ساختار ورزش ما پیوسته و پلکانی نیست/ برخی هزینه های ورزش از جیب دولت اسفناک است

به گزارش شاهین پرس؛ ورزش و تحرک لازمه زندگی هر انسانی است و برای سلامت و نشاط انسان ها تأکید شده است. برخی هم به صورت حرفه ای ورزش را دنبال می کنند و به رشته های مختلف روی می آورند. ورزش های متنوع در گذر زمان حرفه ای تر شده و شکل و رنگ سازمانی و قانونی به خود گرفتند. امّا در همین فراز و نشیب گسترده شده ورزش ها و اداری شدن روند آنها، مشکلاتی را هم به ارمغان آورده اند که هم گریبان گیر مسئولان و هم ورزش دوستان شده است.

آشنایی با کلیات ورزش استان ظرفیت ها و محدودیت ها، صاحب نیوز را در سومین سری #گپ_داغ به هیات های ورزشی کشاند تا پای صحبت روسای هیئت های ورزش استان بنشیند تا شاید این مشکلات را گوش شنوایی بشنود و ورزش اصفهان به جایگاه واقعی خود برسد.

محسن صادق زاده که تجربه نسبتا طولانی درریاست هیئت بسکتبال استان اصفهان را بر عهده  دارد به سوالات صاحب نیوز در مورد فعالیت های این هیات پاسخ داد.

ببینید. تعریف آئین نامه ای هیئت ها کاملاً مشخص است که درباره زیرساخت ها توسعه ها و مشارکت یک استان برای حضور در رشته ورزشی است وجود دارد و باید بر حسب آئین نامه عمل شود. اما در کنار آن به دلیل اینکه هیئت ما به نام کل استان است پس به طبع باید کارهای زیادتری انجام بگیرد و سرمایه گذاران را مجاب بکنیم برای سرمایه گذاری در حوزه ورزش و برای ورود سرمایه گذار به آن رشته ورزشی کار کرد. ما تلاش بسیار زیادی در این باره کرده ایم اما بیشتر به ساختار اقتصادی استان بر می گردد.

ما بعد از این که سال ۹۲ تیم فولاد ماهان برای اولین بار بعد از انقلاب اسلامی، قهرمان باشگاه های آسیا شدیم یک سال بدون دریافت هزینه فقط برای ماندن بستکبال اصفهان حضور پیدا کرد و سال بعد پمینای اصفهان که سرمایه آن از خارج از اصفهان آمد حضور پیدا کرد که متأسفانه مشکلات سیستم اداری باعث شد که پمینا از اصفهان خارج شود. ما یک ساختار مشخص برای وود و خروج سرمایه در ورزش از لحاظ قانونی نداریم. شرکتی می آید و علاقمند است که سرمایه گذاری کند اما موانع بسیار بزرگی که در حوزه های اداری ما هست باعث شد شرکتی که تیمش به نام پمینا بود از آن چرخه خودش را خارج کند و به آن ورود نکند.

صاحب نیوز: برای تیم آینده سازان هم گویا اتفاقاتی افتاد.

موضوع آینده سازان کاملاً متفاوت است. پمینا شرکت وابسته به سرمایه گذاری مجموعه سولیکو بود که بخش اعظم آن کاله مازندران است و کارخانه ای در نجف آباد است که زیر مجموعه  آنها هستند. میزان سرمایه برای تبلیغات را در ورزش آوردند. در حین برنامه های ما موانعی که از طرف ادارات مربوطه در خصوص عدم شرکت هایی که باشگاه نیستند که مجبور شدیم کل قراردادهایمان را عوض کنیم. اسپانسرها را می توانیم در ورزش حضور بدهیم اما در آن مورد اداره دارائی اجازه نداد. فکر می کنم این یک موضوع مهم کشوری است.

