ضد فرهنگ‌ها بی مکث جریان دارد...
این گزارشی از یک عزای عمومی است
نه تنها کسی نمی پرسد که خروجی این همایش چه بود و کدام یک از درد های فرهنگ ما را دوا کرد بلکه مدعوین همایش را کیلو کرده و هر چه اسم و رسم دارتر باشند بیشتر برگزارکنندگان را مورد تفقد خویش قرار می دهند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی شاهین نا؛ بی شک یکی از سخت ترین و طاقت فرسا ترین فعالیت های حاضر در کشور و دانشگاه های ما کار فرهنگی است. زمانی که فردی احساس کند می بایست در زمینه ای کار فرهنگی کرد، سخت ترین راه را انتخاب کرده است. چون اصولا کسی در زمان حاضر کار فرهنگی را کاری مفید نمی داند.
کار فرهنگی برای آنان که دغدغه دارند در چند کلمه خلاصه می شود: حرص خوردن ، بدو بدو کردن ، خالی شدن جیب و در مرحله آخر محکوم شدن.
اما وقتی رهبر انقلاب بصورت مداوم توصیه به فعالیت های فرهنگی و توجه به برنامه ریزی در امر فرهنگ کشور می کنند اهمیت موضوع مشخص می شود.
ولی هیهات که چیزی در عمل مشاهده نمی کنیم، و انچه ما اغلب به عنوان کار فرهنگی مشاهده میکنیم صرفا اموری است برای این که بودجه ی اختصاص شده به قسمت فرهنگی خرج شود و کسی نپرسد چرا کار فرهنگی نکردید.
در نتیجه اولین کاری که می کنیم چاپ بنر است. شاید اگر کسانی که اولین بار بنر را وارد ایران کردند می‌دانستند چه خیانتی به فرهنگ کشور از طریق همین بنر می شود هیچگاه تکنولوژی آن را وارد کشور نمی کردند.
بعد از چاپ بنر، نوبت همایش و سِمیناهار است، برنامه ای عریض و طویل با مدعوینی از سراسر کشور برای بررسی فلان موضوع ، که جایش را در بین معضلات فرهنگی کشور خود برگزار کنندگان نیز نمی دانند.
با پایان همایش حتی یک خط هم تولید محتوا صورت نگرفته است، فقط آمدند و خوردند و خوابیدند و رفتند. و پرونده کار فرهنگی هم بسته شد و میتوان فردا گزارش کار را ارائه داد.
و نه تنها کسی نمی پرسد که خروجی این همایش چه بود و کدام یک از درد های فرهنگ ما را دوا کرد بلکه مدعوین همایش را کیلو کرده و هر چه اسم و رسم دارتر باشند بیشتر برگزارکنندگان را مورد تفقد خویش قرار می دهند.
به همین دلیل است که هر سال آمار طلاق رو به فزونی است ، هر روز باید اختلاسی جدید کشف شود و مسئول محترمی آن را سر دست بگیرد که مردم ببینید من زرنگم و دزد شیاد را دیدم که برداشت و برد و خورد.
و ایضا به همین دلیل است که می بینیم دانشجویان عزیز ما بیش از آنکه با کتاب و کتابخانه ی دانشگاه آشنا باشند با سیگار و قلیان و قهوه خانه ی نزدیک آشنا هستند. و هزاران شاهد دیگر…
تعریف رهبر معظم انقلاب از کار فرهنگی ، چارچوب و ویژگی های یک حرکت و فعالیت فرهنگی درست را مشخص می کند.
ایشان در دیدار با مسئولان بنیاد شهید در ۲۳/۱۰/۶۹ در باره مفهوم کار فرهنگی اینچنین می فرمایند: “کار فرهنگی را درست لخت کنیم و بفهمیم یعنی چه. کار فرهنگی، آن چیزی نیست که لباس فرهنگی دارد. لباس فرهنگی، یعنی نوشته و کاغذ و قلم و امثال اینها. این، فرهنگ میشود؛ اما کار فرهنگی نیست. کار فرهنگی، یعنی روح فرهنگی در آن باشد، یک حرکت فرهنگی باشد، رشد بدهد و فعل و انفعال را در ذهن و مغز و جان و عواطف انسان به وجود آورد”
با توجه به همین سخن حکیمانه رهبر انقلاب میتوان چند نکته را استخراج کرد:
۱- کار فرهنگی یک حرکت است پس یک فعالیت ادامه دار و برنامه ریزی شده است نه صرفا یک همایش یا فعالیت های کوتاه مدت
۲- کار فرهنگی باید رشد بدهد در این مورد باید پرسید کدامیک از فعالیت هایی که به اسم کارفرهنگی انجام می شود تا کنون رشد دهنده ی جامعه هدف خود بوده است؟
۳- فعل و انفعال را در ذهن انسان بوجود آورد یعنی فعالیت به قدری تاثیر گذار باشد که باعث تفکر و ایجاد سوال در فرد شود.
