تفاوت «کار فرهنگی» با کار به ظاهر فرهنگی/ شعور بدون شور فایده ای ندارد

به گزارش شاهین پرس، حسن رحیم پور ازغدی شامگاه چهارشنبه، در دوره «نفحات» ویژه فعالان فرهنگی بسیج اصفهان درباره کار تمیز فرهنگی از منظر اسلام و مکتب اهل بیت (ع) اظهار کرد: خیلی کارها فقط اسمش کار فرهنگی است که مجری آن ها می تواند یک سازمان فرهنگی با یک بودجه فرهنگی و انسان های ظاهرا فرهنگی در شمایل فرهنگی صورت بگیرد، ولی در حقیقت یک کار تمیز فرهنگی نیست.

وی با اشاره به نمونه ای از فعالیت های به ظاهر فرهنگی، گفت: بعضی افراد نگاهشان به فعالیت فرهنگی نگاهی تشریفاتی و تجملاتی است.

رحیم پور ازغدی، ادامه داد: این افراد بعد فیزیکی و سخت افزاری هر کاری را می بینند و به دنبال ایجاد جنجال هستند و فعالیت فرهنگی را یک کار صحنه سازی می پندارند.

این فعال و محقق مسائل فرهنگی گفت: بعد از اینکه جنجال ظاهرا فرهنگی از بین رفت و تمام شد مخاطب احساس نمی کند که چیزی به شعور و داشته های او اضافه شده است و مهارت جدیدی نیاموخته و تجربه جدیدی نیز پیدا نکرده، شعور دینی یا حتی شور دینی هم در او ایجاد نشده است.

وی در ادامه تصریح کرد: شور دینی لحظه ای نیست چون متکی بر شعور دینی است.

این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: اساسا مومن پرشور است و حتی در روایات داریم که یکی از نشانه های مومن، تشکیلات دینی، حکومت دینی و انقلابی این است که همه برای هر کاری مدام نشاط دارند؛ کسالت یکی از عوامل نفاق است.

وی ادامه داد: کسی که به چیزی ایمان نداشته باشد نسبت به آن شور ندارد مگر در مواقع خاص به صورت مقطعی در حالی که تحریک شده است در عین حال شور ایمانی از درون می جوشد و شاید در ظاهر مشخص نباشد.

رحیم پور ازغدی با یادی از امام خمینی(ره)،گفت: تند ترین و جوانانه ترین متن هایی که امام خمینی (ره) نوشته است مربوط به اواخر عمرشان بوده؛ دو جلد آخر صحیفه امام را که بخوانید گویی یک جوان 20 ساله چریک در دل کوهستان ها نشسته و آتش روشن کرده، سلاحش هم کنارش است و آماده یک نبرد بزرگ جهانی است که اینگونه صحبت می کند و کسی باور نمی کند این صحبت های یک پیر مرد روحانی آرام با 90 سال سن است.

وی در ادامه گفت: امام خمینی (ره) طوری صحبت می کردند که بعضی جوانان و حتی مسئولان هم می ترسند اینگونه صحبت کنند.

شعور بدون شور فایده ندارد

استاد دانشگاه تاکید کرد: ایمان شور می آور البته شور به همراه شعور؛ شخص اگر تمام علم عالم را هم داشته باشد ولی اگر شور نداشته باشد نمی تواند از علم خود استفاده کند پس اولین شاخصه کار فرهنگی تمیز از منظر اهل بیت (ع) ترکیب شور و شعور است.

وی با اشاره به مسئله ولایت و تاکید بر رهروی امام بودن گفت: بعضی ها می خواهند  عاشور را شخصی کنند و آن را در شخص حسین بن علی (ع) و یزید محدود کنند، در حقیقت می گویند ما محب حسین (ع) هستیم ولی شیعه امام حسین(ع) نیستیم و در اینجا مفهوم امام خیلی ارزشمند و شایان توجه است.

این کارشناس دینی و فرهنگی ادامه داد: اختلاف ما با تشیع لندنی نیز همین مسئله حب و امامت است؛ آن ها هم مانند اهل سنت حب به حسین(ع) دارند اما علاوه بر حب ایشان اطلاعت از امام حسین(ع) نیز باید وجود داشته باشد و واجب است.

تفاوت کار فرهنگی اسلامی با  کار فرهنگی غیر دینی

رحیم پور ازغدی، در ادامه گفت: همه جای دنیا نمایشگاه هایی از ظروف، موسیقی و… مربوط به کشور خود ایجاد می کنند و در حقیقت کار فرهنگی می کنند اما کار فرهنگی اسلامی انجام نمی دهند.

وی ادامه داد: کار فرهنگی تمیز یعنی حتی اگر صنایع دستی، موسیقی، سینما و… است، هدف و جهتش درست مشخص شود.

این فعال فرهنگی و کارشناس دینی تصریح کرد: همه رشته های هنری که بر انسان، نوع آگاهی ها، اخلاق و… اثر می گذارد به دسته های اسلامی و غیر اسلامی تقسیم می شوند.

وی در ادامه گفت: هر محتوایی از انواع هنر و فعالیت رسانه ای که بخشی از آگاهی های دینی را (هرچه جذاب تر) ترویج کند یا ارزش های اخلاقی دین یا سبک زندگی اسلامی را گسترش بدهد، فعالیت فرهنگی دینی است.

این محقق امور فرهنگی گفت: عده ای برای اینکه کار خود را راحت کنند همه چیز را به دو قسمت مدرن و سنتی تقسیم بندی می کنند؛ این روش اگر کلاهبرداری نباشد در حالت خوش بینانه می توان گفت راحت طلبانه است.

رحیم پور ازغدی گفت: این افراد مسائل مختلفی مانند علم، هنر، جامعه و خانواده را به دو بخش سنتی و مدرن بیان می کنند ولبی به عقیده من این تقسیم بندی ایدئولوژیک و تبلیغاتی است.

این کارشناس فرهنگی و اجتماعی تصریح کرد: تقسیمی که انسان را در انتخاب درست و منطقی مجاب می کند، تقسیم بندی درست و نادرست است و نه سنتی و مدرن.

وی تاکید کرد: این نوع تقسیم بندی اشتباه نه ریشه اسلامی دارد و نه ریشه منطقی.

انتهای پیام/