نقدی بر عملکرد عوامل سازنده «فوق سری»
پلیسهای کودن، فیلمنامه مضحک و عروس بی ادب
نیروی انتظامی که پیش از این نیز سابقه ساخت فیلمهایی غیر ارزشی نظیر خانه پدری (که حتی اجازه اکران هم پیدا نکرد) را در کارنامه دارد، این بار خارج از ماموریتش، اینگونه دستگاه متبوع خود را به سخره گرفت.
به گزارش پایگاه خبری”شاهین نا” به نقل از صاحب نیوز/ نوروز امسال، شاید مخاطبان شبکه یک را که سریال های ارزشمندی مانند پایتخت، گذر از رنجها، پرده نشین و… پیش از این به تماشا نشسته بودند، تا حدی غافلگیر کرد.
“فوق سری” عنوان سریال نوروزی شبکه یک بود که با فیلمنامه ای ضعیف و شخصیت پردازی غیر واقعی، انتقادات بسیاری را به همراه داشت.
اگرچه نقد جدی به صداوسیما بویژه شبکه های مهم و حساس برای ساخت تولیدات ضعیف و سطح پایین این چنینی وارد است اما شاید بتوان به دلیل تازه کار بودن بعضی مدیران میانی سیما ، قضاوت در مورد توان مدیریتی و فهم رسانه ای آنها را کمی به تاخیر انداخت.
فوق سری عنوان سریال مهدی فخیمزاده در تعطیلات نوروز بود که قرار بود در ابتدا با نام «قورباغه و قناری» پخش شود. در مورد هدف ساخت این سریال که با بودجه نیروی انتظامی به عنوان اسپانسر ساخته شد، گفته شده بود : “سریال فوق سری به منظور نحوه پیشگیری و برخورد با عاملان فروش مواد مخدر و همچنین آگاهی بخشیدن به خانوادهها درخصوص چگونگی نفوذ تولیدکنندگان و پخش کنندگان مواد مخدر در بین جوانان تولید شده است.”
اما کسانی که این سریال را دنبال کرده اند به وضوح شاهد عدم تطبیق اهداف ذکر شده با سریال پخش شده بودند.
سریالی که نه تنها پیام آموزشی که با ماموریت پلیس تطبیق داشته باشد در آن وجود نداشت بلکه در مواردی با به تصویر کشیدن انسانهای ابله و کودن در نقش پلیس، زحمات این قشر خدوم را وارونه جلوه می داد.
ظریفی به مطایبه درباره سریال “فوق سری” عنوان می کرد: شاید تنها کارکرد مثبت این سریال برای پلیس این بوده است که تبهکاران تصور می کنند دستگاه انتظامی کشور توسط پلیسهایی اداره می شود که به راحتی گول می خورند تا جایی که خلاف کاران می توانند ضمن جولان دادن در حضور آنان، بارها یک گردان پلیس را به راحتی فریب داده و از دست آنان بگریزند و این تصویرسازی، ممکن است تبهکاران را به اشتباه انداخته و با دست کم گرفتن پلیس زودتر به دام بیفتند!
نیروی انتظامی که پیش از این نیز سابقه ساخت فیلم هایی غیر ارزشی نظیر خانه پدری (که حتی اجازه اکران هم پیدا نکرد) را در کارنامه دارد، این بار خارج از ماموریتش، اینگونه دستگاه متبوع خود را به سخره گرفت.
نگارنده فهرست مطولی از برنامه هایی که مستقیم و غیر مستقیم با ماموریت پلیس به هیچ عنوان همخوانی ندارد را در اختیار دارد که نشان می دهد میل به برنامه سازی تلویزیونی مسؤولین ناجا، در کنار مشکل مالی صداوسیما که برای مشارکت گرفتن مالی آنان را محتاج به دستگاههای دیگر کرده است، فضایی را به وجود آورده که متاسفانه تولیدات ضعیف، مجوز پخش حتی از شبکه های مهم سیما را دریافت می کنند.
مروری بر برنامه هایی که نام معاونت فرهنگی ـ اجتماعی ناجا و مؤسسه ناجی هنر به عنوان اسپانسر در تیتراژ آنها ذکر می شود، نشان می دهد که متصدیان این امر در نیروی انتظامی مأموریت و شرح وظایف سازمانی خود را به درستی درک نکرده اند و جا دارد برای اصلاح این موضوع تدابیر جدیدی اتخاذ شود.