از انفجار دفتر نخست وزیری توسط منافقین تا تقسیم ایران بین روسیه و انگلیس

پس از عزل بنی صدر از ریاست جمهوری، دشمنان انقلاب، با از میان بردن مسؤولین نظام قصد براندازی حکومت اسلامی را در سر می‌پروراندند. در این راستا، فاجعه هفتم تیر سال 60 و شهادت آیت‌اللَّه بهشتی و 72 تن از یاران انقلاب، ثمره تصمیم شیطانی استکبار جهانی و دشمنان جمهوری اسلامی بود. پس از آن، گرچه عکس العمل سریع، قاطع و انقلابی حضرت امام خمینی (ره)، هرگونه ابتکار عمل را از دشمنان سلب نمود ولی کار به زعم دشمنان هنوز به اتمام نرسیده بود و طرح نابودی مسوولان طراز اول مملکت، در رأس فعالیت آنها قرار داشت. بدین ترتیب واقعه هشتم شهریور همان سال به وقوع پیوست و رییس جمهور محبوب، محمد علی رجایی و نخست وزیر متفکر و دانشمندش، حجت الاسلام دکتر محمد جواد باهنر در انفجار دفتر نخست وزیری به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.

شهید رجایی پس از پیروزی انقلاب، مسؤولیت وزارت آموزش و پرورش را به عهده گرفت و به دنبال تمایل مجلس، در مردادماه 1359، به عنوان اولین نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران به مجلس معرفی و برگزیده شد. سرانجام به دنبال عزل بنی صدر، شهید رجایی به ریاست جمهوری انتخاب شده بود. شهید باهنر نیز با داشتن سابقه مبارزاتی در عرصه انقلاب، با فرمان حضرت امام، به عضویت شورای انقلاب اسلامی درآمد. ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی به نمایندگی مردم کرمان در مجلس خبرگان قانون اساسی، نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و وزارت آموزش و پرورش رسید و پس از انتخاب شهید رجایی به ریاست جمهوری، به عنوان نخست وزیر به مجلس معرفی شد و با رأی قاطع مجلس، کابینه خود را معرفی کرده بود.

امضای معاهده ننگین تقسیم ایران بین روسیه و انگلیس در عهد “محمد علی شاه قاجار” (1286 ش)
روسیه و انگلستان از سال‌ها قبل رقابت شدیدی بر سر منافع خود در ایران داشتند. هر امتیازی که یکی از این دو کشور به دست می‌آورد، دیگری سعی می‌کرد، مشابه آن را تحصیل کند. اگر دولتمردان ایران به سوی روسیه تمایل می‌یافتند، انگلستان تلاش می‌کرد که آنها را از صحنه خارج سازد و اگر نفوذ انگلیس در حکومت ایران گسترش می‌یافت، روسیه به وسایلی متوسل می‌شد تا آن وضع را تغییر دهد. علی‌رغم این همه رقابت و اختلاف، پس از انقلاب مشروطه، ناگهان بین روسیه و انگلیس توافقی حاصل می‌شود که به موجب آن، ایران به مناطق نفوذ تقسیم می‌شود. بر اساس قرارداد تقسیم ایران، منطقه مرکزی کشور، بی‌طرف اعلام شد. مناطق شمال و قسمتی از غرب ایران، تحت کنترل روسیه قرار گرفت و نواحی جنوبی نیز به منطقه نفوذ انگلیس تبدیل گردید. این قرارداد در حالی امضا شد که حکومت ایران به علت بی‌کفایتی شاهان قاجار، به قدری تضعیف شده بود که روسیه و انگلیس برای انقعاد این قرارداد، حتی با دولت ایران نیز مشورت نکردند. این پیمان که به قرارداد 1907 مشهور شد خشم مردم ایران را برانگیخت و مجلس شورای ملی نیز با آن مخالفت کرد. علی‌رغم امتناع مجلس از تصویب این قرارداد، نیروهای روس و انگلیس، تا پس از انقلاب کمونیستی در شوروی، از ایران خارج نشدند.

