جنبش دانشجویی و انتخابات پیش رو

به گزارش پایگاه خبری شاهین نا؛ دانشگاه و دانشجو از ابتدای قیام مردم علیه رژیم پهلوی تاکنون به عنوان صدای نسل فرهیخته جامعه نقش مهم و اثر گذاری در عرصه های مهم و سرنوشت ساز کشور داشته است.این میان جنبش دانشجویی، باسابقه ای به قدمت انقلاب و تجاربی عظیم و عمیق که همه را با گوشت و پوست خود لمس کرده است؛ در بسیاری از این عرصه ها حرکت های ماندگاری را از خود به جا گذاشته است.

چیزی به انتخابات هفتم اسفند باقی نمانده و فضای دانشگاهی نیز متاثر از حال و هوای انتخابات دستخوش اظهار نظرها و گعده ها و بگومگوهای سیاسی است. دانشجویان که از امتحانات ترم فارغ شده اند، حالا جدی تر از صف بندی های سیاسی و تحرکات احزاب و گروههای سیاسی سخن می گویند. گوشه و کنار دانشگاه دانشجویانی را می بینی که اخبار ردصلاحیت ها و موضع گیری ها و مصاحبه های خبری را پیگیری می کنند و درباره گمانه ها،گمانه می زنند. دانشجو ذاتا سیاست را دوست دارد و به قول حضرت آقا دانشجویی که سیاسی نیست ،دانشجو نیست.این ظرفیت فرصت خوبی را برای فعالیت و اثر گذاری جنبش ها دانشجویی در انتخابات پیش رو فراهم می کند.

گرچه همواره جنبش دانشجویی از تبدیل شدن به یک جریان سیاسی خاص منع شده و بیشتر از دانشجو برای شورآفرینی انتخاباتی و رونق بخشی به فضای سیاسی کشور در آستانه انتخابات کمک گرفته شده است، اما همان گونه که مقام معظم رهبری در دانشگاه علم و صنعت اشاره کردند، جنبش دانشجوی یک جریان اجتماعی غیرمعطوف به قدرت است که کار اصلی آن گفتمان سازی و بلند کردن شاخص ها و افق های جمهوری اسلامی ایران است. در این راه جنبش دانشجویی می تواند با تبیین شاخصه های انقلاب در مورد انتخاب افراد اصلح، معرفی و شناساندن حوزه های حق و تکلیف آحاد مردم برای تعیین سرنوشت کشور خود و روشنگری نسبت به برنامه های دشمن نسبت به مشارکت مردم در انتخابات، گام بزرگی را در حضور حداکثری و انتخاب افراد شایسته بردارد.از طرف دیگر این جنبش می تواند با دعوت از رهبران احزاب و سرلیست های انتخاباتی و مطرح کردن موضوعات روز کشور گفتمان سیاسی آنها مورد نقد قرار داده و برنامه هایشان را به چالش بکشد.

جنبش دانشجویی می تواند مطالبات انقلاب را از فعالان و نامزدهای انتخابات طلب کند، نیز ظرفیت آن را دارد که جریانات سیاسی و احزاب را به ارائه راه حل های واقعی برای مشکلات اساسی کشور وا دارد و نسبت به حفظ آرمانهای نظام هشدار دهد.

جنبش دانشجویی به‌عنوان یک ناظر بیرونی و بی‌طرف در هر حکومتی، می‌تواند بهترین وعادل‌ترین منتقد برای نقد حاکمان آن حکومت باشد،نقد منصفانه برنامه ها و رویکردهای جناح های سیاسی و افراد به خوبی می تواند فضای انتخابات را شفاف و کار را برای ورود بهترین گزینه ها به مجلس فراهم کند. همچنین به چالش کشیدن مبانی گفتمانی و بنیانی جریان ها، افراد مخصوصا دانشجویان را از دل بستن و گرفتار شدن در دام برخی شعارها و ایده پردازی های آرمانگرایانه که هدفی جز جذب آراء ندارند برحذر می دارد.

ورود جنبش های دانشجویی به عرصه انتخابات نیازمند داشتن برنامه های هدفمند و تصمیمات سنجیده و دقت و زیرکی در عمل است.اینچنین این جنبش تحول خواه در جریان تند سیاست ورزی های انتخاباتی زمین نخواهد خورد و درگیر عواقب ریز و درشت پس از آن نیز نخواهد شد.

در سالهای اخیر جنبش دانشجویی در رویارویی با اتفاقات مختلف کشور نقش های مختلفی به خود گرفته است.گاهی تبدیل به یک جریان مطالبه گر و تحول طلب شده و گاهی نقش یک گروه آرمانگرا را به خود گرفته،گاهی نیز اصلاح طلب شده که در این مورد آخری، در برخی موارد اصلاح طلبیش رنگ و بوی اپوزیسیون به خود گرفت و آنرا از آرمانهایش دور کرد. نقدی که امروز به جنبش دانشجویی وارد است سکون و کم تحرکی است. کمتر از یک ماه به انتخابات اسفند باقی مانده و خبری از برنامه ها و فعالیت های سیاسی، انتخاباتی تشکل های دانشجویی دانشگاههای شهر نیست. نشریه های دانشجویی نیز چنانچه منتشر شوند محتوای قوی ای ندارند و این در حالی است که بسیاری از فرزندان مستعد و توانمند کشور در این دانشگاهها تحصیل می کنند…