پیشنهاد چلّه‌گیری قبل از ماه رمضان/ بشریت باید به ضرورت «مدیریت ولیّ‌خدا در جهان» پِی‌ببرد

به گزارش شاهین پرس؛ حجت الاسلام و المسلمین پناهیان در یکی از جلسات سخنرانی خود پیراون مسائلی با عنوان مهدویت، سخنانی را مطرح کرد که به شرح زیر است: ما حدود چهل سال است که شاهد فراهم‌شدن مقدمات ظهور حضرت ولی‌عصر(ع) هستیم و هرچه جلوتر می‌رویم این مقدمات، چشم‌گیرتر و فراگیرتر می‌شوند. از تحولی که با انقلاب اسلامی در کشور ما پدید آمد-که خوبان و اولیاء خدا تأکید می‌کردند که این انقلاب از مقدمات فرج است- و دفاع مقدس و اوضاع و احوالی که در منطقه پدید آمده است، تا این روزهای اخیر که شاهد فتنه‌های بسیار فراگیری مثل بیماری کرونا هستیم. ما امیدواریم همۀ این حوادث، مقدمه‌ساز ظهور امام‌زمان(ع) باشد.

جدای از انجام وظیفۀ شخصی و انجام وظیفۀ اجتماعیِ خودمان در این زمینه، خوب است از بالا نگاه کنیم و تحلیلی برای این حوادث بزرگ جهان بشریت، داشته باشیم. واقعاً اگر این حادثه یا این بیماری فراگیر و درگیرکنندۀ جهانیان، یکی از مقدمات فرج مولا باشد، چه تحلیلی باید برای آن داشت؟

اولاً دربارۀ این آیۀ کریمۀ قرآن که خداوند متعال می‌فرماید «وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ» (بقره/155) در روایات آمده است که اصل این آیه، مربوط می‌شود به آخرالزمان و اتفاقاتی که قبل از ظهور حضرت رخ می‌دهد؛ یعنی ابتلائاتی که خوف فراگیر به‌دنبال دارد، مرگ و میرهایی را به‌دنبال دارد، مشکلات اقتصادی فراگیر را پدید می‌آورد و سیل و خرابی‌هایی پیش می‌آید و… (وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ یَعْنِی الْمُؤْمِنِینَ قَبْلَ خُرُوجِ الْقَائِمِ ع بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ قَالَ یَبْلُوهُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ مِنْ مُلُوکِ بَنِی فُلَانٍ فِی آخِرِ سُلْطَانِهِمْ وَ الْجُوعِ بِغَلَاءِ أَسْعَارِهِمْ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ قَالَ کَسَادُ التِّجَارَاتِ وَ قِلَّةُ الْفَضْلِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَنْفُس…‏؛ کمال‌الدین/2 /649)

در آخر این آیه هم می‌فرماید: «و بَشِّرِ الصّابرین» یعنی بلافاصله بشارت می‌دهد به کسانی که خوب می‌توانند مقاومت کنند و آنها کسانی هستند که منتظر ظهور حضرت هستند و إن‌شاءالله ظهور حضرت را درک خواهند کرد.

اساساً چرا باید مقدمات فرج، همراه با بلاها باشد؟/ انسان‌ها باید به ضرورت مدیریت ولیّ‌خدا در جهان پی ببرند

حالا سؤال این است که اصلاً چرا این بلایا باید قبل از ظهور این‌قدر به‌طور فراگیر پیش بیاید؟ اساساً چرا باید مقدمات فرج، همراه با بلا باشد؟ یکی از فلسفه‌های بسیار مهم-که الان حکمتش را در همین بیماری فراگیر هم می‌بینیم- این است که بشر متوجه ضرورت مدیریت ولیّ خدا در جهان بشود. انسان‌ها باید آمادگیِ پذیرش حاکمیت ولیّ خدا را پیدا کنند.

برای خداوند متعال، قتل یک انسان مظلوم هم مهم است، کمااینکه در قرآن می‌فرماید: «وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ* بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ» (تکویر/8و9) خداوند در روز قیامت میلیاردها انسان را به صف می‌کند و آنجا یکی از سؤال‌های کلیدی این است که «این کودک به چه گناهی کشته شد؟» این نشان‌دهندۀ مقدار اهمیت ظلم، نزد پروردگار عالم است.