قتل “میرزا علی‌اصغر خان اتابک اعظم” صدراعظم منفور و مستبد دوران مشروطیت (1286 ش)
محمد علی شاه قاجار، پس از آن که به تخت سلطنت نشست، با مشکلات متعددی روبرو گردید. به اعتقاد او، تنها مرد با تجربه‌ای که می‌توانست برمشکلات فایق آید، صدراعظم پدر و پدر بزرگش، میرزا علی اصغر خان امین السلطان معروف به اتابک اعظم بود. اتابک در آن زمان در اروپا به سر می‌برد و پس از این پیشنهاد راهی تهران شد و به زودی کابینه خود را معرفی نمود. اما او نیز با شورش‌ها و ناآرامی‌هایی در کشور مواجه گردید و مجبور به سرکوبی آنان شد. در همین زمان بود که مشروطه خواهان به رهبری شیخ فضل اللَّه نوری در حرم حضرت عبدالعظیم در ری تحصن کردند و تلگراف‌هایی در رد مشروطه غیر مشروعه مخابره نمودند. اتابک در دوران حکومت خود، همواره مورد هجمه جراید و انجمن‌ها بود و از طرف آنان شایع شد که او مخالف مشروطه است. او همچنین طرفدار شدید روسیه بود و از آن دولت دفاع می‌کرد. او دشمن آزادی و آزادی خواهان بود و جز حفظ مقام خود، به چیزی نمی‌اندیشید و لذا منفور مردمان بود. اتابک در 24 سالگی وارث 24 منصب درباری (و به گفته دیگری 34 منصب درباری و دولتی بوده) و در 28 سالگی شخص دوم مملکت به شمار می‌آمد. وی امضاکننده قرارداد امتیاز تنباکو با انگلستان بود که به نهضت تنباکو و ضرر فراوان به اقتصاد ایران انجامید. وی حدود ربع قرن در رأس هیئت حاکمه ایران قرار داشت و چون مخالف ترقی بود، لذا هیچ کار قابل توجهی برای مردم و کشور نکرد. با دسیسه‌های او بود که سید جمال الدین اسدآبادی به دستور ناصرالدین شاه به طرزی اهانت‌آمیز از ایران اخراج شد. سرانجام، اتابک اعظم پس از چهار ماه صدارت، به هنگام خروج از مجلس شورای ملی توسط یکی از مشروطه‌طلبان به نام عباس آقا تبریزی و به تحریک سید حسن تقی زاده، به قتل رسید.

رحلت آیت اللَّه “جلال طاهر شمس گلپایگانی” عضو مجلس خبرگان رهبری (1374 ش)
آیت‌اللَّه جلال طاهرشمس گلپایگانی در سال 1306 شمسی در روستای گوگد از توابع گلپایگان دیده به جهان گشود و در نوجوانی در اراک به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی در سال 1324 برای ادامه تحصیل، راهی قم گردید و از محضر درس آیات عظام: سید حسین بروجردی، سید محمد حجت کوه کمره‌ای، محمدعلی اراکی، سید محمدرضا گلپایگانی، علامه طباطبایی و امام خمینی (ره) کسب فیض نمود و به درجه اجتهاد رسید. آیت‌اللَّه طاهرشمس گلپایگانی همچنین به مدت دو سال در درس آیت‌اللَّه سیدابوالقاسم خویی در نجف حاضر شد و از آن پس به مدت بیش از سی سال، بارها سطوح عالی حوزه را در قم تدریس نمود. با شروع انقلاب اسلامی، او نیز همراه با دیگر مدرّسان حوزه در تشکیل جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تلاش نمود و امضایش همواره در بحبوحه انقلاب، در ذیل پیام‌ها و اعلامیه‌های جامعه مدرسین، دیده می‌شد. آیت‌اللَّه طاهر شمس گلپایگانی پس از پیروزی انقلاب، به عضویت در شورای مدیریت حوزه علمیه قم و مجلس خبرگان رهبری از استان مرکزی درآمد و به خدمت در این سنگرها پرداخت. آیت‌اللَّه طاهرشمس سرانجام در چنین روزی مطابق با سوم ربیع الثانی 1416 ق در 68 سالگی در سانحه تصادف به لقاءاللَّه رسید و در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.

ارتحال عالم و عارف ربانی آیت اللَّه “شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی” (1321 ش)
آیت‌اللَّه شیخ حسنعلی اصفهانی معروف به نخودکی در حدود سال 1240 ش (نیمه ذی‌قعده 1279 ق) در اصفهان دیده به جهان گشود و از کودکی تلاش و جدّیت وافر در تزکیه نفس، تهجّد و عبادت داشت. وی تحصیلات مقدماتی را در اصفهان‌فراگرفت و آن‌گاه ریاضیات، حساب و فلسفه را از محضر آخوند ملامحمد کاشی و جهانگیرخان قشقایی آموخت. سپس به نجف اشرف عزیمت نمود و در محضر بزرگانی چون سیدمحمد فشارکی، سید مرتضی کشمیری و ملااسماعیل قره‌باغی شاگردی نمود. آیت‌اللَّه نخودکی اصفهانی پس از مراجعت از نجف اشرف، در مشهد مقدس اقامت گزید و از محضر فرزانگان این دیار نیز بهره‌مند گشت.

