۰۸:۰۵ - چهارشنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۳
پای درس تفسیر آیت الله جاودان؛
مومن آن کسی است که خدا را از همه چیز بیشتر دوست دارد
آیت الله جاودان در جلسات ماه رمضان خود گفت: آنها که ایمان دارند، محبت و عشق و علاقه شان به خدای متعال شدیدتر است. نشانه اش این است که انسان کدام را فدای کدام می کند.
به گزارش پایگاه خبری شهرستان شاهین شهر و میمه “شاهین نا“به نقل از مهر، آیت الله جاودان در جلسه روز چهارم ماه رمضان بیاناتی گفته که متن آن در پی می آید:
در آیه 165 سوره مبارکه بقره می فرماید: وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّهِ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ بعضی از مردم غیر از خداوند برای خود معبودهایی انتخاب می کنند و آنها را همچون خدا دوست می دارند. اینها چه است؟ شرک. این قسمتش مهم است و این آیه را برای این قسمت خواندم. می فرماید: اما آنها که ایمان دارن، عشق شان به خدا از مشرکان نسبت به معبودهایشان بیشتر است. در این ترجمه اینگونه نوشته. من اینگونه فکر می کردم که بگوییم مومن آن کسی است که خدا را از همه چیز بیشتر دوست دارد.
آن آیه روز اول را خواندیم. در آیه 24 سوره مبارکه توبه می فرماید: اگر پدر و مادر و برادرتان و کسان تان، تجارت و خانه و باغ تان، اگر اینها را از خدا بیشتر دوست بدارید، فَتَرَبَّصُوا. اما آنها که ایمان دارند، محبت و عشق و علاقه شان به خدای متعال شدیدتر است. نشانه اش این است که انسان کدام را فدای کدام می کند. شما پولتان را فدای بچه تان می کنید. گاهی حتی خودتان را فدای بچه تان می کنید. معلوم می شود که او را بیشتر دوست دارید. اما کسی خودش را فدای خانه اش نمی کند. اینگونه نیست که اگر کسی آمد این دیوار را خراب کند من بروم سینه سپر کنم که نیزه را به من بزند. کسی چنین کاری نمی کند. دیوار خراب شود، درستش می کنیم. مثلا. ببینید انسان هرچیزی را که بیشتر دوست داشته باشد، چیزهای دیگر را فدای آن می کند. مومن آن کسی است که خدا را بیشتر از همه چیز دوست دارد.
از هر کس که بپرسی می گوید خدا را بیشتر دوست دارد. در عمل مهم است. وقتی مقایسه پیش می آید، یکی را فدای کدام می کند. مثلا یک سال است که دارد فکر می کند خمسش را بدهد یا ندهد. نماز قضا دارم و مدام می گویم بخوانم. این مشکل است. اگر کسی اویل تکلیف وضو و غسلش درست نبوده، مسائل نمازش درست نبوده، باید نماز آن دوره ها را بخواند. معمولا هم گاهی دوازده سالگی تکلیف می شوند. مثلا. حالا بگوییم پانزده سالگی. آدم پانزده ساله هم باشد، چیزی بلد نیست. آن پدر و مادری که همه چیز را به بچه پانزده ساله اش یاد داده باشد پیدا نمی شود. بنابراین احتمالا نمازهای اوایل تکلیف همه ماها مشکل دارد. یک مقداری باید نماز قضا بخوانیم. بنده هم سال های جوانی مقداری خوانده ام. دو سه سالی نماز قضا خوانده ام. حالا هم که دارم نماز دوره های بعد را می خوانم. دوره پیرمردی.
قسمت دوم. مومن آن کسی است که خدا را از همه چیز بیشتر دوست دارد. یعنی اگر یک وقت پیش بیاید، آنها را فدا می کند. در ادامه می فرماید: هنگامی که عذاب الهی را مشاهده کنند، خواهند دانست که تمام قدرت از آن خداست. خدا پیش نیاورد. وقتی جهنم را دیدی می فهمی که قدرت خدا، قدرت اول است. اما چرا آدم آن وقت بفهمد؟ با دیدن عذاب خدا، انسان قدرت خدا را می فهمد. می داند و می بیند. عبارت می بیند است. وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ می بیند. انسان در قیامت قدرت خدا را می بیند. علم خدا را می بیند. حسابگری خدا را می بیند. پادشاهی خدا را می بیند. مالکیت خدا را می بیند. آن آیه در خاطرتان نیست؟ در آیه 16 سوره مبارکه غافر می فرماید: لِّمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ امروز مالکیت متعلق به کیست. می گویند هیچ کس جواب نمی دهد. نفس کش وجود ندارد. می گویند خودش جواب می دهد که لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ آدم آن روز این را می بیند. وقتی شما می بینی خدا مالک است، می دانی که خودت هیچ چیز نیستی. اگر آدم اینجا این را بفهمد نجات یافته است.
دیدگاهتان را بنویسید