۴- فعل و انفعلات را در عواطف انسان بوجود آورد یعنی فعالیت قادر به تاثیر گذاری رفتاری ، عاطفی نیز باشد.
نکات بالا موید این موضوع است که برای فعالیت فرهنگی اثر گذار می بایست یک برنامه ی مدون و دراز مدت تهیه کرد چون هیچ همایش و کنفرانس یا مسابقات به اصطلاح فرهنگی در آن مدت محدود نمی توانند باعث رشد فکری انسان شوند.
البته این نکته به این معنا نیست که این چنین اقدامات فاقد ارزش هستند، بلکه به این معنی است که نباید انتظار داشت با این فعالیت های فرهنگی سطحی بتوان در عرصه جنگ نرم کاری را پیش برد.
از سویی دیگر افرادی هم هستند که دغدغه مندانه وارد عرصه ی فرهنگ می شوند افرادی که با شنیدن کلام راه گشای رهبری احساس تکلیف کرده اند چرا که نوع بیان رهبر انقلاب در مورد ورود به عرصه ی فرهنگی طوری است که هر فرد پایبند با ارزش های انقلاب میبایست برخود واجب بداند که در حد وسع در این زمینه فعالیت کند.
رهبر انقلاب نه امروز و دیروز بلکه ۲۰ سال پیش در سخنان خود در گردهمایی سراسری ائمه جمعه می فرمایند: کسی که زبانِ باز و دلِ روشن و مغزِ فعّال دارد، میتواند مقابل تهاجم فرهنگی را بگیرد. با چه؟ با سنگر فرهنگی، با حصار فرهنگی و با سلاحِ دور زنِ فرهنگی. ابزار فرهنگی لازم است.
این است که ما به کسانی که اهل کار فرهنگیاند، دائم میگوییم، به بعضی تکرار میکنیم، به بعضی التماس میکنیم، بعضی را در این‌جا جمع میکنیم و به بعضی پیغام میدهیم که «آقا! کار فرهنگی بکنید.»
جواب کار فرهنگىِ باطل، کار فرهنگی حقّ است. در مقابل کسی که از ابزار فرهنگی استفاده میکند، ابزار فرهنگی لازم است.
یک نکته ی مهم که از سخن بالای رهبر معظم انقلاب می توان نتیجه گرفت این است که ابزار لازم در کار فرهنگی میبایست همان ابزاری باشد که دشمن در این زمینه استفاده می کند.
کدامیک از معضلات فرهنگی ما با استفاده از بنر و همایش ایجاد شده است که انتظار داریم با این نوع اقدامات از بین بروند؟
چقدر به این نکته توجه کرده ایم که دشمن از چه ابزاری استفاده می کند؟
بی شک بزرگترین ابزار دشمنان این انقلاب در عصر حاضر ابر ابزار رسانه می باشد ، رسانه هایی که شبانه روز و با جدید ترین تکنولوژی ها و حرفه ای ترین روش ها در حال تولید محتوا برای فریب اذهان عمومی جهان و به انحراف شیدن مسیر صحیح ملت ها می باشند.
حال نگاهی به وضعیت رسانه های داخلی که بیندازیم عمق فاجعه مشخص می شود، رسانه هایی که برای تامین حقوق کارمندان خود مجبور به پذیرش انبوهی از تبلیغات هستند تبلیغاتی که خود سرشار از نکات پر مغز تهاجم فرهنگی هستند از تلقین این نکته که حق نداری بدون اینترنت باشی تا نشان دادن خانه های پانصد در هفتصد متری با یخچالی مملو از خوراکی های رنگارنگ و زندگی ای که بی مکث جریان دارد. این هم کار فرهنگی رسانه ای!
ابزار دیگری که برای تاثیر بر مردم یک کشور به خصوص کودکان و نوجوانان استفاده می شود بازی های رایانه ای است بازی هایی با بالاترین کیفیت ۳ عدد ۱۰۰۰ تومان ! و چقدر دشمن نوجوانان ما را دوست دارد که امکانات رفاهی آن را اینگونه تامین می کند.
و در مقابل زمانی که در ایران، موسسه ای بخواهد بازی رایانه ای بسازد هفت خوان دریافت مجوز را که گذراند باید کاسه گدایی دست گیرد باشدکه خیری پیدا شود و منفعتش را در تولید این بازی بیند، بعد بازی را به قیمت ۲۰ هزارتومان در ۳ مرحله می فروشیم و تازه برای نصب آن باید کدفعالسازی را دریافت کنی!
در بیان معضلات و مشکلات کار فرهنگی صفحه ها می توان نوشت لیکن از نوشتن بیش از این باید خودداری کرد تا منجر به سیاه نمایی نشود اما باید قبول کرد وضعیت فعلی یک عزای عمومی است.
منبع: ایمنا