صاحب نیوز: پیگیری نکردید؟

ما بعد از این که مسابقات تمام شد در مجلس حضور پیدا کردیم و با آقای دکتر مقتدایی و آقایان منصوری و صارمی جلسه داشتیم. آقای مقتدایی خیلی اعلام حمایت کردند اما با تمام تلاشی که کردیم نتیجه نداد. موانعی که وجود دارد را باید قانون گذار بردارد و کار می طلبد. ما مشکل عمده را در این بخش داشتیم. تیم آینده سازان که واقعاً یک اتفاق بسیار بد برای حوزه مدیریت کلان استان بود و بیش از حد آبروریزی شد که ما هنوز هم درگیر آن موضوع هستیم. سرمایه گذار به نوعی آمد و یک جامعه را درگیر خودش کرد و علناً کلاه برداری کرد و چک ها و وعده هایش هیچ کدام عملی نشد و آبروریزی برای استان ایجاد کرد. ما سراغ خیلی از سرمایه گذاران خوب و موجه استان رفتیم اما به دلیل شرایط اقتصادی که در اصفهان بخصوص کاملاً مشهود است، عمده صحبت آنها موانع قانونی است. سرمایه گذار برای ورود در حوزه ورزش شناخت از توانایی ورزش در امر برند سازی ندارد و تصور نوعی ترحم را در دید خودشان می بینند و آن را وسیله ای می بینند که هزینه بر است و باید تغییر دیدگاه داده شود.

صاحب نیوز: پس چرا سرمایه گذاران تیم هایی مثل ذوب آهن رفتند؟

من مشخصاً صحبت های مدیرعامل ذوب آهن در اواخر سال گذشته را انعکاس می دهم. ایشان گفتند ما ۵ هزار میلیارد هزینه و ۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد درآمد داشتیم. ببیند برای ورود یک تیم در این وضع، شرایط سخت است.

صاحب نیوز: در حال حاضر یک تیم بسکتبال چقدر هزینه دارد؟

به نوع نگاه بستگی دارد. اینکه نگاه برای آسیا باشد یا در حد استان. می توانیم مبلغی حدود ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان به بالا را را هزینه بکنیم که باز هم بستگی به ورود و خروج بازیکنان هم دارد. رقم بالایی نیست اما بازخورد اقتصادی بسیار بالایی دارد. من گزارشی برای پمینا تهیه کردم که مستند و واقع هم بود بیانگر این بود که هر بازی ۶ میلیون تومان برای پخش تلویزیونی داشتیم. پمینا در فصل ۹۳ تعداد ۳۶ برنامه تلویزیونی داشت. این اتفاق بزرگی بود و ما همکاری خوبی با صداوسیمای اصفهان داشتیم. بازی در شبکه های ۳ و ورزش هم پخش میشد. این یعنی ۸ تا ۱۰ برابر آن رقم را در عوضش پخش تلویزیونی ایجاد کردیم.

من فکر می کنم اگر حوزه ورزش به وسیله اصحاب رسانه سرمایه گذاران را توجیه کند و توانایی ورزش را بشناسانند تا نگاهشان ترحم آمیز نباشد خیلی مسائل حل می شود.

صاحب نیوز: به نظر شما چرا بسکتبال ملی ما فراز و فرودهای زیادی دارد؟ هم در عرصه های باشگاهی و هم ملی.

من خودم قهرمان ملی بودم. ۱۶ سال تیم ملی بازی کردم. یعنی از ۱۹ سالگی در تیم ملی بودم. این نکته که شما گفتید بر می گردد به این موضوع که ساختار ورزش ما پیوسته و پلکانی نیست. زمانی که یک قهرمان ورود می کند یک دوره قهرمانی دارد. نیروهایی می آیند و قهرمان آن ها می برد. با من حدود ۴ نسل عوض شد. نیروها آمدند، توان رقابت نداشتند و رفتند. نتوانستند جایگزین شوند. این دوره بازیکنان قهرمان ۱۴ سال بودند و شرایطی متفاوت تری از ما داشتند. تربیت و آموزش ها خیلی عوض شد و مانند قبل نیست. مدیریت ها هم تغییر کرد و باعث شد که دوستان در همان سطح بمانند. منابع مالی در هم در سطح حرفه ای تأثیرگذار بود. نیروهایی در این بین آمدند و نتوانستند جایگزین شوند.

