پذیرش واقعیت، آموزه فراموش شده
رویارویی با واقعیت ها، پذیرش توانمندی من، قبول شرایط موجود، اشتباهات و شکست، تحمل شنیدن “نشد ” و” نتوانستم” و در همه حال لذت بردن از رویاها بدون آنکه جایگزین واقعیت شوند، بخشی از برنامه های مغفول مانده نظام آموزشی و تربیتی ما است که پیامدهای مخرب فرهنگی و سیاسی آن پنهان نیست …
به گزارش پایگاه خبری“شاهین نا، بهمن اورانی در چشمه نوشت/ خبر خودکشی دختر جوان هموطن بعلت عدم توفیق در کنکور سراسری و مدتی قبل از آن خودکشی نوجوان دیگری تنها بخاطر نمرات ضعیف امتحانات پایان سال بیش از آنکه در ردیف اخبار حوادث قرار گیرد ، خبر از ضعف و حداقل یک نقص در نظام آموزشی و تربیتی جامعه ما می دهد.
رویارویی با واقعیت ها، پذیرش توانمندی من، قبول شرایط موجود، اشتباهات و شکست، تحمل شنیدن “نشد ” و” نتوانستم” و در همه حال لذت بردن از رویاها بدون آنکه جایگزین واقعیت شوند، بخشی از برنامه های مغفول مانده نظام آموزشی و تربیتی ما است که پیامدهای مخرب فرهنگی و سیاسی آن پنهان نیست …
آسیب شناسی این بخش از تعلیم و تربیت شاید سرنخ هایی از علل خودداری بعضی مسئولین در پذیرش اشتباهات را برایمان روشن کند …! شاید با پی بردن به فقدان مهارت قبول شکست و یا اشتباه ، منشاء بسیاری از دروغ ها و بزه های خرد و کلان روشن و امکان اصلاح را برایمان فراهم سازد .. این یک فوریت است که با خودمان روراست باشیم.
چند روز پیش در خبرها آمده بود مدیران شرکت توشیبا بطور دسته جمعی استعفاء دادند جالب اینکه علت این استعفاء تنها بخاطر ارائه آمار غلط بوده یعنی استعفاء بخاطر وقوع دروغ…
دیگر دوره اینکه بخوابیم یا خودمان را بخواب بزنیم تا نشنویم و نبینیم گذشته است ، عزت نفس را با چاشنی غرور برگزینیم نه غرور و دروغ را با عصاره تقلبی عزت نفس …
باور کنیم قدرت پذیرش واقعیت تلخ کمتر از قدرت شیرین پیروزی نیست …