او علاوه برتدریس و تحقیق و عبادت بسیار، به مستمندان و نیازمندان توجه ویژه‌ای داشت. آیت‌اللَّه نخودکی اصفهانی، بیشتر ایام عمر را در ریاضت‌های طاقت‌فرسا سپری کرد. وی دارای مقامات و کرامات بسیار بود که شرح جزئی از کرامات و کارهای خارق‌العاده وی در کتابی تحت عنوان نشان از بی‌نشان‌ها توسط فرزندش گردآوری و منتشر گردید. آیت‌اللَّه نخودکی سرانجام در هشتم شهریور 1321 ش برابر با 17 شعبان 1361 قمری وفات یافت و در جنب ایوان عباسی (مقابل صحن ایوان طلا) در حرم حضرت رضا (ع) مدفون گردید.

تولد “ابن مُنَیر” فقیه و مفسر مسلمان مصری (620 ق)
ابوالعبّاس ناصرالدین احمد بن محمد بن منصور معروف به ابن مُنَیر در اسکندریه در مصر زاده شد. وی علوم مقدماتی را نزد پدرش فراگرفت و سپس رشته‌های مختلف علوم دینی چون فقه، ادبیات عرب و علوم قرآن را نزد اساتید مشهور زمان آموخت و در این رشته‌ها تخصص یافت. ابن مُنَیر در دوران زندگی خود، مناصب مختلفی داشته و مدتی متصدی قضاوت بوده است، هرچند که با سعایت و حسادت جمعی از دشمنانش از این کار برکنار شد. از این دانشمند مسلمان، آثار متعددی در زمینه‌ی تفسیر قرآن و دیگر علوم برجای مانده که کتاب الانصاف فیما تَضَمَّنَهُ الکشّاف مِن الاعتِزال، بارها در قاهره به چاپ رسیده است. همچنین البحر الکبیر و نیز تحریرُ التَنزیه و تَحذیرُ التشبیه از دیگر آثار اوست. ابن مُنَیر در 63 سالگی در اسکندریه‌ی مصر درگذشت و در مسجدی که امروزه به جامع المُنَیر معروف است به خاک سپرده شد.

رحلت استاد کبیر “آیت اللَّه سیدمحمد فشارکی” فقیه محقق و عالم امامی (1316 ق)
سیدمحمد بن امیر سید قاسم طباطبایی فشارکی اصفهانی، از بزرگان علمای شیعه در اوایل قرن چهاردهم هجری و از شاگردان میرزای شیرازی است. او در همان زمان، مرجعِ تدریسِ افاضل بسیاری در سامرا بود. پس از وفات استاد، راهی نجف اشرف گردید و حوزه‌ی درس وی نیز در آن سامان برپا شد. میرزای نایینی و حاج شیخ عبدالکریم حائری و دیگر بزرگان از شاگردان ایشان هستند. مراتب علم و فضل آیت اللَّه فشارکی به اندازه‌ای است که درکلمات برخی از بزرگان به “استادِ کبیر” معروف می‌باشد. علی رغم فراهم بودن شرایط لازم جهت به دست گرفتن ریاست علمی و مرجع دینی، به این امور اعتنایی نکرد و تنها به تدریس و تالیف پرداخت. اِصالةُ البَرائه، الاغتسالِ و الفُروعُ المُحَمَّدیه ازآثار اوست. مدفن این عالم بزرگ در نجف واقع شده است.

تهیه اولین مداد جهان توسط “نیکولا کنْتِه” مخترع آلمانی (1790 م)
در 30 اوت 1790 م نیکولا کنتِه برای سهولت در نوشتن از نوعی زغال نرم به نام گرافیت استفاده کرد و برای جلوگیری از آلودگی دست به هنگام نوشتن، گرافیت را میانِ دو قطعه چوب قرار داد. بدین ترتیب مداد اختراع شد. امروزه یکی از انواع مداد که در نقاشی مورد استفاده قرار می‌گیرد به نام این مخترع، به مداد کنته معروف است.