بسیاری از ما آدم‌ها خیلی راحت از کنار ظلم، رد می‌شویم، ما از کنار بمباران مردم مظلوم یمن، راحت عبور می‌کنیم، ما از کنار این همه قتل و فجایعی که برای مسلمانان رخ می‌دهد راحت رد می‌شویم، اخیراً هم شاهد هستیم در کشور هند، افراطی‌ها چه جنایت‌هایی دارند مرتکب می‌شوند. ما از کنار اینها راحت رد می‌شویم اما خداوند متعال از کنار اینها عبور نمی‌کند.

هرچه از نشر معرفت نسبت به ضرورت حاکمیت ولی‌الله کم بگذاریم، بلاها جایش را پُر می‌کند/ خیلی‌ها جز با بلا، به ضرورت حاکمیت ولی‌الله در جهان پِِی نمی‌برند

حالا برای اینکه این ظلم‌ها برطرف بشود چه باید کرد؟ باید ولیّ خدا حاکم بشود، باید ولی‌الله الاعظم بر زمین، حکمرانی کند. درک ضرورت ولایت ولی‌الله الاعظم برای بسیاری از مردم آسان نیست مگر اینکه با این گرفتاری‌ها و بلاهای فراگیر متوجه ضرورت ولایت ولی‌الله الاعظم بشوند.

بله مؤمنین و آدم‌های بامعرفت، همین‌که یک ظلم در جایی ببینند، متوجه این ضرورت می‌شوند، مؤمنین وقتی محرومیت‌هایی را در برخی نقاط می‌بینند متوجه ضرورت حضور ولی‌الله الاعظم می‌شوند، همان‌طوری که ما الان در این بیماریِ فراگیر، نسبت به حضور ایشان احساس ضرورت می‌کنیم، اهلِ معرفت وقتی جهل را در جهان می‌بینند، همین‌مقدار احساس ضرورت می‌کنند، اما غیر از مؤمنین و اهل معرفت، عموم مردم چگونه می‌توانند دقیقاً به این ضرورت پی ببرند، این کار ساده‌ای نیست. لذا با بلاهای فراگیر، عموم مردم متوجه ضرورت حضور ولی‌الله الاعظم و حکمرانی ایشان در جهان می‌شوند.

ما باید با کمتر از این بلاها به ضرورت حاکمیت ولیّ خدا پی ببریم، یعنی این کارِ تبلیغ و تعلیم انسان‌ها و معرفت پیداکردنِ آدم‌هاست که باید جای این بلاها را بگیرد. هرچه ما از نشر معرفت نسبت به ضرورت حاکمیت ولیّ خدا، کم بگذاریم، این بلاها جایش را پُر خواهد کرد.

برای اینکه بلاهای قبل از ظهور کم بشود چه‌باید کرد؟

اگر بخواهیم این بلاها کم بشود باید چه‌کار کنیم؟ اول باید فلسفۀ این بلاها را نگاه کنیم و بفهمیم فلسفۀ این بلاها چیزی جز این نیست که انسان‌ها متوجه بشوند «مدیریت جهان با این افراد فاسد و مفسد امکان ندارد» همان‌طور که در گوشه و کنار و در برخی از خبرها می‌شنوید که می‌گویند شیوع این بیماری فراگیر، در واقع یک نبرد بیولوژیک است علیه بشریت و علیه مقاومتی که در مقابل استکبار دارد رخ می‌دهد. چون نظام سلطه می‌بیند که برای ادارۀ عالم راهی ندارد جز آلوده‌کردن عالم به ویروس‌های مهلکی از این دست. اگر این وضعیت برای همه آشکار بشود، مردم بیشتر متوجه می‌شوند که این بیماری دست‌ساز بشر هست؛ یعنی توسط ظالمانی ایجاد شده است که می‌خواهند با این کارها، حکومت خودشان را ادامه بدهند.