در کنار این بازیکنان می توانست بازیکنان خوبی تربیتی شود. به عبارتی یک نسل این وسط جا افتاده است. خیلی از نقاط دنیا این اتفاق می افتد. ما در ایران این را کمتر می بینیم. مثالی روشن می زنم. چین همیشه قهرمان بود و به ندرت پدید می آمد که کره جنوبی و یکی دوبار فیلیپین قهرمان شد. چین نسل تغییر داد و ساختاری که دارد که قابل مقایسه با ما نیست  و ما هزارم درصد هم قابل قیاس با چین نیستیم مثلاً چین موضوعات مالی بسیار قوی تری نسبت به ما در سیستم ورزشی خود دارد.

صاحب نیوز: یعنی به نظر شما تیم جوانان یا در رده سنی پایین تری داریم که به آن امیدوار باشیم؟

بله، داریم. ما خیلی تغییرات عمده و نیروهای خوب را می بینیم. از فرصتی که در گذشته پدید آمد خوب استفاده نکردیم. در والیبال حدود ۳ سال گذشته موجی ایجاد شد. الان تعداد کارت های بیمه ورزشی در رشته والیبال از کاراته هم عبور کرده است. این موضوعات خیلی اهمیت دارد و در حوزه مدیریت در والیبال به خوبی استفاده می شود. این موج باعث شده است که نیروهایی که مراجعه می کنند را انتخاب و دستچین بکند. والیبال از این موضوع خوب بهره برده است.

صاحب نیوز: در بسکتبال هم زمانی این اتفاق افتاد.

بله افتاد. آقای حدادی و آقای نیکخواه در اصفهان بودند. به خاطر این که از آن موج ایجاد شده در بسکتبال در آن برهه زمانی بهره خوبی نبردیم. این یک مقوله برنامه ریزی است. ما هم به اندازه توانایی مان کار میکنیم. رده های سنی ما توانایی متفاوتی دارند. ما این تفاوت ها را می بینیم. زمانی بود که نیروهای ما نمی توانستند از تکنیک های فردی خودشان بهره ببرند. الان یک نفر می تواند به راحتی از دو یا سه نفر عبور بکند.

صاحب نیوز: دلیل این چیست؟

آموزش های قوی و خوب. وقتی که صحنه رقابت وجود داشته باشد همینطور می شود. وقتی که نیروها درگیر بازی باشند مربیان هم توانایی خود را در همان صحنه رقابت بالا می برند. آدم هایی در این حوزه ورود کردند که نوع و روش آموزش را تغییر دادند اما به دلیل اینکه ما محدودیت های خاص خودمان را داریم هنوز نتوانستیم این بازیکنان را ساماندهی قوی بکنیم. هر اتفاقی در که در کشور در بحث اقتصادی بیفتد، اولین جایی که برای آن محدودیت ایجاد می شود حوزه ورزش است و هیئت ها هم بر حسب وظیفه مجبور هستند کارشان را انجام بدهند. ما واقعاً در دو تا سه سال گذشته بسیار محدودیت داشتیم.

ما سال ۹۴ از نظر اقتصادی که رکود داشتیم، بیشترین مشارکت را طی این چندسال داشتیم. یعنی توسعه ما در سطح شهرستان ها و حضور آن ها بسیار چشمگیر بود. این نشان می دهد که علاقمندی در این شرایط با توجه به نظمی که در کار بوده در کنار ضعف هایی که داشتیم وجود دارد. سال ۸۸ که حدود ۸۰ مسابقه داشتیم در سال ۹۴ آمار تعداد مسابقات ما به ۶۰۰ مسابقه رسید. در سال ۹۳ ما ۵۱۳ مسابقه داشتیم. مشکلات بسیاری هم داریم. زمانی که تعدد مسابقات بالا می رود نظم و انضباط خاصی را می طلبد.

صاحب نیوز: تعاملی با آموزش و پرورش دارید؟

بله. اکثر مربیان ما آموزش و پرورشی هستند. اصفهان یک دوران طلایی داشت، حدود ۴۰ سال پیش و بر می گردد به زمانی که آقای شهامت مسئول انجمن بود. بسکتبالیست ها را کمک کرد و آن ها جذب آموزش و پرورش کرد. الآن هم هم در خانم ها و هم در آقایان همان مسیر طی شده است و بسکتبالیست ها جذب شده اند و هماهنگی خوبی با هم داریم.