درگذشت “ناجی العلی” طراح و کاریکاتوریست معروف فلسطینی (1987 م)
ناجی العُلی هنرمند فلسطینی در سال 1937 م در فلسطین به دنیا آمد ولی بر اثر خشونت و اشغال‌گری صهیونیست‌ها، در کودکی به همراه خانواده‌اش مجبور به اقامت در اردوگاهی در جنوب لبنان گردید. وی که با درد و رنج فلسطینی‌ها و جنایات صهیونیست‌ها از نزدیک آشنا بود، بر اساس گرایش و ذوق هنری خود، به طراحی و کاریکاتور روی آورد و با کاریکاتورهای خود، ضمن آگاه ساختن افکار عمومی، رژیم صهیونیستی را رسوا و افشا می‌کرد. سرانجام تروریست‌های موساد ناجی العُلی را هنگام عزیمت به دفتر کارش در لندن در 22 ژوئیه 1987 م مورد هدف قرار دادند که سرانجام پس از 38 روز بیهوشی، در روز 30 اوت 1987 م در 50 سالگی درگذشت. اتحادیه بین‌المللی ناشران، جهت ارج‌نهادن به هنر سیاسی ناجی‌العُلی، شش ماه پس از مرگ این هنرمندِ مبارز فلسطینی، جایزه قلمِ طلایی آزادی را به وی اهدا کرد.

روز ملی و استقلال “آذربایجان” از اتحاد جماهیر شوروی سابق (1991 م)
سرزمین آذربایجان در زمان‌های گذشته در تصرف ایران بود تا این‌که پس از شکست ایران در نبردهای توسعه‌طلبانه روسیه در زمان فتحعلی‌شاه قاجار و به‌موجب عهدنامه گلستان، به روسیه ضمیمه شد. در پی وقوع انقلاب روسیه، این کشور پس از مدتی که از اعلام استقلال آن گذشته بود، به یکی از جمهوری‌های شوروی تبدیل گشت. در اواخر دهه ۱۹۸۰ م، فعالیت‌های استقلال‌طلبانه در این جمهوری و نیز منطقه ارمنی‌نشین قره‌باغ شدت یافت. جمهوری آذربایجان در سی‌ام اوت سال ۱۹۹۱ میلادی در شرایطی استقلال خود را رسماً اعلام کرد که با همسایه خود، ارمنستان بر سر منطقه قره‌باغ به‌شدت اختلاف و درگیری داشت که هنوز نیز ادامه دارد. جمهوری آذربایجان در غرب آسیا و در کناره دریای خزر، ۸۶، ۶۰۰ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد و با کشورهای ایران، ارمنستان، گرجستان و روسیه همسایه است. جمعیت آذربایجان نزدیک به ۸ میلیون نفر می‌باشد که اکثریت آن‌ها مسلمان بوده و به زبان ترکی صحبت می‌کنند، پیش‌بینی جمعیت آذربایجان تا سال ۲۰۲۵ م بیش از ۹ میلیون نفر می‌باشد. پایتخت آذربایجان، باکو و واحد پول آن منات می‌باشد. مردم آذربایجان ملیت آذری داشته و سفیدپوست هستند. گنجه، سومقاییت و مینگه چویر از شهرهای مهم آن هستند. نظام سیاسی حاکم بر آذربایجان جمهوری فدرال می‌باشد. آذربایجان دارای دو روز ملی می‌باشد یکی ۲۸ مه، روز اعلام جمهوری در آذربایجان و دیگری ۳۰ اوت، روز استقلال آن که روزهای ملی آذربایجان نام گرفته‌اند.

روز مبارزه با تروریسم
پدیده تروریسم، موضوعی است که برای ما ایرانیان که از قربانیان آن هستیم، آشناست. آمریکایی ها به مدت دو دهه، سازمان تروریستی منافقین را زیر چتر حمایت مالی، سیاسی و تبلیغی خود درآوردند و همه گونه امکانات در اختیارشان قرار دادند و از جنایات تروریستی آنان بر ضد مردم یا مسئولان نظام جمهوری اسلامی حمایت کردند.

این گروهک شیطان صفت با شیوه قهرآمیز و ترورهای فراوان، درصدد حذف فیزیکی عناصر کار آمد و طراحان نظام بر آمد تا با ایجاد خلأهای جدی در ارکان حساس کشور، ضربه ای اساسی به جمهوی اسلامی ایران وارد آورد. ترور شهدای محراب، شهدای هفتم تیر و شهدای هشتم شهریور، برخی از مهم ترین این ترورها به شمار می آید. در این راستا، هشتم شهریور، سالروز شهادت مظلومانه شهیدان باهنر و رجایی، «روز مبارزه با تروریسم» نام گذاری شده است.