وقتی ما فلسفۀ بلاهای آخرالزمان را نگاه کنیم و بدانیم که این بلاها می‌خواهد کاستی‌های ما را در معرفت نسبت به ضرورت ولایت ولیّ خدا، جبران بکند، آن‌وقت می‌توانیم راه‌های جلوگیری از این بلاها را بهتر متوجه بشویم. یعنی به سمت حضرت برویم و متوجه به حضرت ولیّ عصر ارواحنا له الفداء بشویم.
حالا ممکن است در یک محیطی، این توجه با یک دعا تأمین بشود و در خیلی از جاها ممکن است با تعلیم و با وادارکردن مردم به تفکر، این مقصود حاصل بشود. البته مژده‌های فراوانی در روایات می‌بینیم که نشان می‌دهد فتنه‌های آخرالزمان، عمرشان کوتاه است و زود فتنه‌گران را رسوا می‌کند. حتی دربارۀ مرگ و میرهای آخرالزمان روایتی هست که به تعداد فراوان کشته‌شدگان اشاره می‌شود و وقتی از امام صادق(ع) سؤال می‌کنند که «پس دیگر چه کسی باقی می‌ماند؟» حضرت می‌فرماید: شما منتظران و شما مؤمنان آیا دوست ندارید که جزء باقی ماندگان باشید؟ (لَا یَکُونُ هَذَا الْأَمْرُ حَتَّى یَذْهَبَ ثُلُثَا النَّاسِ فَقِیلَ لَهُ إِذَا ذَهَبَ ثُلُثَا النَّاسِ فَمَا یَبْقَى فَقَالَ ع أَ مَا تَرْضَوْنَ أَنْ تَکُونُوا الثُّلُثَ الْبَاقِیَ؛ کمال‌الدین/2 /656) معلوم می‌شود که خداوند متعال انگار مؤمنین و منتظران را به‌صورت خاص، حراست می‌کند.

بهترین مژده برای ما همین کلام مقام معظم رهبری بود که چند روز قبل فرمودند: این تهدید هم عبور خواهد کرد و إن‌شاءالله ملت ما با سربلندی از این قضیه عبور می‌کند… (۱۳۹۸/۱۲/۱۳)

ارکان برنامۀ «چلّه‌گیری» تا ماه رمضان:

1. چهل سحر، به امام‌زمان(ع) توجه پیدا کنیم؛ با دعای عهد و دعای فرج

ما وقتی به بلایای آخرالزمان نگاه می‌کنیم، باید به سمت آن «معرفت» برویم. از الان حدود چهل روز، تا ماه مبارک رمضان فرصت داریم. هرکدام برای خودمان می‌توانیم یک برنامه‌ای را اجرا کنیم که به آن «چله‌گیری» می‌گویند یعنی چهل روز به عبادت بپردازیم، به سبک زندگی خودمان توجه کنیم و تغییراتی را در آن ایجاد کنیم تا بتوانیم آمادۀ آن ماه مبارک رمضانی بشویم که خداوند متعال مژدۀ ظهور را در آن ماه مبارک رمضان به مؤمنین عنایت خواهد کرد.

الان با همین اضطراب و اضطراری که ایجاد شده است، شروع کنیم و مثلاً هر روز صبح دعای عهدمان-تا ماه مبارک رمضان- دیگر ترک نشود و شروع کنیم سحرها در قنوت نماز شب، دعای فرج را بخوانیم که این‌همه بزرگان به قرائتِ آن سفارش کرده‌اند.

یا اینکه بعد از نماز شب و قبل از نماز صبح، همدیگر را بیدار کنیم و دعای فرج را بخوانیم. میلیون‌ها نفر همه باهم، هم‌عهد بشوند که این کار را انجام بدهند. حالا که از این مجالس معنوی محروم هستیم-که إن‌شاءالله این محرومیت‌ها هم به‌زودی برطرف بشود- بیاییم توجه به حضرت ولی‌عصر(ع) پیدا کنیم، همه باهم هم‌عهد بشویم که به‌مدت چهل سحر، توجه به حضرت ولی‌عصر(ع) پیدا کنیم؛ با دعای فرج و با دعای عهد. وقتی در چنین شرایطی قرار گرفتیم این اضطرار ما را اولیاء خدا حتماً می‌بینند و حتماً به ما توجه می‌کنند.

