به گزارش شاهین پرس؛ زندگانی امام حسن مجتبی (ع)، دومین امام شیعیان، با توجه به زمان هایی که در آن قرار داشت به لحاظ اخلاق، فضیلت، کمال، حلم و سیاست درخشندگی خاصی دارد از جمله اصالت پاک داشتن، از مهم ترین فضایل آن امام وارسته این بود که پدرش علی مرتضی، دومین شخصیت برجسته جهان اسلام و مادرش فاطمه زهرا، نخستین بانوی نمونه اسلام و پدربزرگ ارجمندش، آخرین پیام آور خدای یکتا بودند. جده فداکارش اولین بانوی مسلمان، حضرت خدیجه بنت خویلد بود؛ بانویی که تا پایان عمر، یار و غمگسار روزهای غریبی پیامبر بود و با بخشش اموال خویش، روند و حرکت دین نوپای اسلام را شتاب بیشتری داد.

یکی دیگر از برجسته ترین فضایل امام مجتبی (ع) این است که جزو اصحاب کسا و آل عبا و از اهل بیت پیامبر (ص) بودند؛ اهل بیتی که آیات فراوانی در شأن ایشان نازل شده است؛ آیه تطهیر معروفترین آیات است که شان نزول آن اهل بیت پیامبر خدا(ص) است.

 * قول و قیام امام معصوم برای مصالح امت و جامعه دینی است

حجت الاسلام روح الله بیدرام در گفتگو با خبرنگار شاهین پرس؛ با اشاره به برخی از فضائل حضرت امام مجتبی(ع) اظهار کرد: اینکه برخی سیاسیون برای منافع جریان سیاسی خود تاریخ را تحریف کرده و از صلح امام حسن(ع) بهره برداری می کنند اشتباه محض است.

نویسنده و پژوهشگر علوم دینی با بیان اینکه صلح امام حسن(ع) با قیام امام حسین(ع) هیچ تفاوتی ندارد خاطرنشان کرد: یک زمانی قول امام و زمانی دیگر قیام امام هر دو برای خدا است و تفاوتی با یکدیگر ندارند قول و قیام امام برای مصالح امت، جامعه دینی و براساس موازین شرعی انجام می شود.

وی با اشاره به اینکه هیچ کدام از مفاد صلح امام حسن(ع) بر خلاف شرع و بر خلاف مصالح امت نیست ابراز کرد: شبهه ای مطرح شده که امام حسن(ع) چون صلح جو بود با معاویه صلح کرد ولی امام حسین(ع) به خاطر اینکه شجاعت داشت حاضر نشد با یزید بیعت کند این درحالی است که تا 10 سال پس از شهادت امام حسن مجتبی(ع) و زمان مرگ معاویه در هیچ جای تاریخ عنوان نشده که امام حسین(ع) با معاویه وارد جنگ شده باشد صلح امام حسن(ع) را امام حسین(ع) هم ادامه داد.

حجت الاسلام بیدرام با تاکید بر اینکه قیام امام حسین(ع) بر علیه یزید بود نه معاویه ادامه داد: معاویه بر خلاف مفاد صلح نامه که قرار بود جانشین برای خود تعیین نکند یزید را که فردی فاسد بود را به عنوان جانشین و خلیفه مسلمین تعیین کرده بود یزید هیچ اعتقادی به دین نداشت اهل نماز نبود، شرب خمر می کرد، در دامان مسیحیت رشد کرده بود و حتی در شام هنگامی که چوب خیزران بر لب های مبارک حضرت سیدالشهدا می زد آشکارا به پیامبر خدا هم اهانت می کرد با ملک و حکومت بازی می کرد.

پژوهشگر دینی گفت: بر اساس اصول پنجگانه دین اسلام فردی که اعتقادی به توحید، قرآن و پیامبر خدا نداشته باشد کافر است به این دلایل امام حسین(ع) حاضر نشد با یزید بیعت و سازش کند.

این کارشناس دینی اضافه کرد: از طرفی اینطور نبود که امام حسن(ع) روحیه جنگاوری و مقابله با دشمن نداشته باشد چرا که در جنگ های زمان امیرالمومنین(ع) از جمله جنگ صفین حضور داشت و با معاویه هم جنگیده بود. امام حسن(ع) هم شجاعت داشت و هم اهل قیام بود ولی یاری کننده نداشت نزدیک ترین لشکریانش به او خیانت کرده و از پشت به او خنجر زده بودند و امام مجبور به صلح شد و این صلح را امام حسین(ع) 10 سال بعد از شهادت برادرش امام حسن(ع) ادامه داد.

حجت الاسلام بیدرام نویسنده کتاب نجوای روزه داران ابراز کرد: بخشی از جلد اول این کتاب زوایای سیره و زندگی امام حسن(ع) بررسی و تشریح شده است.

وی با اشاره به برخی فضائل امام مجتبی(ع) انفاق را بارزترین ویژگی سیره امام بیان کرد و افزود: حضرت در احسان و انفاق در راه خدا، قدمی برداشت كه منحصر به فرد و از فضائل اختصاصی ایشان است و آن اینكه دو بار همه دارایی خویش و سه بار نصف مال خود را در راه خدا انفاق و احسان کرد این مطلب مورد تصدیق هم شیعه و هم اهل سنت است و آن را در كتاب‌های خود نقل كرده‌اند.

کارشناس دینی به انجام اعمال طاقت فرسای امام اشاره کرد و افزود: از جمله فضائل حضرت مجتبی(ع) آن است كه بیست و پنج بار پیاده به زیارت خانه خدا رفت با آنكه مركب‌های خوب با او برده می‌شد ولی به علت «افضل الاعمال أحمزها» مسافت چهارصد و پنجاه كیلومتر راه را زیر اشعه سوزان آفتاب و روی سنگریزه‌های داغ، پیاده می‌پیمود تا رضایت خدا را بیشتر فراهم آورد.

انتهای پیام/