صاحب نیوز: در رده های نونهالان الآن استان اصفهان مشکلی ندارد؟

اصلاً. الآن وضعیت خیلی خوب شده است. ما مشکل بزرگی که از سال ۹۰ پیدا کردیم این بود که در مسابقات قهرمانی کشوری هر استانی برای خودش می رفت و ارزیابی میشد. از سال ۹۰ کشور به هشت منطقه تقسیم شد و ما منطقه ۵ کشوری شدیم و چهارمحال و بختیاری و یزد و کرمان این منطقه را تشکیل دادند. از آن سال هم هسئت استان و بنده مسئولیت منطقه ۵ را داشتیم. منطقه ای که شد خیلی تأثیرگذار بود. به این دلیل که برای حضور باید نماینده قهرمان منطقه در مسابقات قهرمانی کشوری حضور پیدا می کرد. در حوزه ما تقریباً می شود گفت یزد فعالیت ضعیفی دارد. همینطور کرمان. حداقل ۹۵ درصد نیروهای ما اصفهانی هستند و میروند با هفت منطقه رقابت  میکنند و این کار را سخت می کند. سال گذشته جوانان ما چهارم شد.

صاحب نیوز: در حال حاضر رقیب ما کیست؟

تهران است و پیشرفت خوبی هم کرده است. تهران خیلی جلو است. چون در تهران اتفاق خوبی که افتاده است درک اقتصاد ورزش در حوزه بخش خصوصی است. خیلی خوب می دانند چگونه از موقعیت ورزش برای توسعه فعالیت اقتصادی خودشان بهره ببرند و برندسازی کنند.

یکی از موضوعات مهمی که ما در حوزه سرمایه گذاری در ورزش داریم، تربیت نیروی متخصص است و این سرمایه گذاری بعد زمانی دارد. اما در طول زمان بسیار خوب است. مثلاً مهرام از مسابقات سوپرلیگ خارج شده اما زمانی که خارج شد امتیاز بازیکنانش را فروخت و توانست از فروش آن امتیازات یک تیم در لیگ ۱ بدهد بدون این که هزینه  دیگری بکند و نیروهای جوانش را تربیت کند برای همین هدف.

صاحب نیوز: فکر نمی کنید یک سری رفتارهای غیروزشی باعث زدگی شده؟ و به نظر شما این رفتارها به تازگی زیادتر نشده؟

تمام این مشکلات فرهنگی که می بینیم نشئت گرفته از تفکر مدیران ماست. ما در حوزه مدیریت ورزشی خودمان خیلی متفاوت فکر می کنیم. به قیمت بردن یک بازی فرهنگ خودمان و شأن و مقام منزلت انسانی را زیر سؤال می بریم. همه این اتفاقات به خاطر این است که یک سری افراد تغذیه مالی می شوند و می آیند شعار می دهند. اگر می بینید که در یک باشگاه نامدار فوتبال یا بسکتبال این اتفاق می افتد دلیلش همین است که برخی پول می گیرند و شعار می دهند و تشویق کنند.

صاحب نیوز: یعنی چون آن مدیر ورزشی نیست این اتفاقات می افتد؟

این اتفاقات را من در زمان مسئولین مدیران ورزشی هم دیدم. نوع هزینه برای حضور تماشاچی را باید تغییر بدهیم. در برخی از کشورها مسابقات جدای از بحث اقتصادی که دارد، یک فضای با نشاطی که تماشاچی به دیدن بازی می آید و ذوق می کند. اکثراً هم خانواده ها می آیند و آنقدر شرایط مفرح برایشان ایجاد می کنند. ما هم می توانیم این کار ها را بکنیم و شرایط شاد را برای خانواده ها ایجاد کنیم. مسئول محترم شهرداری موضوعات نشاط اجتماعی را که مطابق با فرهنگ بومی ما است دنبال می کنند و ما می توانیم همین مدل را در سالن هایمان ایجاد کنیم و خانواده ها به این سمت سوق بدهیم. باید جدای از آن رقابت آن شور و نشاط را ایجاد بکنیم و خانواده چند ساعت در سالن وقت بگذارد. اینگونه ذهن خانواده به برد و باخت معطوف نمی شود و بیشتر در فکر شور و نشاط است. کافی است این گونه سرمایه گذاری در ورزش برای مشوقین تغییر بکند و به سمت فضاهای فرهگی خاص و نظار برود.

