10 ساله دوران حضرت امام، مربوط به نبردی است که تمامی قدرت‌های جهانی پشت سر دشمن ما، جمع شده بودند و امام، با دست خالی ، آنها را شکست داد؟ چه اصراری دارند که پذیرش قطعنامه را پایان جنگ بدانند؟ اگر جنگ با پذیرش قطعنامه پایان یافت چرا صدام پس از پذیرش آن توسط ایران به خرمشهر و کرمانشاه حمله کرد؟ و اگر امام می‌خواستند جنگ ادامه پیدا کند چرا عملیات آماده رزمندگان به بصره را لغو کردند. بنابر‌این، جنگ را با نبرد و از موضع اقتدار به پایان بردیم و این امام بود که سوت پایان جنگ را با پیروزی و با عبور از خط پایان جنگ، به صدا در آورد و نه صدام. اگر امام، پیشنهاد فرماندهان را که از سوی رهبر معظم انقلاب به ایشان ارائه شد می‌پذیرفتند و ما وارد بصره شده بودیم جنگ ادامه می‌یافت. پس امام با ادامه جنگ در شرایطی که پیروزی‌های پی در پی در برهه پایانی جنگ، حاصل شده بود و قطعنامه را هم پذیرفته بودند مخالفت نمودند. چند هفته بعد ، امام فرمودند: «ما در جنگ حتی یک لحظه هم از عملکرد خود پشیمان نیستیم.» دو ماه بعد و در 26/6/1367 در پیام به فرماندهان سپاه که به وسیله حاج احمد آقا و در جمع فرماندهان قرائت شد، فرمودند: «شما فرماندهان را از بهترین عزیزان و همراهان خود می‌دانم.» رهبر معظم انقلاب در متن حکم انتصاب حقیر به عنوان دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام (پس از کناره‌گیری از فرماندهی سپاه)، کریمانه محبت فرموده و تصریح فرمودند: «شما بحمد‌الله در فرماندهی سپاه با مجاهدت‌های خود در عرصه‌های دفاع مقدس، بار‌ها موفق شدید که قلب امام راحل و دل امت مسلمان را شاد کنید (18/6/1376).»
حقیر معتقدم که وظیفه انقلابی بسیجیان عزیز که به هیچ یک از جناح‌های سیاسی کشور وابستگی ندارند بیش از دیگران، ایجاب می‌کند که از مظلومیت دفاع مقدس و حضرت امام، دفاع کنند و اجازه ندهند که موفق‌ترین نبرد 300 سال اخیر ایران، که به دست فرزندان امام رقم خورد، دچار تحریف شود.

– بعضاً سؤال می‌شود اینکه می‌گویند امام را وادار کردند که قطعنامه را بپذیرند چیست؟ در جواب باید بگویم اولاً اگر این فرضیه را قبول کنیم جوابش «ومکروا و مکر‌الله» است، ولی چنین نظریه‌ای منطقی نیست چون حضرت امام در شرایط شکست‌های پی در پی و در پذیرش قطعنامه فرمودند که مصلحت اسلام و نظام، حکم می‌کند که قطعنامه را بپذیریم همین امام پس از پیروزی‌های پی در پی لشگریان اسلام فرمودند ادامه پیشروی‌ها را قطع کنید. مدتی بعد هم فرمودند که ما در این جنگ یک لحظه هم از عملکرد خود پشیمان نیستیم. چه اتفاقی افتاده است؟ واقعیت این است که تغییر شرایط از شکست به پیروزی صورت مسئله و ماهیت پذیرش قطعنامه را تغییر داد.

به گزارش خبرآنلاین، «راز قطعنامه» با عنوان فرعی «چرایی علل پذیرش قطعنامه 598 و پایان جنگ تحمیلی» نوشته کامران غضنفری یکی از جنجالی​ترین کتاب‌های جدید کیهان است که بیش از 6 بار تجدید چاپ شده و با همکاری نهادهای مختلف از آن مسابقاتی در برخی نقاط کشور نیز برگزار شده است. جلد 48 از مجموعه نیمه پنهان، که کامران غضنفری آن را تدوین کرده است. غضنفری چندی پیش در گفتگویی اعلام کرده بود: «محور اصلی این کتاب درباره پذیرش قطعنامه 598 است؛ قطعنامه ای که وقتی امام خمینی (ره) در سال 67 آن را می پذیرند، در پیامی که برای مردم ایران ارسال می کنند، از پذیرش این قطعنامه به عنوان «سرکشیدن جام زهر» یاد می کنند. من به دنبال پاسخ این سوال بودم که چرا امام خمینی (ره) این موضوع را اینگونه یاد کردند و چرا به این مرحله رسیدند. قاعدتا کسی با اختیار خودش جام زهر را سر نمی کشد؛ مگر آنکه به او این جام زهر را تحمیل کرده باشند. این موضوع، سوال بزرگی برای من و بسیاری از افراد دیگر بود که در آن زمان و در حال و هوای اواخر جنگ بودیم؛ اینکه چرا این جام زهر به امام تحمیل شد و چه کسانی در تحمیل این جام زهر، نقش داشتند. این موضوع همان انگیزه اصلی ما بود که در این سال های اخیر، یعنی از سال 88 به اینطرف، شروع به جستجو، تحقیق و پژوهش و جمع آوری منابع مختلفی از کتابها و روزنامه ها و مجلات و قطعنامه ها و… کردیم، که نهایتا منجر به مطالبی با عنوان «علل و عوامل پذیرش قطعنامه 598» شد که از هفته دفاع مقدس سال 91، تا هفته اول آبان ماه همان سال، در 31 شماره بصورت پاورقی در روزنامه کیهان چاپ و منتشر شد. از این تاریخ به بعد هم جمع آوری اطلاعات و منابع را ادامه دادیم که تلفیق تمامی این مطالب منجر به تهیه این کتاب شد.