به گزارش پایگاه خبری“شاهین نا، بهمن اورانی در چشمه نوشت/ سخن  به گزاف نگفته ایم  اگر بگوییم نسل شصتی ها آسیب دیدگان حقیقی سالهای سخت محرومیت های جانگداز ایران مان هستند.

این نسل بی آنکه معنای دفاع مقدس و مقاومت را بداند به تقدیر در فضای خشونت و جنگ چشم به جهان گشود.

این نسل به اقتضای سنی نه در صف ایثارگران جنگ بود و نه در جماعت میراث خواران جنگ …!

اگر منصفانه به قضاوت بنشینیم کودکی این نسل خالی از خاطرات دلنشین و قابل یادآوری است.

نوجوانی و جوانی آنان هم  که متاثر از فضای سنگین سالهای پس از جنگ رنگی نداشت …

 آنان اگرچه تنها با ادبیات جنگ آشنا بود اما همواره قلبشان برای صلح می تپید …

نسل شصت تا آنجا که امکان داشت به وظیفه شهروندی خود به نیکی عمل کرد، آنان در سخت ترین شرایط در آزمون های کنکور با حضور داوطلبان میلیونی و بدلیل ظرفیت ناچیز دانشگاه ها با حداقل پذیرش، شرکت کردند و تحصیلات عالی را گذراندند..

درست به هنگام فارغ التحصیلی این نسل ایران با بحران دیگری بنام تحریم های همه جانبه  روبرو شد و نمک تحریم بر پیکر زخمی بچه های شصتی پاشیده  شد …!

آنان زیر فشار بیکاری، عدم امکان ازدواج، بلاتکلیفی، چشم انتظاری، تبعض در استخدام و فعالیت های اجتماعی کمر خم کردند و افسردگی، مشکلات روحی و اعتیاد و دیگرآسیب های اجتماعی تهدیدشان  کرد …

اگرچه نسل شصت هنوز جوان است اما در حال فراموشی است..،

که اگر چنین شود اینبار نامی فراتر از آسیب بر آنان وارد می­­ شود، نابودی یک نسل و مهم تر از آن مشارکت ما در نابودی این نسل رقم می خورد…

عبور از این نسل به معنای عبور از اخلاق و یک تعهد ملی است…

این حق مسلم نسلی است که به تقدیر، تسلیم تاریکی جنگ شده بود اکنون به تدبیر به روشنایی سالهای شکوفایی ایران سپرده شود…