صاحب نیوز: پس برنامه های درستی برای بحث های فرهنگی در ورزش دیده نشده.

به نظر من اصلاً نوع نگاه اشتباه است. ما فرهنگ را به چه می بینیم؟ فرهنگ جامعه ما که تعریف شده است. این مدیران ما هستند که باید کار را به سمتی ببرند که خانواده ها لذت ببرند. خانواده ها برای این که بتوانند فراغ بالی از محیط کار و منزل کجا می توانند بروند؟ باید فضای با نشاط برای آن ها ایجاد بشود. یکی از این مکان ها دقیقاً سالن های ورزشی است.

 

صاحب نیوز: شما چند سال هم سرمربی و کاپیتان تیم ملی بودید. این دید شما از دید مدیریتی است یا اگر بایکن هم بودید همین صحبت ها را می کردید؟

من این مطالب را از دید مدیریتی عرض کردم. من تمام این ها را تجربه کردم و همه را با دنیا مقایسه می کنم. این ها شدنی است.من در زمانی که ذوب آهن بودم گفتم که ذوب آهن چند هزار نیرو دارد، پیشنهاد دادم که ابزار تشویقی برای خانواده ها ایجاد کنیم. گفتم باید خانواده پرسنل مجموعه کارخانه ذوب آهن و شرکت های اقماری آن را جذب کنیم. هر سیستمی باید از مجموعه خودش به نحو شایسته استفاده کند. با این کار یک شور و نشاط اجتماعی ایجاد می شد. ما خودمان داریم مردم را دور می کنیم. متأسفانه مدیران ما اجازه نمی دهند که مردم بیایند و لذت ببرند. فقط فکر این هستند که باید باشند.

صاحب نیوز: فکر نمی کنید که بازیکنان ما مردمی نیستند؟ یا نسبت به قبل کمتر مردمی شده اند؟ برخی مردم بخاطر وجود یک بازیکن وارد می شدند.

تربیت ورزشکار دست ماست. این موضوع یک موضوع فرهنگی و تربیتی است. ورزشکار وقتی که به باشگاه می آید ما هم در قبال آن وظیفه ای داریم و باید فضای خوبی برایش ایجاد کنیم تا در یک محیط امن باشد. من همیشه گفته ام یکی از امن ترین محیط ها برای خانواده محیط ورزش است. یک بچه که شش ساله می شود خانواده درصدد ایجاد یک اوقات فراغت برای او هستند. وقتی که به سن راهنمایی می رسد بحران بزرگی برای خانواده هاست و بچه می خواهد بازخوردهای کودکی را بروز دهد. وقتی که کودک در این سن این تغییر را همراه با ورزش تجربه کند، آنگاه ورزش را یک تعهد برای خود می داند. خانواده می داند کودکش کجا می رود و سه ساعت وقت خود را کجا صرف می کند. ما بستر را در فضای ورزش ایجاد کردیم. اکثر خانواده ها همراه کودکشان برای به باشگاه رفتن تا ۱۵ سالگی هستند.

ما باید مدیران خود را تربیت کنیم تا آنقدر شایستگی داشته باشند تا منافع شخصی خودشان را به منافع جامعه ندهند. بنده دیدم و می بینم که فشار یک مربی چقدر است و یک مدیر می تواند این فشار را چقدر کم کند تا بازیکن هم با آرامش خاطر بازی کند.

صاحب نیوز: چه شد که شما در ورزش وارد کار مدیریتی شدید؟

من از زمانی که در تیم بازی می کردم هیچ وقت تیمم را عوض نکردم. شرایط مهیا شد که در اصفهان بمانم. مربی بنده آقای شهامت در طول لیگ خیلی به من اختیار می داد و می گفت من ریسک نمی کنم تو را عوض کنم. من با این تفکر بزرگ شدم و این تفکر را دوست دارم. از طرز مدیریت خوشم آمد. من از نوجوانی این کار را شروع کردم و سابقه خوبی هم کسب کردم.

