۱۱:۴۳ - چهارشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۵

نگاهی به مراسم تقدیر از خبرنگاران در شاهین شهر؛

خبرنگارانی که در روز خبرنگار گم شدند!

در حالی که از اداره ارشاد شاهین شهر و میمه انتظار می‌رفت مراسمی شایسته برای نکوداشت روز خبرنگار داشته باشد، اما متاسفانه شاهد یکی از بی‌کیفیت‌ترین مراسمات روز خبرنگار بودیم و مصداق واقعی خبرنگارانی که در روز خبرنگار گم شدند، بود

به گزارش شاهین پرس؛ روز خبرنگار که می آید گویا برخی از مسئولان به فکر می افتند و در ماراتن تقدیر می خواهند گوی سبقت را از یکدیگر بربایند.
فارغ از اینکه چه برخوردهایی در طول سال با خبرنگار جماعت می کنند، و چه مدل پیچاندن ها و درب اتاق بستن ها و تلفن جواب ندادن هایشان، نحوه مواجهه مسئولین با رسانه ها می تواند جالب توجه باشد.
ماه مرداد به نیمه که می رسد بازار ها داغ می شود. یکی هدیه می دهد و دیگری لوح سپاس و همه با هم از ضرورت بزرگداشت رسانه صحبت می کنند مخصوصا اگر چند صباحی بعد قرار بر انتخابات هم باشد.
امسال اما مسئولان شاهین شهر تجربه جدیدی را جلوی چشم خبرنگاران شهر گذاشتند و به نوعی خواستند در پوشش اسم خبرنگار، روابط عمومی های ادارات خودشان را به رخ یکدیگر بکشانند.
در حالی که از اداره ارشاد شهرستان انتظار می‌رفت مراسمی شایسته و در خور شأن، برای نکوداشت روز خبرنگار داشته باشد، اما متاسفانه شاهد یکی از بی‌کیفیت‌ترین مراسمات روز خبرنگار بودیم. این مصداق واقعی خبرنگارانی که در روز خبرنگار گم شدند، بود.
در نهایت بی برنامگی، مانند بسیاری از همایش ها این نیز صرفا به سخنرانی و ارائه گزارش مسئولان شهرداری سپری شد. البته گویا این واقعه منحصر به شاهین شهر نبوده و شواهد و ظواهر نشان می دهد در تمام شهرستان ها این اتفاق افتاده به مثابه اینکه یک کار دستوری از بالا بوده است.
به لطف فرهنگی تفریحی شهرداری شاهین شهر قرار بود از خبرنگاران قدردانی شود اما بردندشان سر پروژه های عمرانی و ساعتی در زیر آفتاب گرم مردادماه و میان آهن و سیمان پروژه های در دست احداث شهرداری، سرپا نگه شان داشتند تا ببیند خدمتگزاران چه زحماتی را در شهرداری متحمل می شوند.
انگار جای همه چیز عوض شده بود یا می خواستند نهاری که می دهند بهانه ای باشد برای معرفی پروژه ها یا باصطلاح لقمه خبرنگار را حلال کنند. نمایشگاهی هم برگزار کردند و بیشتر به جای اینکه خبرنگاران را دخیل در آن کنند روابط عمومی شهرداری آمد و خودش را نشان داد.
رسانه های وابسته به شهرداری شاهین شهر و شهرداری اصفهان، نماینده هایشان را هم فرستادند تا اگر قرار باشد سالن پر شود آدم کم نباشد.
اما خبرنگارها کجای قضیه بودند را نمی دانم. شاید قرار بود خبرنگارها از زحمات شهرداری چی ها تقدیر کنند نه اینکه مورد تجلیل واقع شوند. بعد هم همه سوار خودرو ون شده و به سوی باغ شهرداری بروند تا از مرحمتی شهرداری استفاده کنند.
نمی دانم! چه فکری کردند آقایان!
شاید هم اشکال از برخی هم صنفان خودمان باشد که یا کم فروشی می کنند و یا ارزان فروشی!
آن خبرنگاری که چند سال است سرپا مراسمات و همایش ها را پوشش می دهد قطعا راضی نمی شود که اینگونه به شخصیتش توهین کنند و بنشیند و مرغ و پلوی شهرداری را میل کند. که البته در اصل موضوع حرفی نداریم بلکه در نوع برگزاری اختلاف نظر است.
قطعا حاشیه ای ها و گزینشی ها و افرادی که از این طرف و اون طرف آمدند نرخ کار را شکسته و کار را از اصول حرفه ای اش دور کرده اند. وقتی هم که کار حرفه ای نباشد قطعا ما می شویم ماشین نگارش روابط عمومی ها.
همان هایی که نمایشگاه خدماتشان را جلوی چشم خبرنگاران گذاشتند تا خبرنگاران تجلیلشان کنند.
یعنی نمیدانم 364 روز سال را مسئولان و روابط عمومی ها تریبون در دست دارند اما یک هفده مرداد را هم نمی توانند به کام خبرنگار ببینند. آن هم خبرنگارانی که رسانه های خود را با رپرتاژ و خبرهای کپی شده روابط عمومی ها پر می کنند و اخبار کلیشه ای را به خورد مردم می دهند. که اگر کار درستی که بتواند مشکلی از نظام، مردم و جامعه حل کند انجام داده بودند. قطعا وضعمان این نبود.
همه هم حرف زدند غیر خبرنگاران. شاید بهتر بود مسئولان به جای نامگذاری مراسم به نام تجلیل از خبرنگاران یک نشست خبری ساده برگزار می کردند و عنوانش را هم ارائه گزارش عملکرد شهرداری می گذاشتند تا خبرنگاران اقدام و عمل آنها را پوشش دهند، نه اینکه هزینه کنند و از طرفی هم بدنامی را به جان بخرند.
ای کاش برای لحظاتی هم که شده مسؤولان طعم پیچانده شدن و شنیدن جواب‌های عجیب و غریب را می‌چشیدند؛ ای کاش برای لحظاتی هم که شده طعم رد تماس را می‌کشیدند و هزاران هزار ای کاش دیگر که خبرنگاران به آن‌ها عادت کرده‌ و تنها کاری که می‌توانند بکنند از آن‌ها لذت برده و به آن‌ها می‌خندند.
شاید اگر مسئولین شهر سنگینی این میکروفون ها را برای یک روز هم که شده دست خبرنگار می دادند، آنها هم حرفهایشان را می زدند اما کو سنگ صبور!
مسؤولان همیشه رسانه‌ها در اختیارشان است و بهتر بود این روز و تنها یک روز در اختیار خود رسانه‌ها قرار می‌گرفت؛ ای کاش مسؤولان یک روز و تنها یک روز از تریبون و میکروفون دل می‌کندند و این روز را به میکروفون گیرنده‌ها می‌دادند اما در روز خبرنگار هم این خبرنگاران بودند که نقش همیشگی‌شان را ایفا کردند و میکروفون برای مسؤولان گرفتند.

1 Responses to “خبرنگارانی که در روز خبرنگار گم شدند!”

  1. رضایی گفت:

    واقعا که !!!!!!!!!!!!!!!!!
    پس اداره ارشاد شاهین شهر هم که اینطوری برخورد گرده است
    در تصاویر مشخص شد که فقط یه سری آدم خاص در افتتاحیه بودند. پس خبرنگاران اصلی نشریات و جراید و شبکه های مجازی شهرستان کجا بودند؟
    راستی شنیدم تعدادی بعد از افتتاحیه غرفه خود را جمع کدند و رفتند. درسته؟

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.