2. تمرین تقوا و «ذکر عملی» / چهل روز تا ماه رمضان فرصت داریم که در متن این بلاها، به سمت تقوا برویم

جدای از این ذکر و توجه به حضرت ولی‌عصر(ع) می‌توانیم در بقیۀ زندگی خودمان هم تغییراتی ایجاد کنیم. به قول آقای بهجت(ره)-که بر اساس روایات- می‌فرمودند: بالاترین ذکر، این است که انسان نیت بکند اگر خدا به او صد سال عمر داد، یک‌دفعه هم عالماً عامداً و مختاراً، معصیت خدا را نکند! این بالاترین ذکر است و «ذکر عملی» است! اگر همۀ ما این ذکر را داشته باشیم و این ذکر ما دوام داشته باشد، همۀ ما به فضل خدا اهل بهشت هستیم. و بعد می‌فرماید: اگر حدوث داشته باشد، دوام دارد، یعنی ما اگر عزم کنیم و بتوانیم این را بگوییم که «خدایا ما دیگر عامداً معصیت نخواهیم کرد» خدا خودش لطف می‌کند و دوام را ایجاد می‌کند. و بعد هم به این روایت اشاره می‌کند که خداوند می‌فرماید: «مَنْ تَقَرَّبَ إِلَیَّ شِبْراً تَقَرَّبْتُ إِلَیْهِ ذِرَاعاً وَ… ً وَ مَنْ أَتَانِی مَشْیاً أَتَیْتُهُ هَرْوَلَة» (عوالی‌الئالی/1 /56) کسی که یک وجب به‌سمت من بیاید من یک ذرع به سمت او می‌روم و کسی که آرام به سوی من حرکت کند من دوان دوان به سوی او حرکت خواهم کرد.

آقای بهجت(ره) در جملۀ دیگری می‌فرمایند: هیچ ذکری بالاتر از ذکر عملی نیست، هیچ ذکری بالاتر از ترک معصیت در اعتقادیات و عملیات نیست. در واقع ایشان «تقوا» را به‌عنوان بالاترین ذکر، می‌شمارند.
ما چهل روز تا ماه مبارک رمضان فرصت داریم که در متن این بلایا، به سمت تقوا برویم. در آیات قرآن و روایات هم می‌توانیم ببینیم که در تقوا شفای از بیماری‌ها هست و در تقوا برطرف‌شدن بلایای بزرگ از سر فرد و جامعه هست.
پس ما برای عبور از این بلایا در درجۀ اول، به ساحت مقدس آقا امام زمان(ع) توجه و معرفت پیدا کنیم و اینکه ببینیم نمی‌شود جهان بدون وجود ولیّ خدا اداره بشود. ببینیم چه خائنینی دارند جهان را اداره می‌کنند که این بلاها را بر سر مردم می‌آورند. و بعد از توجه به حضرت، سراغ توجه به خودمان و رعایت تقوا برویم.

3. افزایش محبت و مواسات و رفتار فداکارانه بین مردم

در جریان رعایت تقوا یک موضوع را خیلی باید برجسته کرد و آن موضوع «مواسات» است. یکی از ویژگی‌های جامعۀ مهدوی که ما باید برای آن جامعه آماده بشویم این است که مؤمنین نسبت به همدیگر رفتارشان خیلی مهربانانه خواهد بود. در این ایامِ ابتلا، تا می‌توانیم همدیگر را ببخشیم، تا می‌توانیم با همدیگر مهربان باشیم، تا می‌توانیم در مقابل همدیگر فروتنانه‌تر رفتار کنیم. همان حالاتی که برای ماه رمضان ذکر شده است از الان شروع کنیم و-به مدت چهل روز- به استقبال ماه رمضان برویم.

در همین «شهرری» عده‌ای از طلبه‌ها یک گروه جهادی تشکیل داده‌اند، هم برای آماده‌سازی دو طبقه از ساختمان یک بیمارستان، هم برای کمک‌کردن به اقشار محروم و هم برای کمک‌کردن به پزشکان و پرستاران و کسانی که دارند به بیماران خدمت می‌کنند و در خط مقدم نبرد با این بیماری فراگیر هستند.
یکی از وجوه تقوا همین است، ما سبک زندگی خودمان را تغییر بدهیم و آماده بشویم برای آن دورانی که مواسات بین مؤمنین بسیار افزایش پیدا می‌کند. یکی از توجهات ما در این ایام ابتلا، باید همین موضوع باشد که بلاها دارد می‌آید تا دل‌های ما را به‌همدیگر نزدیک کند و نسبت به همدیگر، فداکارانه‌تر رفتار کنیم. در این ایام که جوان‌ها و بسیجی‌ها به میدان آمده‌اند، می‌بینید که این گروه‌های جهادی اعم از طلبه‌ها و دانشجوها و… چقدر خدمت می‌کنند و چه کارهای ارزشمندی انجام می‌دهند.