صاحب نیوز: این نظر به شما القا شد؟

من شرایط ویژه ای داشتم و کشور سانتر مثل من نبود و از زمانی که در تیم ملی بودم تا زمانی که از تیم ملی خارج شدم بازیکن ثابت بودم. اصفهان هم این شانس را داشت و خودم هم افتخار می کنم هم در اصفهان بودم و ۱۱ دوره با اصفهان قهرمان لیگ شدیم.

صاحب نیوز: پس بحث مدیریتی شما هم استعداد شخصی بوده هم علاقه شما.

بله.

صاحب نیوز: حرف هایی هست که می گویند آقای صادق زاده برای خودش مدیر شده است.

اتفاقاً جالب است که صحبت همین موضوع شد که تفکری جدید ایجاد بکنیم. پیشنهاد این تفکر را یکی از اعضای هیئت رئیسه ما دادند. من واقعاً با این دیدگاه مدیریت نمی کنم. دو موضوع متفاوت داریم. من اینجا کاملاً کار اعتباری کردم. یعنی کلاً از اعتبارم کار کردم و ریالی از هیئت استان برداشت نکردم. حتی نه تنها درآمدی حاصل نشد و از ارتباطات هم منفعتی کسب نکردم. علاقه هم به این کار ندارم و از خودم انتظار دارم اعتبار را با چیز دیگری عوض کنم. هیچ سازمانی نمی تواند شهامت دهد که بنده از ارتباطم برای منافع شخصی ام استفاده کردم. موضوع دوم این است که شغل حرفه ای من چیست؟ من یک مربی حرفه ای هستم. امکان ندارد مسئول هیئتی چنین شغلی داشته باشند. تلاش خودم را می کنم تا بستری باشد تا طرح تحولی ایجاد بکنیم. بخش حرفه ای شغل من است.

 

صاحب نیوز: الآن بحث فنی ورزش سخت تر است یا مدیریت؟

این مدیریت یک مدیریت کلانی نیست که قابل مقایسه باشد. در بحث حرفه ای هم سرمایه وجود دارد و انتظارات وجود دارد و از طرفی کافیست یک مقدار جهت گیری هم باشد که در این صورت به فرد سخت می گذرد. فشار لحظه ای بالاست و باید در لحظه پاسخگو بود. ما آخر ترم امتحان پس نمی دهیم، همان لحظه باید امتحان خودمان را پس بدهیم. می دانیم که پشت قضایا و موضوعات مالی چگونه است، نگاه سطحی جامعه فراتر از این است و ما را بیشتر تحت فشار قرار می دهد.

صاحب نیوز: سطح دانش مربیان ما را چگونه ارزیابی می کنید؟ فکر می کنید نیاز داریم از مربی خارجی استفاده کنیم؟

من فکر می کنم هر چه بتوانیم تعامل خودمان را با مربیان خارجی بیشتر کنیم بهتر است.

صاحب نیوز: تعامل در چه جهتی؟ دانش مربی؟ مگر ما دانش مربی گری نداریم؟

دانش داریم. در دانش مربی گری ما شک نکنید. تفاوت در یک موضوع است. مربیان خارجی به جزئیات خیلی خوب توحه می کنند. این جزئیات است که ما را رشد می دهد. من شاید فلسفه برنامه دفاعی را در بسکتبال داشته باشم. شاید بتوانم پیاده کنم. اما جزئیاتی که این را مو به مو برای ما بهینه کند و ارتقاء بدهد خیلی مهم است و ما به این نیاز داریم. مربیان خارجی هم البته انتظاراتی دارند. اولین مورد آن امکانات رفاهی مناسب است.