4. توجه بیشتر به قرآن و حفظ قرآن

غیر از تقوا، غیر از توجه به حضرت ولی‌عصر(ع)، غیر از توجه به مردم و ایجاد محبت و مواسات بین مردم، کار دیگری که خوب است در این چهل‌روز باقیمانده تا ماه مبارک رمضان انجام بدهیم، توجه به قرآن کریم است. وقتی ما به قرآن توجه داشته باشیم آمادۀ ورود به ماه مبارک رمضان خواهیم شد.
برای ما در این ایام نوروز یک فراغتی پدید آمده است، بالاخره نوروز امسال ما با سال‌های قبل، متفاوت است. ما سبک زندگی‌های خودمان را در این قرنطینه‌های خانگی باید تغییر بدهیم، و چقدر خوب است که از این فرصت برای مطالعۀ قرآن و حفظ قرآن استفاده کنیم. به ویژه اینکه پیامبر(ص)-دربارۀ خواندن قرآن- به قرائت «جزء خودشان» توصیه فرموده‌اند که از سورۀ محمد(ص) شروع می‌شود تا پایان قرآن. (یعنی از جزء 26 تا پایان قرآن که شامل سوره‌های نسبتاً کوتاه است و حفظ کردنش راحت‌تر است و در نمازهای خودمان هم بیشتر می‌توانیم این سوره‌ها را بخوانیم و تکرار کنیم تا در ذهن‌مان تثبیت بشود)

از این‌ فرصت و فراغتی که برایمان پدید آمده است استفاده کنیم و به قرآن بیشتر بپردازیم. مسابقات قرائت قرآن در این چند جزء پایانی از سورۀ محمد(ص) تا پایان قرآن را بین خودمان بیشتر برقرار کنیم. بیایید یک نهضتی به احترام قرآن و به احترام ماه نزول قرآن در میان خودمان ایجاد کنیم، و لااقل این قسمت از قرآن را در یک نهضت فراگیر شروع کنیم به حفظ کردن و مرور کردن مداوم.

5. چهل روز فرصت برای «تفکر و مطالعه»

غیر از توجه به آیات کریمۀ قرآن می‌توانیم برنامه‌های دیگری را هم برای خودمان درنظر بگیریم، مثلاً اینکه این چهل روز را چهل روز برای تفکر و اندیشه قرار بدهیم، طبیعتاً یکی از ذکرهای بسیار مهم «تفکر» است، مطالعۀ کتب تاریخ اسلام را خصوصاً در نظر بگیریم. بیاییم در سبک زندگی‌مان یک تغییراتی ایجاد کنیم و تحولی در زمینۀ مطالعۀ کتاب ایجاد کنیم. مثلاً بگوییم در این مدت قرنطینه توانستیم این تعداد از کتاب‌ها را مطالعه کنیم… در بین کتاب‌های مختلف هم واقعاً کتاب‌هایی که در زندگی اولیاء خدا و خصوصاً در زندگی رسول خدا(ص) و أمیرالمؤمنین علی(ع) هست یا دربارۀ تاریخ با عظمت اسلام هست، بسیار مفید هستند و می‌توانند دین را در جان ما رسوخ بدهند. در این ایام، مطالعه را هم به‌عنوان یک برنامه برای خودمان می‌توانیم قرار بدهیم.

6. چهل روز روضۀ خانگی و زیارت عاشورا با استفاه از فضای مجازی

ما در این وضعیتِ خاصی که هستیم، داریم از جلسات روضه محروم می‌شویم اما می‌توانیم روضه‌ها را ببریم توی خانه‌ها! هیئتی‌ها می‌توانند با استفاده از امکانات فضای مجازی روضه‌ها را به داخل خانه‌ها ببرند. ممکن است خیلی‌ها روی‌شان نشود که در خانۀ خودشان روضه بگیرند، اما می‌توانند سرِ یک زمانی باهم قرار بگذارند و اعضای هیئت رأس آن ساعت، آماده باشند و با برقراری ارتباط مجازی، شرایطی ایجاد کنند که هرکسی در گوشۀ خانۀ خودش، یک روضۀ خانگی بگیرد. اگر جلسات هیئت، هفتگی بود، الان می‌توانیم هر شب این جلسات روضه را در خانه‌ها برگزار کنیم. خوشا به سعادت کسانی که موفق می‌شوند یک چلّه، زیارت عاشورا بخوانند.

انتهای پیام/