صاحب نیوز: همانطور که می دانید امسال سال اقتصاد مقاومتی هستیم. برخی مربیان و یا بازیکنان خارجی که می آیند هزینه های هنگفتی می طلبد. درست است آورده برخی از آن ها مهم و ارزشمند است. ولی آیا تعدادی از این باریکنان و مربیان که حواشی زیادی هم داشته اند مثل اینکه آقای ایکس در لیگ های اسرائیل هم بازی کرده، در سطح ما هستند و ارزش این قدر هزینه را دارند؟

ببنید در ورزش برخی هزینه ها از جیب دولت می شود که اسفناک است. این باید مدیریت شود که هیچ گاه تا به حال مدیریت نشده است. دردسر باشگاه با مدیریت دولتی بر سر همین مسائل است. چاهی که برای فوتبال است هیچگاه پر نمی شود. در بخش خصوصی این مسائل نیست. چون که سرمایه گذار پول خودش را وسط می گذارد.

صاحب نیوز: پس شما خصوصی سازی را عامل موفقیت در ورزش می دانید؟

چرا که نه. ببینید ما زمینه را فراهم باید بکنیم. ما اشکالی در کارمان داریم. تعدادی سوءاستفاده هایی از امکانات دولتی می برند بعد مجلس قانونی می گذارد که دست همه را می بندد. از آن طرف شما چگونه می توانید نیرو تربیت کنید؟ ما باید بستر را گسترش دهیم اما داریم آن را کم می کنیم، دست ها را می بندیم و می گوییم خودتان به دنبالش بروید. مدیران دولتی یک طوری مدیریت می کنند که واقعاً نمی دانم چقدر با اقتصاد مقاومتی سازگار است. اگر قانون گذار اجازه ورود سرمایه برای تبلیغات را بدهد و یک سری مشکلات مرتفع شود، من اطمینان می دهم هر چه قدر هم هزینه شود بازخورد خواهد داشت و از جیب دولت هم نخواهد رفت. بخش خصوصی خودش باید پاسخگوی جیب خودش باشد.

صاحب نیوز: به نظر شما مهمترین فساد و معضل این چنینی که در بسکتبال وجود دارد چیست؟ بسکتبال از چه موردی ضربه می خورد؟

من خیلی مورد مشهودی نمی بینم. منطقی نیست که موردی دست روی موضوعی بگذاریم. ما بیشتر ضعف قوانین را می بینیم که اجازه ورود سرمایه گذار را نمی دهد. اگر فسادی در ورزش می بینیم به خاطر این است که پول های سرگردان در بخش دولتی در ورزش هزینه می شود و این پول ها وقتی که وارد ورزش می شود به عنوان صرف هزینه است. متأسفانه ما وقتی در بخش دولتی ورود می کنیم نمی توانیم نام اقتصاد مقاومتی را بیاوریم. اصولاً برای سرمایه گذار هزینه و درآمد است و مقدار آن برایش مهم است. ما در بخش دولتی چون موضوع درآمد از این پارامترها به درستی تعریف نمی شود و حتی بخشی از این سرمایه از دولت می آید مدیر به راحتی می تواند ایجاد فساد بکند. فساد از تماشاچی ها تا همه جا می تواند شروع شود. حتی تا خود ورزشکار هم می تواند آلوده فساد شود.

صاحب نیوز: پس شما می گویید که عدم آینده نگری در هزینه ها بزرگترین مشکل است.

این در همه رشته های ورزشی صدق می کند. ما خیلی ها را می بینیم که اطراف ورزش هستند و تطمیع می شوند.

صاحب نیوز: با شنیدن این کلمات اولین چیزی که به ذهنتان می رسد را بیان کنید:

NBA: از بعد اجتماعی نه فرهنگی، می توانم بگویم لذت خانوادگی. ما باید بومی سازی کنیم و فضای اجتماعی ورزشی مان را لذت بخش کنیم.

بازیکن سالاری: زمانی که پدید می آید که رقیب برایش نباشد

اداره کل ورزش و جوانان: تعریف آقای سلطان حسینی که در اداره کل پیاده شده با نگاه بنده همسو نیست

حامد حدادی: انسانی بی نظیر و خاص

گارد رأس: شماره یک

جابر روزبهانی: انسانی با شخصیت

بهترین بازیکن بسکتبال ایرانی یا خارجی که دوستش دارید: شخصیت بازی جوردن را دوست داشتم

بهترین بازی دوران خودتان: همیشه خوب بوده. لحظه به لحظه آن خاطره بوده است.

صاحب نیوز